Story Intro
คฤหาสน์มากิระ ณ.กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น...
ตระกูลมากิระ เป็นตระกูลของเจ้าพ่อยากูซ่าที่ยิ่งใหญ่นามว่า มากิระ ไซโคโตะ ซึ่งไซโคโตะนั้นได้แต่งงานกับสาวอังกฤษคนหนึ่งชื่อ มาเรีย แคร์ธารี่ จนได้มีลูกชายทั้งหมดสามคนชื่อว่า
-มากิระ เฟีียส (เฟีียส)
เขาเป็นลูกชายคนแรก ซึ่งมีผมสีทองสง่าเหมือนแม่ แต่ดวงตาสีดำและโครงหน้าคมเหมือนพ่อ เป็นคนที่มีนิสัยเอาแต่ใจและดื้อรั้นมากๆ เค้าคิดว่าเค้าเป็นเจ้าของทุกอย่างที่เค้าต้องการและต้องได้มันมาทั้งหมด ไม่สนว่าจะต้องแลกกับอะไร ไม่สนว่าจะได้มาด้วยวิธีไหน เค้าคิดแค่ว่า เค้าต้องได้มันมาเท่านั้น เค้าชอบอะไรที่เล่นแล้วหวาดเสียวมากๆ และแน่นอน เค้าได้ลองซิ่งรถในโตเกียวเป็นครั้งแรกตอนอายุ 17 ปีี หลังจากนั้นเค้าก็หลงใหลความเร็วจนโงหัวไม่ขึ้น จนพ่อแม่แทบจะลืมไปแล้วว่ามีลูกชายชื่อเฟีียส เพราะเค้าแทบไม่กลับมาบ้านหรือติดต่อใครเลยนับตั้งแต่ตอนนั้น แต่ก็ยังมีข่าวคราวว่าเค้ายังหายใจอยู่ผ่านทีวีบ่อยๆ ด้านการไล่จับแก๊งค์ซิ่งข้างถนนในโตเกียวผ่านสื่อข่าวต่างๆ ที่ซึ่งเฟีียสก็ซิ่งหลบหนีไปได้ทุกครั้งไป..
-มากิระ เดค (เดค)
ลูกชายคนที่สอง เกิดหลังจากเฟีียส 5 ปีี ผมสีดำสนิท ดวงตาสีดำ เค้าได้ลักษณะของพ่อมาเต็มๆ แต่โครงหน้ากลับหวานดั่งผู้หญิงเหมือนแม่ของตน ทำให้เป็นสาเหตุให้เค้ามักโดนเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิง หรือไม่ก็โดนเพื่อนผู้ชายในห้องแกล้งเล่นราวกับตุ๊กตา จนเค้าได้ขอให้ เฮเดส มือขวาคนสนิทของพ่อเค้าสอนการต่อสู้ทุกรูปแบบเพื่อเป็นการพิสูจน์ความแมนให้กับตนเอง แต่เค้าไม่คิดจะศัลยกรรมใบหน้าตนเองหรอก เพราะเค้าคิดว่านี่คือใบหน้าที่แม่สุดที่รักประทานให้ เค้าจะคงความเป็นตัวเองต่อไป ไม่สนว่าใครจะว่ายังไงด้วยเช่นกัน เดคเริ่มมีนิสัยดุดันและใจร้ายต่างจากหน้าตามาตั้งแต่เด็กและมีความฉลาดแบบเจ้าเล่ห์มากมายหลากหลายลูกเล่นจนเรียกได้ว่า เค้าคือปีีศาจที่มากความสามารถด้านอสุรกายภายในร่างที่หน้าคล้ายนางฟ้้าร่างนั้น
-มากิระ เน็กซ์ (เน็กซ์)
