วิวาห์จำยอมยอม ชีรัน~อันดา ภาคต่อจากรักหมดใจคุณเลขา

อันดา 27 ปี มีแฟนอยู่เกาหลีชื่อนำชิน

แต่ต้องแต่งงานกับชีรัน เพื่อรักษาบริษัทเอาไว้

อันดาสาวสวยสดใสผู้เติบโตมาด้วยความรักและความอบอุ่นจากพ่อแม่หลังจากที่หญิงสาวเรียนจบที่สวิตเซอร์แลนด์ได้ไปเข้าคอร์สเรียนเต้นและได้ ชิงชนะเลิศไปเดบิ๊วที่ประเทศเกาหลีปัจจุบันมีแฟนชื่อนำชินเป็นคนเกาหลี รักกันมากมีโครงการว่าจะแต่งงานกันหลังจากที่เดบิ๊วเสร็จ

"คุณพ่อว่าอะไรนะคะจะให้หนูแต่งงานกับพี่ชีรันเหรอคะ !!! คุณแม่ก็รู้นี่คะว่าหนูมีแฟนอยู่แล้ว

฿ พ่อเชื่อว่าอันดาไม่อยากขึ้นชื่อว่าลูกทรพีใช่ไหมถ้าลูกไม่ยอมแต่งงานกับพี่ชีรัน บริษัทเราจะถูกเยอะแล้วคุณพ่อบอกว่าจะโดนไล่ออกจากบอร์ดบริหาร แล้วแม่ก็ไปนั่งขายข้าวแกงอยู่ตามตลาดอันดาต้องการแบบนี้ใช่ไหมลูก

"คุณพ่อคะเรามีทางออกอีกตั้งมากมายไม่เห็นต้องให้หนูแต่งงานกับพี่ชีรันเลยค่ะ ... บลาๆๆๆๆๆ... ฮัลโหลค่ะคุณพ่อได้ฟังอยู่มั้ยคะทำไมคุณแม่เงียบไปคะ.... ฮัลโลๆๆๆๆ

กริ้งงงงง เสียงโทรศัพย์ของอันดาดังขึ้นหลังจากที่คุยกับพ่อเสร็จ

"สวัสดีคะคุณแม่ ... ห๊ะอะไรนะคะ ... คุณพ่อเข้าโรงพยาบาลเหรอคะได้ค่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้อันดาจะรีบบินไปแต่เช้าเลยค่ะ

฿ ตอนนี้อันดาอยู่ที่ไหนตอนนี้แม่อยู่ที่ห้องคอนโดของอันดาที่เกาหลีแล้วแต่แม่ไม่เจออันดาเลย

"หนูอยู่ข้างนอกค่ะคุณแม่

฿ ถ้าอย่างนั้นแม่รอหนูอยู่ที่คอนโดนะแล้วพรุ่งนี้เราบินกลับด้วยกัน พูดเสร็จคุณหญิงก็สั่งให้คนขับรถขับตามไปยังจุดที่ให้คนสะกดรอยตามอันดา ปรากฏว่าตอนนี้อันดากำลังไปหาคนรักเพื่อบอกลาคุณหญิงจึงสั่งให้คนขับรถไปที่จุดตรงนั้นทันที เพื่อที่จะกลับสวิตเซอร์แลนด์

"นำชินอันดาต้องขอโทษด้วยนะ อันดาขอยุติความสัมพันธ์ของเราไว้เพียงเท่านี้ เพราะจากนี้เป็นต้นไปอันดาต้องไปทดแทนบุญคุณพ่อแม่ที่สวิตเซอร์แลนด์ด้วยการแต่งงานกับเพื่อนของคุณแม่

& แล้วโครงการแต่งงานของเราล่ะเรารักกันมากไม่ใช่เหรออันดา เราไม่ดีตรงไหนอันดาบอกเรามาได้ไหมเราพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อคนที่เรารักมากที่สุดเลยน ะอันดาบอกมาได้เลยเราพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งทุกอย่างเพื่ออันดาคนที่เรารักมากที่สุดได้โปรดอย่าจากเราไปเลยนะ

"ชินเป็นคนที่ดีที่สุดของเรา ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราอยากขอบคุณเจนมากๆที่ดูแลเราดีมาตลอด ในทุกครั้งที่เรียนเต้นเราท้อแท้และเหนื่อยใจก็ไม่ชินคอยเป็นกำลังใจให้เราอยู่เสมอไม่ว่าเราจะมีเรื่องทุกข์ใจอะไรใดใดชินก็ทำให้เราจากร้องไห้กลายเป็นหัวเราะได้ตลอดเวลา เรารู้สึกขอบคุณมาก แต่การแต่งงานครั้งนี้และเราเลี่ยงไม่ได้จริงๆเราต้องขอโทษชินด้วยนะ... อันดับเอามือปิดหน้าทั้งแล้วร้องไห้

