"ยัยพิมพ์! แกจาถ่ายสตอรี่ไปถึงไหนวะเอิ้ก" เสียงยานๆของหญิงสาวที่เมาแต่ยังพอมีสติกำลังพูดกับเพื่อนของเธอเชิงหงุดหงิด
"เอ้า ก็ฉันชอบนี่นาวันนี้ท้องฟ้าสวยอะขออีกนิด" เธอตอบพลางกดมือถือถ่ายไอจีสตอรี่ต่อ
"หึ้ย ไอเฮงซวยไอผู้ชายตอแหล!!" เธอพร่ำพูดถึงแฟนคนล่าสุดของเธอที่นอกใจทำให้เธอต้องมาเมาแบบนี้
สวัสดีค่ะฉันชื่อโอปอล อายุ22ปี เรียนอยู่ที่มหาลัยยูนิค คณะบริหาร ฉันเป็นคนผิวขาวผมสีน้ำตาลคาราเมล(เป็นแต่กำเนิด)ดวงกลมโตดำสนิทใบหน้าเรียวยาวรับกับริมฝีปากที่เป็นทรงกระจับสวย รูปร่างดีเอวคอดนมตั้งตูดเด้ง แน่นอนว่าฉันเป็นคนที่ฮอตและป็อปที่สุดในมหาลัย
ระหว่างทางที่ฉันกำลังขับรถอยู่นั้น
"โอปอลล!!ระวังกรี๊ดดดดดด!!"เสียงเพื่อนสนิทของเธอตะโกนดังลั่นด้วยความตกใจ
เอี๊ยดดดดตู้มมม!!/เสียงรถชน
"กรี๊ดดดด ฉะฉันขับรถชนคนหรอไม่นะไม่!!" โอปอลได้สติอีกทีก็พบว่าเธอได้ขับรถชนผู้หญิงคนนึงนอนจมกองเลือดอยู่ที่พื้น
"โอปอล กะแกใจเย็นๆก่อนนะตั้งสติแล้วโทรเรียกรถพยาบาล" พิมพ์ดาวพูดให้สติเพื่อนของเธอ
หลังจากนั้นฉันรีบวิ่งลงจากรถไปดูเธอ
"คุณคะ ฉะฉันขอโทษฉะฉันไม่ได้ตั้งใจจะชนคุณนะคะฮึกฮือๆ" โอปอลนั่งคุกเข่าจับมือขอโทษร่างที่ไร้วิญญาณทั้งน้ำตา
ตัด**ศรันย์
"เห้ยไอรันมึงไม่ไปรับอันตาหรอวะ"เสียงชายคนนึงพูดขึ้น
"อันตาบอกเดี๋ยวนั่งแท็กซี่มาหากูเองให้กูทำงานเลย" ชายหนุ่มตอบเสียงเรียบๆ
"อ๋อเออมีไรให้ช่วยบอกนะ" ผู้เป็นเพื่อนพูดแสดงน้ำใจ
"เออขอบใจมาก" ชายหนุ่มตอบนิ่งๆ
ดีครับผมชื่อศรันย์ อายุ25ปี ตอนนี้ทำงานเป็นฟรีแลนซ์ครับ รูปร่างหน้าตาผมเหรออืม...ผมเป็นคนสูงขาวกลางๆผมสีดำสนิทรูปหน้าเรียวยาวดวงตาไม่เล็กไม่โตพอมีเสนห์ รูปร่างพอมีกล้ามเนื้อกับเค้าบ้างแต่ไม่ถึงขั้นล่ำ รวมๆผมก็เป็นคนหน้าตาดีคนนึงแหละนะ แต่อย่าคิดจีบผมนะผมมีแฟนแล้วอิอิ
กริ๊งง/เสียงโทรศัพท์ศรันย์
"ครับว่าไงครับอันตา" ศรันย์พูดเสียงหวานกับคนรักของเค้าเป็นประจำ
"รันคะช่วยอันตาด้วยคะรัน!!" เสียงปลายสายฟังดูแตกตื่นและหวาดกลัว
"อันตาตอนนี้คุณอยู่ไหน เกิดอะไรขึ้น" ศรันย์ได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกเป็นห่วงเธอเอามากๆ
"คืองี้ค่ะรัน กรี๊ดดดดดดดด!!!" อยู่ๆปลายสายก็กรีดร้องเสียงดังออกมา
เอี๊ยดดดดตู้มมม!!/เสียงรถชน
"อันตา!!อันตา!! เกิดอะไรขึ้นน่ะ" ไม่ว่าชายหนุ่มจะเรียกเธอกี่ทีเธอก็ไม่สามารถลุกขึ้นมาตอบเขาได้อีกต่อไปแล้ว
"คุณคะ ฉะฉันขอโทษฉะฉันไม่ได้ตั้งใจจะชนคุณนะคะฮึกฮือๆ" อยู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงคนนึงดังลอดเข้ามาในโทรศัพท์
"อันตา!! ฮึก" น้ำตาลูกผู้ชายค่อยๆไหลรินออกมา
.
.
.
สถานีตำรวจ🚔
"ใคร!!ใครขับรถชนพิมพ์ดาว!!" ศรันย์เข้ามาหาเรื่องโอปอลกับพิมพ์ดาว
"คุณอันตาเธอตกลงมาจากสะพานลอยเองครับใจเย็นๆ" ตำรวจบอกกับศรันย์
"ไม่จริงอันตาถูกรถชน!! คุณหรือคุณใช่มั้ยตอบมา!!!" ศรันย์ชี้ไปที่พิมพ์ดาวแต่เธอสายหน้า ด้วยความโกรธเขาจึงเขย่าตัวถามโอปอลที่นั่งก้มหน้าด้วยความโกรธสุดขีด
"ฉะฉันปะเปล่านะคะฮือๆๆ" โอปอลกลัวจนต้องร้องไห้ออกมา
ทันทีที่ได้ยินเสียงของโอปอลเค้าก็จำได้ทันทีว่ามันเป็นเสียงเดียวกับที่ลอดออกมาจากโทรศัพท์อันตา
"เธอนั่นแหละขับรถชนอันตา อย่าหวังว่าหลังจากนี้จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข" ศรันย์กระซิบที่ข้างหูของเธออย่างเลือดเย็น
.
.
.
ฝากติดตามเรื่องใหม่ด้วยนะคะเรื่องนี้อาจจะเป็นแนวดราม่านิดหน่อย NC++ดุๆ มีปมซ้อนหลายปมอยากให้อ่านนะคะ ถ้าคนไม่ชอบแนวนี้แอดขอเทไปเรื่องอื่นละกันนะคะ
‼️อ่านแล้วกดไลค์-คอมเมนต์ให้ด้วยนะคะอย่าเงาเลยนะคะเรื่องนี้แอดตั้งใจทำมาก
🚫ปล.เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเองไม่ได้ก็อปพอตจากใครทั้งนั้นค่ะ!!
#นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความสนุกเท่านั้น #มีncขอคนรับได้และชอบแนวนี้นะคะ #มีคำหยาบคายขอคนไม่โลกสวยน้า
‼️หากใครไม่ชอบเลื่อนผ่านเลยนะคะอย่าเม้นบั่นทอนกันค่ะ ใครเม้นบั่นทอนหรือด่าแอดด้วยคำหยาบคายขอแบนนะคะ (เม้นนิยายหยาบได้เต็มที่ค่ะ5555555)
Guest