น้องชายคนเล็กของตระกูลมากิระ อายุน้อยกว่าเดค 5 ปีี เค้ามีผมสีทอง ดวงตาสีฟ้้าเทาหม่น ทำให้ดูเหมือนเค้าจะเศร้าและเก็บกดความรู้ซึกเอาไว้หลังม่านตานั้นได้อย่างน่าค้นหา เค้าเป็นเด็กที่ติดหยิ่งโอหัง แต่แค่กับเพื่อนหรือรุ่นน้องเท่านั้น ถ้าเป็นผู้ใหญ่เค้าจะนอบน้อมมาก มาเรียจึงรักลูกคนนี้ที่สุดเพราะเค้าไม่มีนิสัยที่น่ากลัวหรือน่าหนักอกหนักใจเหมือนพี่ๆทั้งสองคนสักนิด เค้าชอบการเรียน ชอบออกกำลังกายเช่น ฟุตบอล บาส ว่ายน้ำ แต่นิสัยที่มาเรียไม่ชอบเท่าไหร่ก็คือนิสัย ที่เค้าดูจะเป็นคนที่เย็นชาแต่เจ้าชู้ เพราะเค้าจีบสาวเป็นตั้งแต่อายุแค่ 10 ปีี และเค้าก็ทิ้งไปเรื่อย คบไปเล่น ไม่จริงจัง จนเธอเริ่มคิดไว้แล้วว่าอาจจะไม่มีลูกสะใภ้ของลูกคนเล็กเป็นตัวเป็นตนได้แน่ๆ
แต่เพราะว่ามาเรียนั้นมีแต่ลูกชายอันเลิศเลอเพอร์เฟคดั่งนรกถีบส่งมาเกิดก็ไม่ปาน.. เธอจึงอ้อนวอนไซโคโตะเพื่อขอรับเด็กหญิงคนหนึ่งจากสถานกำพร้ามาเลี้ยง เพราะเธออยากได้ลูกสาวไว้เป็นเพื่อนคุยเล่น แต่งตัว หรือคุยแบบผู้หญิงด้วยสักคน แน่นอนว่าไซโคโตะไม่เคยขัดใจภรรยาที่รักอยู่แล้วเพราะยังไม่อยากตาย.. เค้าจึงขอเด็กคนหนึ่งจากสถานกำพร้ามาเลี้ยง นั้นคือ..
-มากิระ ซีร์ (ซีร์)
เด็กหญิงหน้าตาน่ารัก สวยหวานน่าทนุถนอม เธอเป็นเด็กกล้าแสดงออก ไม่กลัวใคร มีความมั่นใจสูง ช่างพูด หัวไว คิดวิเคราะห์สิ่งต่างๆที่เด็กในวัยเดียวกันไม่มีทางเข้าใจได้อย่างชัดเจน และตอบโต้กลับแบบเหนือคาด เธอฉลาดมากแต่ก็ฉลาดแค่ด้านความรู้ เด็กก็คือเด็ก เธอใสซื่อมากๆ หากเป็นเรื่องที่ลึกซึ้งเช่นเรื่องความรัก หรือการซ่อนความรู้สึกของผู้ใหญ่ เธอก็ยังตามไม่ทันหรอก เธอรูปร่างตัวเล็กบอบบาง หน้าตาจิ้มลิ้มดุลลูกแมวสุดน่ารัก มาเรียชอบเธอตั้งแต่เห็นครั้งแรก จึงรับซีร์มาอยู่ด้วยในฐานะ ลูกสาวคนเล็กของตระกูลมากิระ ซีร์สนิทกับพี่เน็กซ์ที่สุด เพราะเน็กซ์ดูอบอุ่นและตามใจเธอในฐานะพี่ชายที่ต้องดูแลน้องสาว ต่างจากพี่ใหญ่สองคน ที่ดีแต่แกล้งเธอ โดยเฉพาะ พี่เดค ที่ชอบด่าให้เธอเสียใจบ่อยๆ จนแอบไปร้องไห้ด้วยคำพูดต่างๆที่เธอไม่ชอบเอาเสียเลย จนเธอเกลียดพี่เดคและคิดว่าเธอนั้นกำลังแอบรักพี่ชายตัวเองอยู่นั่นก็คือ พี่เน็กซ์ นั่นเอง
ปัจจุบันนี้เด็กๆทุกคนที่ได้เอ่ยนามมาก็ได้โตขึ้นเป็นหนุ่มสาวเต็มตัว โดยเฟีียสได้เปลี่ยนจากนักแข่งดริฟท์ข้างถนนเป็นนักแข่งระดับมืออาชีพที่ลงแข่งสนามระดับโลกมามากมาย เค้าเดินทางไปต่างประเทศตลอดเวลาเหมือนเดิม ซึ่งมาเรียและไซโคโตะก็ชินเสียแล้วและเป็นกำลังใจให้ลูกชายหัวดื้อชนะการแข่งทุกๆรอบไป ปัจจุบันเฟีียสอายุ 27 ปีี และตอนนี้เค้าต้องไปแข่งที่ประเทศไทยทันทีที่คุยธุระกับพ่อในญี่ปุ่นเสร็จ ส่วนเดค เค้าได้รับช่วงต่อจากไซโคโตะ เป็นเจ้าพ่อยากูซ่ารุ่นต่อจากพ่อตัวเอง แน่นอนว่าความโหดของหนุ่มหน้าหวานคนนี้ดังกระฉ่อนไปทั่วญี่ปุ่่นอยู่แล้ว