นำชินเดินเข้าไปกอดอันดา

@ ชินรักกันได้นะไม่ว่าวันนี้พรุ่งนี้หรือวันไหนไหนก็รักอันดาเพียงคนเดียว ให้โปรดรู้ไว้ว่าชินจะรออันดาอยู่ตรงนี้ตรงที่เราเจอกันครั้งแรก โซลทาวเวอร์จำได้ไหม

อันดาพยักหน้า ใบหน้าหญิงสาวแสนสวยเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา

@ เราเข้าใจในเหตุผลของอันดานะเราไม่โกรธหรอกแต่โปรดจงรู้ไว้ว่าถ้าไม่มีใครให้อันดาคิดถึงเราเป็นคนแรกเราจะรอคอยอันดานะ

นำชินและอันดาสวมกอดซึ่งกันและกัน

"ชินเราขอโทษเราไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้จริงๆนะเราเสียใจ ... หญิงสาวร้องไห้สะอึกสะอื้น

@ ไม่เป็นไรไม่ต้องร้องไห้นะคนเก่ง

อันดาเดินจากนำชินไปขึ้นรถที่แม่ของเธอจอดรออยู่

"บ๊ายบายนะชินดูแลรักษาตัวเองด้วย

อันดาส่งยิ้มเป็นครั้งสุดท้ายให้กับนำชินก่อนที่จะขึ้นรถกับคุณแม่ของเธอเพื่อบินกลับไปที่สวิตเซอร์แลนด์

หลังจากที่หญิงสาวก้าวขึ้นรถแล้วรถได้เคลื่อนตัวออกไปใช้มุมคุกเข่าลงกับพื้นหมดแรงแล้วน้ำตาลูกผู้ชายก็ไหลออกมาเป็นทาง

....

ชีรัน อายุ 34 ปี

ตกหลุมรักหนูนาซึ่งมีสามีอยู่แล้ว

แต่ต้องแต่งงานกับอันดาเพราะ ไม่อยากขึ้นชื่อว่าเป็นลูกอกตัญญู

ชายหนุ่มกดโทรศัพท์ไปหาอันดาแล้วบอกให้เธอเข้ามาหาที่บริษัทมีเรื่องจะคุยด้วยเรื่องการแต่งงาน

"สวัสดีค่ะพี่ชีรัน

@ นั่งลงก่อนสิ

"พี่มีอะไรจะคุยกับอันดาเหรอคะ

@ พี่อยากคุยเรื่อง ข้อตกลงในการแต่งงานของเรา ในครั้งนี้ พี่ก็พอจะทราบมาว่าอันดามีแฟนอยู่แล้วตอนที่ไปเดบิวที่เกาหลีส่วนตัวพี่เองพี่ก็มีผู้หญิงที่พี่พอใจอยู่แล้วมีผู้หญิงที่พี่รัก พี่ก็เลยมีข้อเสนอให้เราทั้งสองคนมีทางออก เราจะจดทะเบียนสมรสกันในวันที่เราแต่งงานกันแล้วเราจะหย่ากันภายในสามเดือน ตัวอันดาเองก็ดีจะได้เป็นอิสระภายในสามเดือน ส่วนเรื่องกิจการของอันดาพี่ยกให้ทั้งหมด แบบนี้เราก็จะวินวินทั้งสองฝ่าย

"อันดาเห็นด้วยกับความคิดของพี่ค่ะ แต่เรื่องบริษัทของอันดา ที่คุณแม่พี่ซื้อกิจการคืนให้อันดาจะชดใช้คืนให้ทุกบาททุกสตางค์นะคะถือว่ายืมพี่มาก่อนแล้วอันดาจะชดใช้ให้ทีหลังอันดาไม่เอาฟรีหรอกค่ะ ถ้าพี่ตกลงอันดาก็ตกลงค่ะ

@ โอเคงั้นตกลงตามนี้

"ขอบคุณค่ะที่พี่เข้าใจอันดา

ชายหนุ่มหยิบเอกสารออกมาให้หญิงสาวได้อ่าน

@ พี่เตรียมเอกสารเอาไว้ให้อันดาอ่านก่อนทำความเข้าใจในข้อตกลง ของการแต่งงานครั้งนี้ถ้าอันดาอ่านแล้วเข้าใจก็เซ็นซะ

อันดาหยิบเอกสารขึ้นมาอ่าน ....

"การแต่งงานของเราจะจัดขึ้นตามที่ผู้ใหญ่ขอสองแล้วเราจะหย่ากันภายในสามเดือนอันนี้อันดาเข้าใจนะคะ แต่อันดาอยากจะให้พี่เพิ่มเติมเข้าไปด้วยว่าห้ามมีการถูกเนื้อต้องตัวกันเด็ดขาด โอเคมั้ยคะ ???

