โปรย
“นาย!! ไอ้โรคจิต ฉันจะจับนายส่งตำรวจ ให้ตำรวจลากคอนายเข้าซังเตให้ได้!!” ริณตมณีย์ตวาดใส่ชายหนุ่มที่หญิงสาวเห็นว่าเขากำลังเงยหน้าขึ้นมองมาที่ใต้กระโปรงของหญิงสาวอย่างจาบจ้วง
“เออ อยากจะจับก็จับไปสิ ฉันมีเพื่อนเป็นทนายตั้งมากมาย อีกอย่างฉันก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าตำรวจจะจับฉันข้อหาก้มลงผูกเชือกรองเท้าเข้าซังเตอย่างที่เธอว่าได้ไหม?” ราชพฤกษ์ผุดลุกขึ้นยืนเต็มความสูงหลังจากผูกเชือกรองเท้าผ้าใบเสร็จ ลอยใบหน้าหล่อเหลาของเขาพูดใส่หญิงสาวขี้โวยวายที่เขาบังเอิญเงยหน้าขึ้นไปมองเรียวขาสวยนั้นของเธออย่างชิวๆ แถมมันยังชิวมากซะจนน่าหมั่นไส้เสียอีกแน่ะ
ฉันสวย ฉันรวย ฉันฉลาด ฉันเลอค่า โปรไฟล์ฉันสวยครบจบเป๊ะ
เพราะฉะนั้นผู้ชายเจ้าชู้ไก่แจ้อย่ามาเข้าใกล้ฉัน
‘เธอ’ ริณตมณีย์ (ริน-ตะ-มะ-นี) หญิงสาวที่มีกรอบให้อยู่ราวกับเป็นเงาตามตัว
“ฉันเกลียดผู้ชายเจ้าชู้เข้าไส้”
ผมหล่อ ผมล่ำ ผมไอคิวระดับ 200 อัพ
และผมรักผู้หญิงโสดทุกคนนะคร้าบ ฮิ้ววววววว!!!
‘เขา’ ราชพฤกษ์ ผู้ชายที่ไม่มีคำว่า กรอบ อยู่ในหัว
คำว่ากรอบสำหรับเขามันคือความคิดสั่วๆของพวก ‘งี่เง่า’
“ผมไม่ได้ เจ้าชู้!!! ก็แค่รักและดูแลเอาใจใส่ผู้หญิงทุกคนอย่างเท่าเทียม”
เกรซ กมลชนก (ญาติลูกพี่ลูกน้องของราชพฤกษ์) ราพย์ ไรวินทร์ (น้องชายของริณตมณีย์)
แรด แต่ เริ่ด เนิร์ดแล้วไง
ยังไงก็รักกันได้อ่ะ..ชิมิ
กดเพจติดตามเพื่อดูการอัพนิยายได้ที่นี่เลยนะคะ
Guest
