รักร้ายๆของพายุ

“อาชีพพยาบาลของเธอมันรายได้น้อยนักหรือไง ถึงต้องมาเป็นเมียน้อยพ่อฉัน” คำพูดเสียดสีพ่นออกมาเหมือนอย่างเคยที่ทำ  

“ไม่รู้อะไรอย่าพูดดีกว่า” ฉันพูดก่อนจะเดินหนีออกไป 

“แล้วฉันต้องรู้อะไร พิมพ์ดาว” เสียงเข้มพูด 

“หยุดนะพายุ อย่าเอามือมาแตะต้องตัวฉัน”  

“ทำไมทำท่าทีรังเกียจ ‘แฟนเก่า’ แบบนี้หล่ะ” ฉันหลับตาระงับความโกรธทำไมฉันจะไม่รู้ว่าเขาต้องการยั่วโมโหฉัน 

“นายต้องการอะไร”  

“มา ‘เอา’ กับฉันตราบที่ฉันต้องการ” 

“ไม่มีทาง ฉันเป็นเมียพ่อคุณนะ และมีศักดิ์เป็นแม่เลี้ยงของคุณด้วย” 

“งั้นเธออยากให้คลิปที่เราเคยมีอะไรกันตอนยังคบกันถึงหูพ่อฉันใช่ไหม”  

“คุณกำลังขู่ฉันหรอ” 

“ฉันไม่เคยขู่ ฉันเป็นคนพูดจริง ทำจริง” 

“ตกลง”