ปัจจุบันเค้าอายุ 22 ปีี ต่อมาคือเน็กซ์ เค้าก็เจ้าชู้เรื่อยเปืื่อยแต่ก็เป็นนักกีฬาบาสให้กับโรงเรียนนานาชาติซาคุโระ ผลการเรียนดีเด่นตลอดกาล เป็นที่ 1 ในสายตาครูอาจารย์ทุกๆด้านและเป็นผู้ชายที่สาวๆใฝ่ฝันกันถ้วนหน้าว่าอยากจะขอกอดสักครั้งแม้ตายก็ยอม ปัจจุบันเค้าก็อายุ 18 ปีี เป็นนักเรียนม.ปลายปีสุดท้ายแล้ว คนสุดท้ายก็คือน้องสาวที่เหมือนแมวเหมียวสุดน่ารักขี้อ้อนของคนในบ้าน ซีร์จัง ตอนนี้เธออายุ 17 ปีี ด้วยศักดิ์ความเป็นน้องสาวของเน็กซ์ เธอจึงดังและเป็นดาวของโรงเรียนตั้งแต่ม.ต้นจนถึงปัจจุบัน เธอสวย ฉลาด น่ารัก หนุ่มคนไหนก็ยอมเสี่ยงตายปลายดาบยากูซ่าเพื่อขอจุปแก้มเธอสักครั้งก็เกินพอแล้ว แต่เธอก็ไม่สนใจใคร ยังคงคิดแบบเดิมมาตั้งแต่เด็ก นั่นคือเธอรักพี่ชายตัวเอง พี่เน็กซ์นั่นเองตอนนี้มาเรียเธอได้ป่วยหนัก และต้องไปรักษาตัวที่อเมริกา ไซโคโตะที่เป็นอดีตเจ้าพ่อจึงคิดจะตามไปอยู่ดูแลภรรยาที่รัก เค้าจึงตามลูกๆทั้ง 4 คนมาหาแค่วันนี้เพื่อสั่งงานต่างๆและเป็นการลาลูกๆด้วยเพราะไม่รู้จะได้กลับมาตอนไหน เพราะอาการของมาเรียนั่นก็น่าหนักใจไม่น้อย และตอนนี้ทุกคนก็มาอยู่กันพร้อมหน้าแล้ว..
“ที่พ่อตามลูกมาลูกก็พอจะรู้ใช่มั้ยว่าแม่ไม่สบายหนักมาก..”
เสียงของไซโคโตะอ่อนแรงตามวัยที่สูงขึ้นและความเครียดจากเรื่องของมาเรียด้วย ทุกคนพยักหน้ารับเพื่อตอบกลับพ่อของตนเอง
“พ่อไม่ต้องห่วงครับ ผมจะคุมถิ่นให้เรียบร้อย ไม่ให้เกิดปัญหากับคนทุกคนในครอบครัว และจะรอพ่อกับแม่กลับบ้านครับ”
เดคเอ่ยหลังจากที่ไซโคโตะพูดจบไม่นาน ผู้เป็นพ่อพยักหน้าเบาๆเป็นเชิงว่าดีแล้ว
“คนอื่นๆพ่อไม่ค่อยห่วงหรอก แต่.. ซีร์จังยังเด็กและเป็นผู้หญิงคนเดียว..”
ทุกคนมองน้องสาวตัวเองทันที เธอเอียงหน้าเหมือนลูกแมวมองพ่อแบบไม่เข้าใจว่าพ่อจะพูดอะไรต่อ ซึ่งผู้เป็นพ่อก็ไม่คิดจะเก็บเงียบคำตอบนั่นอยู่แล้ว
“ต้องมีคนที่ดูแลน้องตลอดเวลา เน็กซ์ นายอยู่รร.เดียวกับน้อง พ่อฝากน้องด้วยน่ะ จะให้ไปอยู่อเมริกาก็ดูจะย้ายที่เรียนกะทันหันไปหน่อย ส่วนเดคก็ส่งคนไปคอยเฝ้าระวังน้องด้วยก็ดี ได้มั้ย?”
“ครับพ่อ”
เน็กซ์รับคำ ซีร์ยิ้มแก้มปริเพราะดีใจที่จะได้มีพี่เน็กซ์คอยดูแลและชิดใกล้ยิ่งกว่าเดิม จนหันไปเจอสายตาไม่ชอบใจจากเดคที่มองเธอเหมือนเกลียดกันมาโดยตลอดตั้งแต่เด็กจนโต ชิ.. จะสนทำไมล่ะ คิดว่าคนอื่นเค้าชอบตัวเองเหรอ ฉันก็เกลียดนายเหมือนกันแหละ ซีร์คิด
“เดค..”
