UPDATE /11/11/58 Chapter 14
Aomu talk
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน เมนต์บ้างไม่เมนต์ บ้าง ขอบคุณ
จะพยายามแต่ให้จบจนได้ค่ะ ดูแล้วไม่น่าเกิน 25 ไม่อยากให้ยาวมาก เดี่ยวเนื้อเรื่องจะดูยืดเยื้อ นะจ๊ะ
เจออีกทีเดือนหน้านาา... รักปั้น รักปุ้น อากาศ วิท ช่วยเชียร์ หน่อยนา
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
***เ***รื่องนี้มิได้เกี่ยวกับผู้ใดทั้งสิ้นเกิดมาจากผู้เขียนจินตนาการล้วนๆๆ
เริ่มเรื่องเกิดมาจาก ชอบอ่านการ์ตูน ไปเจอะเรื่อง YYYYY
เอ๊ะ นี่มันเราใช่เลย ...^ ///////////////////////////////////////////// ^
สุดท้ายก็ เป็น สาวกเต็มตัว ประกอบกับอยากแต่งนิยายมาตั้งนานละ เพราะชอบอ่านนิยายและ
วรรณกรรมหลายๆๆรูปแบบ เลยคิดว่าลองหัดเขียนดูบ้างดีกว่าเผื่อความฝันจะเป็นจริงขึ้นมาบ้าง ฮาาาาาาาาาาาาาา...
ใคร รับได้ รับไม่ได้ ไม่เป็นไร ขอให้แค่มีคนมาเม้นท์ สัก คนก็ ยังดี ฮิฮิฮ
จะให้ เรียกว่า ตัวเองเป็น writer ก็ คงยังไม่เก่งเท่าเพื่อนๆๆ พี่ๆๆ คนอื่นๆๆ แต่ก็ ตั้งใจเต็มที่คับบบบบ
Forgive me love เป็นเรื่องแรกที่เขียนอย่างเต็มตัว เป็น เรื่องชายรักชาย ที่อยากเขียนให้ดูอบอุ่น เข้าใจในรัก ของผู้ชายคนหนึ่งธรรมดาๆๆ ที่เจ็บเป็น รักเป็น และ หวาดกลัวเรื่องความรัก
ภาษาที่ใช้อาจไม่สุภาพบ้างอะไรบ้าง ต้องกราบขออภัยไว้ก่อนเลยนะคับ
.....................................................................................................................................................................................
Intro
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ทางการแพทย์ ระบุไว้ว่าคนเราขาดอากาศหรือออกซิเจนไปเลี้ยงสมองไม่ทันเป็นเวลา 4 นาที ก็ สามารถตายได้ อากาศเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องใช้ในชิวิตประจำวันเสมอ แต่ถ้าคนเราขาดอากาศไปละ จะอยู่ได้อย่างไร แล้วอย่างตัวผมนายอากาศคนนี้ จะมีใครอยากเป็นเจ้าของบ้างไหม
“ทำไมเค้าถึงจำผมไม่ได้สักที อ๋อยนานละนะ"
"ทำไมนายถึงได้เข้ามาป่วนหัวใจฉันได้ถึงขนาดนี้กัน"...
“ผมรู้ว่าเค้าผ่านอะไรมา แต่ผมรู้แค่ว่าอยากอยู่ข้างๆเค้าก็ แค่นั้น”
“ผมเกือบลืมไปเสียแล้วว่าใครคือคนที่เป็นรักแรกพบของผม...”
“เรื่องมันไม่ได้ง่ายอย่างที่ใจนายคิดหรอกนะ ...ที่ทุกอย่างจะกระดิกนิ้วสั่งได้น่ะ”
“แต่อำนาจเงินมันก็ ทำให้นายมาอยู่ข้างฉันไม่ใช่หรือไง”
“นายมันเลวกว่าที่ฉันคิดไว้ซะอีก “
“เพิ่งรู้หรือไง อะไรที่นายปรนัยอยากได้ ก็ต้องได้ ไม่มีคำว่าไม่ได้อยู่ในพจนานุกรม”
.......................................
อ่านอินโทรละเหมือนจะมี สองคู่ในเรื่องเดียวเลยใช่ไหมล่ะแต่ที่ไรต์เขียนเกริ่นนำของคู่รองนี่กว่าจะคลอดอาจจะนานหน่อยนะคะ
สุดท้ายนี้ฝากเรื่องเล็กๆอ่านไปยิ้มไป (จริงปล่าวไม่รู้) ไว้ในอ้อมใจอีกรอบ