พี่่กราฟ
ก้านพลู
“เหนื่อยไหม” เธอถามกลับบ้างน้ำเสียงสายตาแสดงความเห็นใจ
“เหนื่อยอะไร ถามแปลก”เขาเลิกคิ้วสูงไม่เข้าใจความหมายที่ถาม
“ก็ที่คอยโมเมตลอดเวลาว่าพลูเป็นเมียพี่ คำว่าเมียนะเขาไว้ใช้กับคนที่เขารักกัน ไม่ใช่คู่นอนชั่วคราวที่พี่คอยยัดเยียดให้พลู”น้ำเสียงเธอเย้ยหยัน
“ตลกวะพลู ต้องพูดเรื่องนี้อีกนานไหม ทำไมไม่หัดยอมรับซะบ้าง รู้ปะมีแต่คนดีใจที่โดนเรียกแบบนี้”
“รู้ว่ามีคนอยากจะเป็นเมียพี่จนตัวสั่น แต่ใช้ไม่ได้กับพลู คนที่หลอกมาเพื่อแก้แค้นไม่ได้ดีใจและภูมิใจกับมันหรอกนะ จะดีกว่าถ้าพี่เอาไปใช้กับผู้หญิงคนอื่น”
“ทำไมวะอยู่กับพี่มันไม่ดีสักอย่างเลยเหรอ เบื่อนะโว้ยที่ต้องตามใจไม่รู้จบแบบนี้พยายามจนสุดแล้ว มันได้เท่านี้เหรอวะ”