พ่อเอ่ยชื่อเดคอีกครั้ง เพื่อเป็นการกำชับเพราะเค้าก็พอจะรู้ว่าเดคไม่ค่อยชอบซีร์ตั้งแต่เด็กแล้ว แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเดคถึงเป็นแบบนั้น
“ครับ..”
เดครับคำพร้อมกับถอนหายใจและเบือนหน้าหนีไปอีกทาง
“ส่วนเฟีียส แกก็ดูแลตัวเองและติดต่อหาน้องหาแม่ด้วย แม่เค้าห่วงแกมากน่ะ”
“ครับผม ผมจะพยายามโทรสไกด์หาแม่ทุกเย็นน่ะครับ
“ดี.. พ่อคิดว่าถึงเวลาที่พ่อต้องไปอเมริกาแล้วน่ะ ดูแลตัวเองดีๆ ถ้ามีอะไรที่จัดการกันเองไม่ได้ให้รีบติดต่อพ่อทันที เข้าใจน่ะ”
“ครับ/ค่ะ”
ทุกคนก้มหัวทำความเคารพก่อนจะไปส่งพ่อที่ลานจอดเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัว และเมื่อไซโคโตะ ได้ออกจากคฤหาสน์ ทุกคนก็ได้แยกย้ายกันกลับไปทำหน้าที่ของตัวเอง
“ฉันจะทำเพื่อพ่อกับแม่ จำไว้ว่าฉันไม่อยากจะมาเป็นห่วงดูแลยัยเด็กไร้สมองแบบเธอหรอกน่ะ อย่าสร้างปัญหาให้มากแล้วกัน”
ระหว่างที่ซีร์กำลังกลับเข้าบ้านเธอก็ถูกกระชากแขนอย่างแรงจนร่างเล็กหน้างอเพราะความเจ็บจากมือของพี่ชายหน้าหวานของเธอ
“พี่เดค หนูเจ็บน่ะ หนูไม่สร้างปัญหาหรอกค่ะ พี่ก็ไม่ต้องมาสนใจหนูหรอก หนูมีปัญญาดูแลตัวเอง หนูโตแล้ว และหนูมีพี่เน็กซ์อยู่ด้วยตลอด พี่น่ะ ไม่ต้องหรอก”
เด็กสาวพูดกลับ ตอนนี้พี่ทั้งสองคนที่เหลือกลับไปในบ้านแล้ว เหลือแค่เธอกับพี่เดคเท่านั้นที่กำลังจะกลับเข้าบ้านไป เดคได้ยินคำท้าทายอวดดีของเด็กสาวก็ถึงกับแค่นหัวเราะออกมาและดันหลังของซีร์ไปติดกำแพง จับล็อกมือทั้งสองข้างแน่นและกดติดกำแพง เบียดร่างตัวเองอัดติดแนบชิดกับน้องสาวตัวเองจนหน้าอกแกร่งเสียดกับอกนุ่มไปมา แต่เพราะซีร์ยังเด็ก เธอกลับไม่คิดระวังเลยสักนิดว่าท่าแบบนี้มันเสี่ยงแค่ไหน!!
“พี่! หนูเจ็บน่ะ!”
“อ่าว ไหงไม่ปากเก่งต่อล่ะ ฮึ..”
เด็กสาวหน้าแดงก่ำเพราะความโมโห เธอเกลียดพี่เดคชะมัด เดคกวาดสายตามองหน้าเธอแปปนึงด้วยสายตาแปลกๆก่อนจะผละตัวออกและเดินจากไปเสียดื้อๆไม่พูดอะไรต่ออีก
“คนบ้า!! ไม่คิดขอโทษเลยหรือไง เจ็บไปหมดเลย แรงเยอะชะมัด”
เด็กสาวเดินหน้างอกลับเข้าบ้านไปเพื่อพักผ่อน ร่างกายเธอบอบบางเกินไปมั้ยน่ะ แค่โดนบีบจากมือพี่เดคเนื้อตัวก็ช้ำสุดๆเลยล่ะ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพ่อไม่สอนเธอต่อสู้เลยแม้แต่ท่าเดียว เพราะร่างกายเธอมันอ่อนแอแบบนี้นี่เอง แต่ช่างเถอะ พรุ่งนี้ก็ไปเรียนแล้ว เปิดเทอมวันแรก ฉันจะต้องสวยพริ้งๆ ไม่ให้นักเรียนคนไหนเกินหน้าได้เด็ดขาด และจะได้อวดใครต่อใคร เพื่อกันสาวๆมาจีบพี่ฉันด้วย แค่คิดก็เขินแล้วอ่า ชักอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆซะแล้วสิ!!