@ ได้เดี๋ยวพี่จะเพิ่มเข้าไปในรายละเอียด แต่ถ้าเราอยู่ต่อหน้าครอบครัวของกันและกันเราจะต้องแสดงท่าทีว่าเรารักกันแล้วอาจจะมีการถูกเนื้อต้องตัวจับมือถือแขนกันบ้างเป็นธรรมดานะ

"ได้ค่ะแต่หากอยู่กันสองคนจะไม่มีการแตะเนื้อต้องตัวกันเด็ดขาด อีกอย่างค่ะถ้าเราแต่งงานกันแล้ว เราจะต้องนอนห้องเดียวกันแล้วทีนี้เราจะต้องทำยังไงคะ

@ อันดานอนที่เตียงส่วนพี่นอนที่โซฟา

"โอเคค่ะรับทราบค่ะ งั้นตามนี้เลยค่ะอันดาไม่มีปัญหาค่ะ

ชีรัน นั่งพิมพ์เอกสารแล้วปริ้นข้อตกลงออกมาใหม่แล้วทั้งคู่ก็เซ็นสัญญาเป็นเอกสารลายลักษณ์อักษรแล้วถือไว้คนละฉบับ

@ อะอันนี้ของอันดาเก็บไว้นะ นี่คือสัญญาระหว่างเรา !!! ห้ามให้คนอื่นรู้เป็นเด็ดขาดถ้าคนอื่นรู้สัญญาของเราเป็นโมฆะทันที

"ได้ค่ะไม่มีปัญหาค่ะ

หญิงสาวหยิบขึ้นมาแล้วก็อมยิ้มพอใจ ที่ชายหนุ่มไม่ได้เอาเปรียบเธอ

.............

นำชิน แฟนหนุ่มเกาหลีของอันดา

คบกันมีเป้าหมายเรียนเสร็จจะแต่งงานกัน

.............

1 เดือนผ่านไป

ขณะที่ชีรันและเพื่อนไปเที่ยวผับ ชายหนุ่มทั้งสามกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับคู่ขาทั้งซ้ายทั้งขวานั่งอยู่โซนห้องวีอันไอพีชั้นสองของผับเป็นห้องกระจกมองจากข้างนอกจะมองไม่เห็นถ้ามองจากข้างในห้องจะมองเห็นข้างนอก

จัสติน : เฮ้ยมึงดูผู้หญิงคนนั้นดีวะสวยว่ะ

โอลิเวอร์ : อืม ... สวยว่ะน่ารักด้วย แต่กูว่าแม่งหน้าตาคุ้นคุ้นว่ะ

จัสติน : เฮ้ยชีรัน มึงดูผู้หญิงคนนั้นสิวะน่ารักนะเว้ยสนใจป่าว

ชีรัน เอาแขนทั้งสองข้างพาดไปกับโซฟาแล้วโอบไหล่หญิงทั้งซ้ายทั้งขวา ส่วนผู้หญิงคนนึงก็กำลังลูบไลท์ที่ต้นขาของชายหนุ่ม ฝั่งขวาก็กำลังป้อนวิสกี้ให้กับชีรัน

จัสติน : ชีรัน มึงลองมองลงไปสิวะกูว่าหน้าคุณคุ้นนะแต่นึกไม่ออกว่าเป็นใคร

เมื่อชีรัน มองตามลงไปตรงที่จัสตินชี้ ปรากฏว่าเป็นอันดาภรรยาของตัวเองและนำชินแฟนหนุ่มที่บินมาจากเกาหลีซึ่งอันดาและเพื่อนเพื่อนที่เคย debutด้วยกันมาเที่ยวผับแห่งนี้มากันหลายคน แต่คนที่จะดูแลเอาอกเอาใจอันดาเป็นพิเศษก็คือนำชินนั้นเอง

นำชินพะเน้าพะนออันดา พูดคุยกันหัวเราะสนุกสนานเฮฮา อยู่กับเพื่อนเพื่อนส่วนนำชินนั่งอยู่ติดกับอันดาจมูกจะถึงแก้มอันดาอยู่แล้ว ซึ่งถ้ามองจากด้านบนลงมาจะคล้ายคนจูบปากกัน แต่ความเป็นจริงแล้วนำชินนั่งอยู่ห่างจากอันดาพอสมควร แต่บัตรนี้อารมณ์คนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีได้โมโหหึงจนหน้ามืด

เมื่อชายหนุ่มมองลงมาก็เกิดอาการหึงหวงจากที่นั่งอยู่กับสาวสวยทั้งสองข้างชายหนุ่มลูกพลึบ !!!! แล้วเดินลงบันไดไปหาอันดาทันที

หญิงสาวกำลังพูดคุยหัวเราะสนุกสนานอยู่กับเพื่อน อยู่ดีดีก็เหมือนมีใครมากระชากแขนเธอจนตัวปริว

"พี่ชีรัน !!! มาได้ไงคะเนี่ย !!!

@ พี่จะมาได้ยังไงมันก็เรื่องของพี่เป็นอันว่าเราอ่ะมาได้ยังไงสถานที่แบบนี้อโคจร

"พี่ว่าอันดามาไม่ได้แต่พี่มาได้งั้นสิ !!!

@ ผู้ใหญ่พูดอย่ามาเถียง กลับบ้านเดี๋ยวนี้ !!!

"ไม่กลับอันดามากับเพื่อนก็ต้องกลับกับเพื่อน !!!

