"นายคิดว่านายเป็ยใครกันห๊ะ!!! ปล่อยฉันนะไอ้บ้า ไอ้หน้าหล่อ ปล่อยสิโว้ยยยย!!" ตอนนี้ฉันแทบนอนกลิ้งไปมากับพรม
นี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน! อยู่ๆก็เกิดเหตุการณ์ร้ายแรงขึ้นที่งานเลี้ยง ฉันวิ่งหนีออกมาพร้อมใครสักคนที่...หล่อมากเลยอ่ะ.... =///=
หลังจากออกมาจากคฤหาค์บ้าๆนั้นได้ ฉันก็ถูกจับมัดมือมัดเท้า เพราะถูกเข้าใจผิดว่าฉันลักพาตัว(ไอ้)คุณหน้าหล่อนี้มา ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะ! ตัวฉันเท่าเด็กประถมจะมาลักพาตัวใครไปได้ ไอ้พวกปัญญาอ่อนเอย! ถ้าหลุดไปได้แม่จับตีให้ตายเลย
"ฉันเป็นใครไม่สำคัญ ที่สำคัญใครใครจ้างเธอมาห๊ะเด็กน้อย" แววตาที่มองลงมาจากเก้าอีหนังเนื้อดี มองอีกฝ่ายด้วยสายตาที่เยือกเย็นดุจไล่วิญญา
ฉันเกลียด ฉันเกลียดสายตาแบบนี้!!! "นายพูดเรื่องอะไรฉันไม่รู้หรอกนะ แต่ฉันคนนี้ไม่คิดทำอะไรเกิดตัวเองหรอก เห็นไมว่าฉันตัวนิดเดียวจะไปลักลงไปลักพาใครเค้าได้ห๊ะ ปล่อยฉันจะกลับบ้าน" ฉันโว้ยวายไม่หยุด
"คิดจะกลับก็กลับได้ไงหรอ คิดอะไรเด็กๆไปได้ในเมื่อเธอไม่พูด ฉันจะขัดเธอเอาไว้จนกว่าจะพูด" พูดเสร็จเขาก็เดินออกจากห้องทิ้งฉันไว้กับคนใส่สูทดำแทน มันเรื่องบ้าอะไรกันห๊ะ
พี่จ้า 'ฮันนี่พาย' ทำอะไรผิด มาถึงได้ไม่ถึงวันก็ถูกจับซะแล้วแถมดูเหมือนน้องของพี่จะถูกมาเฟียจอมเผด็จการจับเอาไว้ด้วย ฮึก...ฮัก พี่จ้ามาช่วยหนูหน่อยสิพี่ เดียวอยู่ไปนานๆมันไม่ดีต่อสุขภาพใจหนูนะ
*********************
นิยายเรื่องนี้ ชายxหญิง
มีวายนิดๆน้าเจ้าค่ะ
Guest
