อัญมณีแห่งน่านน้ำ

เปรย...นิดนึง

" ปลด! " เสียงดังเมื่อครู่ หายไปกับคำสั่งที่เด็ดขาด เงียบเหมือนป่าช้า ไม่มีใครกล้าคัดค้าน เพราะรู้ๆกันอยู่  แล้วตอนนี้อารมณ์ของเธอก้อไม่แน่นอน เดือดถึงขีดสุด!!

" เจ้ากล้าดียังไง! ถึงบังอาจมานั่งบนบัลลังก์ " อารมณ์ของเธอตอนนี้แทบจะฆ่าคนได้เลยทีเดียว

" ใจเย็นน่า เจ้ายังไม่ชินอีกเหรอ " เสียงของเมนี ทำให้เธอต้องถอนหายใจ แต่ก็อารมณ์เย็นขึ้นเยอะ

" เฮ้อ! ข้าคิดว่าเจ้ารู้ดีที่สุดซะอีก เมนี " เสียงบ่นดุๆของแอนเจลีน่า ทำให้เมนีต้องระบายรอยยิ้มน้อยๆอย่างอารมณ์ดี เพราะรู้นิสัยเพื่อนดี

" เอ่อ..คือว่า..ข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าผิดไปแล้ว ยกโทษให้ข้าด้วย " ราชีนีโจลี่  กำลังคุกเข่าลงขอความเมตตาจากแอนเจลีน่าด้วยเสียงสั่นๆ น้ำตาคลอเบ้า 'เปนคนที่เท่าไรแล้วนะ จำไม่ได้เลยแหะ'

............................................

พอดีแต่งเล่นๆนะคะ สนุกไม่สนุกไม่รู้อ่ะ เพราะไม่เคยแต่ง 

เลยเอามาเขียนเล่นๆ ผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วยค่ะ

ที่ไม่ลงตัวละครไม่ใช่อะไรนะค่ะ คิดไม่ออกค่ะ! (แหะๆๆ) ไม่โกรธกันเนอะ ไปหาเอาในเรื่องแล้วกัน !!