@ จะกลับหรือไม่กลับ !!! ชายหนุ่มถามด้วยความโมโห

"ไม่กลับค่ะ

ทันทีที่อันดาพูดจบด้วยความโมโหชีรัน ใบหน้าหญิงสาวประกบปากจูบแบบดุดันดุเดือดด้วยความป่าเถื่อนทันที ระคนโมโหที่ภรรยาบอกไม่เชื่อฟัง

อันดาเอาขาตัวเองฉันเขาเตะเข้าไปที่เป้าของชีรัน ทันทีเมื่อชายหนุ่มพระออกไปอันดาตบหน้าเค้าไปหนึ่งที

เพี้ยะ .... ไหนพี่บอกว่าอยู่กันสองคนจะไม่มีการถูกเนื้อต้องตัวกันยังไงล่ะคะแล้วนี่มันคืออะไร อันดาพูดไปพลางร้องไห้ไปรู้สึกเสียใจที่ชายหนุ่มทำกับเธอแบบนี้

นำชินวิ่งตามมาทีหลังเห็นชีรัน กับอันดากำลังทะเลาะกันอยู่ นำชินจึงวิ่งเข้ามาห้าม

& อันดาเป็นอะไรไหมร้องไห้ทำไม !!! นำชินหันไปถามอันดา

& คุณทำอะไรเธอบอกมาเดี๋ยวนี้นะ ผู้ชายที่รังแกผู้หญิงมันไม่เป็นสุภาพบุรุษหรอกคุณ

นำชินยังพูดไม่จบชีรันก็ต่อยเข้าไปที่ปากของนำชินจนเลือดแตกที่มุมปาก นำชินล้มหงายหลัง

@ ไอ้กระจอกจำไว้อย่ามายุ่งกับเมียคนอื่นอีก อย่าหาว่าไม่เตือน ... ชีรันช่้ไปที่หน้าของนำชิน

อันดาตกใจวิ่งเข้าไปประคองนำชิน

"นี่พี่ทำบ้าอะไรของพี่เนี่ยะตาอยนำชินทำไมเค้าไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรด้วยเลยนะ

@ ก็อันดาเป็นเมียพี่แล้วไอ้เกาหลีคนเนี่ยมันก็จะเคลมเมียพี่พี่ก็ต้องต่อยมันเป็นเรื่องธรรมดานี่แค่สั่งสอนนะ ถ้ามีครั้งหน้าพี่ไม่เอาไว้แน่

"พี่ลืมข้อตกลงของเราเหรอคะพี่เป็นคนเขียนมันขึ้นมาเองนะเราจะหย่ากันภายในสามเดือนลืมแล้วรึไง !!!!

ชีรัน โมโหจนหน้ามืดกระชากอันดาแล้วอุ้มหญิงสาวไปที่รถแล้วขับออกไปทันที !!!!

💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝

ภาคนี้เป็นภาคต่อของหนูนากับวีรภาพเรื่องรักหมดใจคุณเลขานะคะ ที่ตามเชียร์ชีรันอยู่ติดตามได้จากเรื่องนี้เลยนะคะ

🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻

💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘

**นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน เพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครและสถานที่ในเรื่องไม่มีอยู่จริงนะคะ**

**ภาพทุกภาพนำมาจากอินเตอร์เน็ต บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับนิยายเรื่องนี้ ผู้เขียนนำมาลงเพื่อเป็นอิมเมทตัวละคร ในเรื่อง เพื่อให้ผู้อ่านได้รับอรรถรสมากยิ่งขึ้นเท่านั้น**

**ขออนุญาติเจ้าของรูปนะคะ**

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช 2537

ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอกและนำไปใช้บางส่วนและนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต

หากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537

พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

มาตรา ๔ ในพระราชบัญญัตินี้

"ผู้สร้างสรรค์" หมายความว่า ผู้ทำหรือผู้ก่อให้เกิดงานสร้างสรรค์อย่างใดอย่างหนึ่งที่เป็นงานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้

"ลิขสิทธิ์" หมายความว่า สิทธิแต่ผู้เดียวที่จะทำการใด ๆ ตามพระราชบัญญัตินี้ เกี่ยวกับงานที่ผู้สร้างสรรค์ได้ทำขึ้น

"วรรณกรรม" หมายความว่า งานนิพนธ์ที่ทำขึ้นทุกชนิด เช่น หนังสือ จุลสาร สิ่งเขียน สิ่งพิมพ์ ปาฐกถา เทศนา คำปราศรัย สุนทรพจน์ และให้หมายความรวมถึงโปรแกรมคอมพิวเตอร์ด้วย"โปรแกรมคอมพิวเตอร์" หมายความว่าคำสั่ง ชุดคำสั่ง หรือสิ่งอื่นใดที่นำไปใช้กับเครื่องคอมพิวเตอร์ เพื่อให้เครื่องคอมพิวเตอร์ทำงานหรือเพื่อให้ได้รับผลอย่างหนึ่งอย่างใด ทั้งนี้ ไม่ว่าจะเป็นภาษาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ในลักษณะใด

