ก่อนฤดู "ฝน"

ก่อนฤดูฝน

หนึ่งเดือนก่อนหน้า...

"ทำไมพี่ทำอย่างนี้..."

"พี่ขอโทษนะไผ่ พี่ผิดไปแล้ว"

หญิงสาวหันมองหน้าร่างสูงที่กำลังเดินไปใกล้กับเด็กหนุ่มร่างเล็กที่อยู่ตรงหน้า ก่อนจะรีบคว้าแขนรั้งไม่ให้เดินต่อ

"กายคะ" น้ำเสียงหวานฟังดูเว้าวอน เรียกเจ้าของชื่อหันมามอง เพียงแค่แว๊ปเดียวก็หันกลับไปมองเด็กหนุ่มอีกครั้ง

"ไผ่..."

"ไผ่ว่าพี่อยู่กับเธอเถอะ ไผ่ไปเองดีกว่า.." ร่างเล็กเช็ดน้ำตาที่อาบแก้ม ทอดมองทั้งสองที่เกาะแขนกันอยู่อย่างเจ็บปวดใจ

"ไม่ ไผ่ไม่เอา"

"โชคดีครับ จากนี้ไปถือว่าเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน"

คนนั้นก็รัก ไผ่เองก็ไม่อยากทิ้ง เห็นแก่ตัวชะมัด ในเมื่อไม่อยากทิ้ง งั้นให้ไผ่ได้เป็นคนทิ้งไปเองจะดีกว่า แม้จะเจ็บเจียนตายก็ตาม ไม่ขออยู่เป็นของไร้ค่าของคนแบบนั้นจะดีกว่า....

******

เรื่องนี้ฟิลกู๊ดเด้อทุกคน

กลัวเข้าใจผิดเห็นเปิดเรื่องมาแบบนี้

ก่อนถึงฤดูฝน ผมเจอกับฤดูร้อน ที่แล้งจัด เหมือนร่างกายขาดน้ำทุกๆวันเหมือนกับว่าจะขาดใจตาย