"" frameborder="0" marginwidth="0" marginheight="0" scrolling="no" width="728" height="90">
กลรักพิศวาสร้อน
( ผ่านการพิจารนาจากสำนักพิมพิ์ไอริส)
เธอเคยพูดว่า น้ำหน้าอย่าง ทำได้แค่มองขาอ่อน ใครว่าล่ะ ?
เขาสนใจไอ้อยู่สูงกว่านั้น !...
เขาไม่ใช่คนลามก แค่มีแอบมองบ้าง มันผิดตรงไหน ใคร ๆก็ทำกัน มั้ง ?
เขาไม่ใช่คนหมกมุ่น แต่บางทีก็มีแอบคิดบ้าง อะไรบ้าง ไม่เห็นแปลก ใคร ๆก็คิด มั้ง ?
คนไม่ใช่คนบ้าตันหา แต่เมื่อมีของดีมาอยู่ตรงหน้า เรื่องอะไรจะอยู่เฉย ๆ จริงไหม ?
คำพูดที่ว่า เกลียดสิ่งไหนมักจะได้สิ่งนั้น เป็นคำที่ได้ยินติดหูมานาน
แต่เธอไม่เคยเชื่อ คนเราเมื่อเกลียดใครซักคนมาก ๆเข้า จะมารักกันได้ยังไง จริงไหม ?
เหมือนที่เธอเกลียดไอ้หมอนี่เข้ากระดูกดำ เคยเกลียดยังไง ก็ยังเกลียดอยู่อย่างนั้นไม่เปลี่ยนแปลง
แต่เหมือนโชคชะตาจะกลั่นแกล้ง ให้เธอถูกคนสารเลวนำไปปลดหนี้ที่ไม่ได้เป็นคนก่อ ต้องอยู่กับคนไม่ชอบหน้า
คนที่สามารถหื่นได้วันล่ะสามเวลาหลังอาหาร โอ๊ย! จะบ้าตาย ....
ป.ล ผลงานเรื่องนี้ได้ผ่านการพิจารนาจากสำนักพิมพ์แล้วนะคะ ฝากด้วยค่ะ