พี่ไทค์คนคนคลู 20+
(เรื่องนี้ไม่คลูเหมือนชื่อ โปรดปั่นจักรยานก่อนอ่าน ไม่กินมาม่าขี้เกียจต้ม)
ไทค์ - Tide
ใคร ๆ ก็บอกว่าผมมันเป็นคนไม่มีหัวใจรักใครไม่เป็น 'มันไม่ใช่เรื่องจริง' ผมรักเธอแล้วก็ไม่มีวันที่จะเลิกรักเธอได้ แต่มันจะดีกว่านี้ถ้าเธอคนนั้นไม่ใช่ 'เมียของเพื่อนผม' จนในวันนึงผมได้ทำสิ่งที่พลาดที่สุดในชีวิตลงไป
'มึงก็รู้ว่าพราวเป็นเมียกู แต่มึงก็ยังทำ!' เสียงของไอ้ฉลามตวาดร้องใส่ผมดังลั่นด้วยความโมโหเพราะมันรู้ความจริงว่าผมคิดจะข่มขืนเมียมัน!
'อืม กูผิดเอง กูขอโทษ'

จี - Gee
เขาเป็นคนเย็นชาไร้ความรู้สึก ไม่ว่าฉันจะรักเขาทำเพื่อเขามากแค่ไหนแต่เขาก็ไม่เคยรับรู้ เขายังคงรักแต่เธอคนนั้น รักมากเกินกว่าที่ฉันจะทลายกำแพงหัวใจน้ำแข็งของเขาได้ ฉันมันเป็นได้แค่คนแก้ขัดสำหรับเขา แต่ไม่เป็นไร 'ฉันยอม'
"ไปรอที่ห้อง เดี๋ยวฉันไปเอา!" เขากระซิบข้างหูฉันพร้อมเน้นตรงคำว่า 'เอา' ซึ่งฉันรู้คำหมายของมันดีว่าเขาต้องการอะไร
ยิ่งผ่านไปนานแค่ไหน ฉันยิ่งรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้นทวีคูณ จนฉันทนไม่ไหว ทนไม่ไหวอีกแล้ว และครั้งนี้ 'ฉันไม่ยอม'
"พอสักที ฉันทนไม่ไหวอีกแล้ว!" ฉันระเบิดอารมณ์ใส่คนตรงหน้าอย่างเหลืออด ฉันจะไปให้พ้นจากเขา ไปให้พ้นจากที่นี่
"ถ้าจะไปจากฉันก็ทนให้ไหวแล้วกัน!!" เขาพูดแค่นั้นก่อนจะทำอะไรบางอย่างกับฉันดังเช่นคนหยาบคนป่าเถื่อน...
"อึกกกก อื้ออออ พะ....พอแล้วไทค์ ฉันไม่ไหวแล้ว!"

Guest
