"ปล่อยฉันนะค่ะ...ฉันเจ็บ" เมยาวีบอกด้วยความเจ็บปวดหลังจากที่แดลิลล์ออกแรงกระชากแขนของเธออีกครั้ง
"หึ..สำออย ทีกับไอ้เจคอบไม่เห็นสะดีดสะดิ้งแบบนี้เลย!" จริงๆเขาก็ไม่ได้อยากพูดแบบนี้หรอกแต่มันช่วยไม่ได้ก็คนมันหึงนี้ จะให้ยืนดูเฉยๆไม่รู้สึก
อะไรเลยมันก็เป็นไม่ได้หรอก! "แต่ฉันแค่คุยกับเขาเฉยๆเองนะคะ โอ้ยย.." ยังไม่ทันได้แก้ตัวใดๆแดลิลล์ก็เหวี่ยงเธอลงไปที่เตียงอย่างแรงแล้วขึ้น
คร่อมบนตัวเธอทันที "อย่าทำแบบนี้นะคะฉันขอร้อง ฮึก..ฮึก"เมยาวีร้องห้ามหลังจากที่แดลิลล์เอาหน้าซุกไซร้ซอกคอเธออย่างรุนแรง
"ฉันไม่สนหรอกนะว่าเธอทำอะไร แต่เธอไม่มีสิทธ์คุยหรือยุ่งวุ่นวายกับใครทั้งนั้นถ้าฉันไม่อนุญาต!!"แดลิลล์ยื่นคำขาดไม่สนใจเสียงร้องห้ามของเมยาวี
อีกต่อไป เขาจัดการกระชากชุดของเธอออกจนเหลือแค่บลาตัวจิ๋วกับแพนตี้ตังเล็กของเธอเท่านั้น "จำไว้เมยาวีเธอเป็นของฉัน ของฉันคนเดียว!!"