"ทำซ้ำ" หมายความรวมถึง คัดลอกไม่ว่าด้วยวิธีใด ๆ เลียนแบบ ทำสำเนา ทำ แม่พิมพ์ บันทึกเสียง บันทึกภาพ หรือบันทึกเสียงและภาพ จากต้นฉบับ จากสำเนาหรือจากการโฆษณา ในส่วนอันเป็นสาระสำคัญ ทั้งนี้ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน สำหรับในส่วนที่เกี่ยวกับโปรแกรมคอมพิวเตอร์ให้หมายความถึงคัดลอกหรือทำสำเนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์จากสื่อบันทึกใด ไม่ว่าด้วยวิธีใด ๆ ในส่วน อันเป็นสาระสำคัญ โดยไม่มีลักษณะเป็นการจัดทำงานขึ้นใหม่ ทั้งนี้ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน

"ดัดแปลง" หมายความว่า ทำซ้ำโดยเปลี่ยนรูปใหม่ ปรับปรุงแก้ไข เพิ่มเติม หรือจำลองงานต้นฉบับในส่วนอันเป็นสาระสำคัญโดยไม่มีลักษณะเป็นการจัดทำงานขึ้นใหม่ ทั้งนี้ ไม่ว่า ทั้งหมดหรือบางส่วน

(๑) ในส่วนที่เกี่ยวกับวรรณกรรม ให้หมายความรวมถึง แปลวรรณกรรม เปลี่ยนรูปวรรณกรรมหรือรวบรวมวรรณกรรมโดยคัดเลือกและจัดลำดับใหม่

(๒) ในส่วนที่เกี่ยวกับโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ให้หมายความรวมถึง ทำซ้ำโดยเปลี่ยนรูปใหม่ปรับปรุง แก้ไขเพิ่มเติมโปรแกรมคอมพิวเตอร์ในส่วนอันเป็นสาระสำคัญ โดยไม่มีลักษณะเป็นการจัดทำขึ้นใหม่

(๓) ในส่วนที่เกี่ยวกับนาฏกรรม ให้หมายความรวมถึง เปลี่ยนงานที่ มิใช่นาฏกรรมให้เป็นนาฏกรรม หรือเปลี่ยนนาฏกรรมให้เป็นงานที่มิใช่นาฏกรรม ทั้งนี้ ไม่ว่าในภาษาเดิมหรือต่างภาษากัน

(๔) ในส่วนที่เกี่ยวกับศิลปกรรม ให้หมายความรวมถึง เปลี่ยนงานที่ เป็นรูปสองมิติหรือสามมิติให้เป็นรูปสามมิติหรือสองมิติ หรือทำหุ่นจำลองจากงานต้นฉบับ

(๕) ในส่วนที่เกี่ยวกับดนตรีกรรม ให้หมายความรวมถึง จัดลำดับ เรียบเรียงเสียงประสานหรือเปลี่ยนคำร้องหรือทำนองใหม่

"เผยแพร่ต่อสาธารณชน" หมายความว่า ทำให้ปรากฏต่อสาธารณชน โดย การแสดง การบรรยาย การสวด การบรรเลงการทำให้ปรากฏด้วยเสียงและหรือภาพ การก่อสร้าง การจำหน่าย หรือโดยวิธีอื่นใดซึ่งงานที่ได้จัดทำขึ้น

"การโฆษณา" หมายความว่า การนำสำเนาจำลองของงานไม่ว่าในรูปหรือ ลักษณะอย่างใดที่ทำขึ้นโดยความยินยอมของผู้สร้างสรรค์ออกจำหน่าย โดยสำเนาจำลองนั้นมีปรากฏต่อสาธารณชนเป็นจำนวนมากพอสมควรตามสภาพของงานนั้น แต่ทั้งนี้ไม่หมายความรวมถึง การแสดงหรือการทำให้ปรากฏซึ่งนาฏกรรม ดนตรีกรรม หรือภาพยนตร์ การบรรยาย หรือการปาฐกถา ซึ่งวรรณกรรม การแพร่เสียงแพร่ภาพเกี่ยวกับงานใด การนำศิลปกรรมออกแสดงและการก่อสร้าง งานสถาปัตยกรรม

มาตรา ๖ งานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ ได้แก่ งานสร้างสรรค์ประเภทวรรณกรรม นาฏกรรม ศิลปกรรม ดนตรีกรรม โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ สิ่งบันทึกเสียง งานแพร่เสียงแพร่ภาพ หรือ งานอื่นใดในแผนกวรรณคดี แผนกวิทยาศาสตร์ หรือแผนกศิลปะของผู้สร้างสรรค์ ไม่ว่างานดังกล่าวจะแสดงออกโดยวิธีหรือรูปแบบอย่างใดการคุ้มครองลิขสิทธิ์ไม่คลุมถึงความคิด หรือขั้นตอน กรรมวิธี หรือระบบ หรือวิธีใช้หรือ ทำงาน หรือแนวความคิด หลักการ การค้นพบ หรือทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ หรือคณิตศาสตร์

