"เดือนต้องเลือก เดือนจะเลือกพี่หรือมัน" พายุมองนับเดือนอย่างรอคำตอบ
"อย่าให้เดือนเลือกเลยนะ พี่พายุก็รู้อยู่แล้วว่าเดือนจะเลือกใคร" เธอหันไปมองธาดา เธอไม่เคยลังเลที่จะเลือกธาดาแม้แต่น้อย หัวใจของเธอมอบให้ธาดาไปหมดแล้ว เธอคงเลือกพายุไม่ได้ เพราะเธอไม่ได้คิดอะไรกับเขา
"ทำไมล่ะเดือน ทำไมต้องเป็นมัน" ทำไมต้องเป็นธาดา ทำไมต้องเป็นเพื่อนที่เขารัก ทำไมไม่เป็นคนอื่น
"เดือนไม่ต้องเลือกหรอก" ธาดาพูดขึ้น
"ต่อไปนี้กูฝากดูแลเดือนด้วยนะ" ธาดาเดินมาตบไหล่พายุเบาๆ ก่อนจะเดินออกไป
"หมายความว่ายังไงคะ พี่ธาดา อย่าพึ่งไปสิค่ะ รอเดือนก่อน" นับเดือนวิ่งตามธาดาที่ขับรถออกไปด้วยความเร็ว
พายุมองนับเดือนที่วิ่งตามรถของธาดาไปด้วยหัวใจที่เจ็บปวด ในเมื่อธาดาหลีกทางให้เขาแล้ว ทำไมเขาถึงไม่มีความสุขเลยล่ะ เพียงแค่เห็นเธอร้องไห หัวใจของเขาก็เจ็บปวดเกินจะทนไหว