มาตรา ๗ สิ่งต่อไปนี้ไม่ถือว่าเป็นงานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้

(๑)ข่าวประจำวัน และข้อเท็จจริงต่าง ๆ ที่มีลักษณะเป็นเพียงข่าวสารอันมิใช่งานในแผนกวรรณคดี แผนกวิทยาศาสตร์ หรือแผนกศิลปะ

(๒)รัฐธรรมนูญ และกฎหมาย

(๓)ระเบียบ ข้อบังคับ ประกาศ คำสั่ง คำชี้แจง และหนังสือตอบโต้ของ กระทรวง ทบวง กรม หรือหน่วยงานอื่นใดของรัฐหรือของท้องถิ่น

(๔)คำพิพากษา คำสั่ง คำวินิจฉัย และรายงานของทางราชการ

(๕)คำแปลและการรวบรวมสิ่งต่าง ๆ ตาม (๑) ถึง (๔) ที่กระทรวง ทบวง กรม หรือหน่วยงานอื่นใดของรัฐหรือของท้องถิ่นจัดทำขึ้น

มาตรา ๘ ให้ผู้สร้างสรรค์เป็นผู้มีลิขสิทธิ์ในงานที่ตนได้สร้างสรรค์ขึ้น ภายใต้เงื่อนไขดังต่อไปนี้

(๑) ในกรณีที่ยังไม่ได้มีการโฆษณางานผู้สร้างสรรค์ต้องเป็นผู้มีสัญชาติไทยหรืออยู่ในราชอาณาจักรหรือเป็นผู้มี สัญชาติหรือ อยู่ในประเทศที่เป็นภาคีแห่งอนุสัญญาว่าด้วยการ คุ้มครองลิขสิทธิ์ซึ่งประเทศไทยเป็นภาคีอยู่ด้วยตลอดระยะเวลาหรือ เป็นส่วนใหญ่ ในการสร้างสรรค์งาน นั้น

(๒)ในกรณีที่ได้มีการโฆษณางานแล้ว การโฆษณางานนั้นในครั้งแรกได้กระทำขึ้นในราชอาณาจักรหรือในประเทศที่เป็น ภาคีแห่ง อนุสัญญาว่าด้วยการคุ้มครองลิขสิทธิ์ซึ่งประเทศไทยเป็นภาคีอยู่ด้วย หรือในกรณีที่การโฆษณาครั้งแรกได้กระทำ นอกราชอาณาจักร หรือในประเทศอื่นที่ไม่เป็น ภาคีแห่งอนุสัญญาว่าด้วยการคุ้มครองลิขสิทธิ์ซึ่งประเทศไทยเป็นภาคีอยู่ด้วย หากได้มีการโฆษณางาน ดังกล่าวในราชอาณาจักรหรือในประเทศที่เป็นภาคีแห่งอนุสัญญาว่าด้วยการคุ้มครองลิขสิทธิ์ซึ่ง ประเทศไทยเป็นภาคีอยู่ด้วยภายใน สามสิบวันนับแต่วันที่ได้มีการโฆษณาครั้งแรก หรือผู้สร้างสรรค์เป็นผู้ มีลักษณะตามที่กำหนด ไว้ใน (๑) ในขณะที่มีการโฆษณางาน ครั้งแรกในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์ต้องเป็นผู้มีสัญชาติไทย ถ้าผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล นิติบุคคลนั้นต้องเป็นนิติบุคคลที่จัดตั้งขึ้นตาม กฎหมายไทย

มาตรา ๑๑ งานใดมีลักษณะเป็นการดัดแปลงงานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ โดยได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ให้ผู้ที่ได ดัดแปลงนั้นมีลิขสิทธิ์ในงานที่ได้ดัดแปลงตามพระราชบัญญัตินี้แต่ทั้งนี้ไม่กระทบกระเทือนสิทธิของเจ้าของลิขสิทธิ์ที่มีอยู่ในงานของ ผู้สร้างสรรค์เดิมที่ถูกดัดแปลง

มาตรา ๑๒ งานใดมีลักษณะเป็นการนำเอางานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้มารวบรวมหรือประกอบเข้ากันโดยได้รับ อนุญาต จากเจ้าของลิขสิทธิ์หรือเป็นการนำเอาข้อมูลหรือสิ่งอื่นใดซึ่งสามารถอ่านหรือถ่ายทอดได้โดยอาศัยเครื่องกลหรืออุปกรณ์อื่นใดมา รวบรวมหรือประกอบเข้ากัน หากผู้ที่ได้รวบรวมหรือประกอบเข้ากันได้รวบรวมหรือประกอบเข้ากันซึ่งงานดังกล่าวขึ้น โดยการคัดเลือก หรือจัดลำดับในลักษณะซึ่งมิได้ลอกเลียนงานของบุคคลอื่นให้ผู้ที่ได้รวบรวมหรือประกอบเข้ากันนั้น มีลิขสิทธิ์ในงานที่ได้รวบรวมหรือ ประกอบเข้ากันตามพระราชบัญญัตินี้แต่ทั้งนี้ไม่กระทบกระเทือนสิทธิของเจ้าของลิขสิทธิ์ ที่มีอยู่ในงาน หรือข้อมูลหรือสิ่งอื่นใดของ ผู้สร้างสรรค์เดิมที่ถูกนำมารวบรวมหรือประกอบเข้ากัน

มาตรา ๑๕ ภายใต้บังคับมาตรา ๙ มาตรา ๑๐ และมาตรา ๑๔ เจ้าของลิขสิทธิ์ย่อมมีสิทธิ แต่ผู้เดียวดังต่อไปนี้ (๑) ทำซ้ำหรือดัดแปลง

(๒) เผยแพร่ต่อสาธารณชน

(๓) ให้เช่าต้นฉบับหรือสำเนางานโปรแกรมคอมพิวเตอร์ โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ และสิ่งบันทึกเสียง

(๔) ให้ประโยชน์อันเกิดจากลิขสิทธิ์แก่ผู้อื่น

(๕) อนุญาตให้ผู้อื่นใช้สิทธิตาม (๑) (๒) หรือ (๓) โดยจะกำหนดเงื่อนไข อย่างใดหรือไม่ก็ได้ แต่เงื่อนไขดังกล่าวจะกำหนด ในลักษณะที่เป็นการจำกัดการแข่งขันโดยไม่เป็นธรรม ไม่ได้

การพิจารณาว่าเงื่อนไขตามวรรคหนึ่ง (๕) จะเป็นการจำกัดการแข่งขันโดยไม่ เป็นธรรมหรือไม่ ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขที่กำหนดใน กฎกระทรวง

มาตรา ๑๖ ในกรณีที่เจ้าของลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ได้อนุญาตให้ผู้ใดใช้สิทธิตาม มาตรา ๑๕ (๕) ย่อมไม่ตัดสิทธิของเจ้าของลิขสิทธิ์ที่จะอนุญาตให้ผู้อื่นใช้สิทธินั้นได้ด้วย เว้นแต่ในหนังสืออนุญาตได้ระบุเป็นข้อห้ามไว้

มาตรา ๑๗ ลิขสิทธิ์นั้นย่อมโอนให้แก่กันได้เจ้าของลิขสิทธิ์อาจโอนลิขสิทธิ์ของตนทั้งหมดหรือแต่บางส่วนให้แก่บุคคลอื่นได้ และจะโอนให้โดยมีกำหนดเวลาหรือตลอดอายุแห่งการคุ้มครองลิขสิทธิ์ก็ได้

การโอนลิขสิทธิ์ตามวรรคสองซึ่งมิใช่ทางมรดกต้องทำป็นหนังสือลงลายมือชื่อ ผู้โอนและผู้รับโอน ถ้าไม่ได้กำหนด ระยะเวลาไว้ในสัญญาโอน ให้ถือว่าเป็นการโอนมีกำหนดระยะเวลา สิบปี

มาตรา ๑๘ ผู้สร้างสรรค์งานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ มีสิทธิที่จะแสดงว่าตนเป็นผู้สร้างสรรค์งานดังกล่าว และมีสิทธิที่จะห้ามมิให้ ผู้รับโอนลิขสิทธิ์หรือบุคคลอื่นใดบิดเบือน ตัดทอน ดัดแปลงหรือทำโดยประการอื่นใดแก่งานนั้นจนเกิดความเสียหายต่อชื่อเสียงหรือ เกียรติคุณของผู้สร้างสรรค์และเมื่อผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย ทายาทของผู้สร้างสรรค์มีสิทธิที่จะฟ้องร้องบังคับตามสิทธิดังกล่าวได้ ตลอดอายุแห่งการคุ้มครองลิขสิทธิ์ ทั้งนี้ เว้นแต่จะได้ตกลงกันไว้เป็นอย่างอื่นเป็นลายลักษณ์อักษร

มาตรา ๑๙ ภายใต้บังคับมาตรา ๒๑ และมาตรา ๒๒ ลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ให้มีอยู่ตลอดอายุของผู้สร้างสรรค์ และมีอยู่ต่อไปอีกเป็นเวลา ห้าสิบปี นับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตายในกรณีที่มีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์ในงานดังกล่าวให้มีอยู่ตลอดอายุของผู้สร้างสรรค์ร่วม และมีอยู่ ต่อไปอีกเป็นเวลาห้าสิบปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย

ถ้าผู้สร้างสรรค์หรือผู้สร้างสรรค์ร่วมทุกคนถึงแก่ความตายก่อนที่ได้มีการโฆษณางานนั้น ให้ลิขสิทธิ์ดังกล่าวมีอายุห้าสิบปี นับแต่ได้มีการโฆษณาเป็นครั้งแรก

ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล ให้ลิขสิทธิ์มีอายุห้าสิบปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ได้สร้างสรรค์ขึ้น แต่ถ้าได้มีการโฆษณางานนั้น ในระหว่างระยะเวลาดังกล่าว ให้ลิขสิทธิ์มีอายุห้าสิบปีนับแต่ได้มีการโฆษณาเป็นครั้งแรก

มาตรา ๒๐ งานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ที่ได้สร้างสรรค์ขึ้นโดยผู้สร้างสรรค์ใช้ นามแฝงหรือไม่ปรากฏชื่อผู้สร้างสรรค์ ให้ลิขสิทธิ์มีอายุ ห้าสิบปีนับแต่ได้สร้างงานนั้นขึ้น แต่ถ้าได้มีการโฆษณางานนั้นในระหว่างระยะเวลาดังกล่าว ให้ลิขสิทธิ์มีอายุห้าสิบปี นับแต่ได้มีการโฆษณาเป็นครั้งแรก

ในกรณีที่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ให้นำมาตรา ๑๙ มาใช้บังคับโดยอนุโลม

มาตรา ๒๗ การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ โดยไม่ ได้รับอนุญาตตามมาตรา ๑๕ (๕) ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้

(๑) ทำซ้ำหรือดัดแปลง

(๒) เผยแพร่ต่อสาธารณชน

มาตรา ๓๑ ผู้ใดรู้อยู่แล้วหรือมีเหตุอันควรรู้ว่างานใดได้ทำขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ของ ผู้อื่น กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานนั้นเพื่อหากำไร ให้ถือว่าผู้นั้นกระทำการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดัง ต่อไปนี้

(๑) ขาย มีไว้เพื่อขาย เสนอขาย ให้เช่า เสนอให้เช่า ให้เช่าซื้อ หรือเสนอให้เช่าซื้อ

(๒) เผยแพร่ต่อสาธารณชน

(๓) แจกจ่ายในลักษณะที่อาจก่อให้เกิดความเสียหายแก่เจ้าของลิขสิทธิ์

(๔) นำหรือสั่งเข้ามาในราชอาณาจักร

มาตรา ๓๒ การกระทำแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ของบุคคลอื่นตามพระราชบัญญัตินี้ หากไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์จากงาน อันมีลิขสิทธิ์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์ และไม่กระทบกระเทือนถึงสิทธิอันชอบด้วยกฎหมายของเจ้าของลิขสิทธิ์เกินสมควร มิให้ถือว่า เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ภายใต้บังคับบทบัญญัติในวรรคหนึ่ง การกระทำอย่างหนึ่งอย่างใดแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ตามวรรคหนึ่ง มิให้ถือว่าเป็น การละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้

(๑) วิจัยหรือศึกษางานนั้น อันมิใช่การกระทำเพื่อหากำไร

(๒) ใช้เพื่อประโยชน์ของตนเอง หรือเพื่อประโยชน์ของตนเองและบุคคลอื่นในครอบครัวหรือญาติสนิท

(๓) ติชม วิจารณ์ หรือแนะนำผลงานโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น

(๔) เสนอรายงานข่าวทางสื่อสารมวลชนโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น

(๕) ทำซ้ำ ดัดแปลง นำออกแสดง หรือทำให้ปรากฏ เพื่อประโยชน์ในการพิจารณาของศาลหรือเจ้าพนักงาน ซึ่งมีอำนาจตามกฎหมาย หรือในการรายงานผลการพิจารณาดังกล่าว

(๖) ทำซ้ำ ดัดแปลง นำออกแสดง หรือทำให้ปรากฏ โดยผู้สอนเพื่อประโยชน์ ในการสอนของตน อันมิใช่การกระทำเพื่อหากำไร

(๗) ทำซ้ำ ดัดแปลงบางส่วนของงาน หรือตัดทอน หรือทำบทสรุปโดยผู้สอน หรือสถาบันศึกษา เพื่อแจกจ่ายหรือจำหน่ายแก่ผู้เรียนในชั้นเรียนหรือในสถาบันศึกษา ทั้งนี้ ต้องไม่เป็นการกระทำเพื่อหากำไร

(๘) นำงานนั้นมาใช้เป็นส่วนหนึ่งในการถามและตอบในการสอบ

มาตรา ๓๓ การกล่าว คัด ลอก เลียน หรืออ้างอิงงานบางตอนตามสมควรจากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ โดยมีการรับรู้ถึง ความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้ปฏิบัติตามมาตรา ๓๒ วรรคหนึ่ง

มาตรา ๗๐ ผู้ใดกระทำการอันละเมิดลิขสิทธิ์ตามมาตรา ๓๑ ต้องระวางโทษปรับตั้งแต่หนึ่งหมื่น บาทถึงหนึ่งแสนบาท ถ้าการกระทำ ความผิดตามวรรคหนึ่งเป็นการกระทำเพื่อการค้า ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สามเดือนถึงสองปี หรือปรับตั้งแต่ ห้าหมื่นบาทถึงสี่แสนบาทหรือทั้งจำทั้งปรับ

🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