WITH YOU
'ต่อให้อยากบอกรักดังๆเท่าไหร่ แต่จะให้บอกได้อย่างไร ในเมื่อคำว่า'เพื่อน'คั่นอยู่'
Don’t walk in front of me, I may not follow.
Don’t walk behind me, I may not lead.
Just walk beside me and be my friend
อย่าเดินนำหน้าฉัน ฉันอาจไม่ตามเธอ
อย่าเดินอยู่หลังฉัน ฉันอาจไม่นำเธอ
เพียงแค่เดินอยู่ข้างๆและเป็นเพื่อนกัน
//คำว่าเพื่อนมัน ’สำคัญ’ ต่อให้ ‘รัก‘ มากเท่าไหร่
ก็ต้องเป็น ‘เพื่อน’ เพื่อรักษา ‘สิ่งสำคัญ’ นั้นเอาไว้
ชุณลกาล : ‘ต่อให้รักมากแค่ไหนเมื่อเธอบอกว่าอยากเป็นเพื่อน ก็จะเป็นเพื่อนให้’
อยากให้เป็น ‘เพื่อน’ ก็เป็นให้แล้วไง ที่ทำอยู่ไม่ใช่ไม่ฝืน ต้องทนยิ้ม ทนฟังในเรื่องที่ไม่อยากฟัง แต่ทำไม..เมื่อกำลังจะทำใจให้ชินได้ ต้องกลับมาทำให้ ‘หวั่นไหว’ ด้วย ถ้าไม่คิดอะไรก็หยุดเถอะ เราเป็น’เพื่อน’กันไม่ใช่ เหรอ “อยากเป็นเพื่อนที่ดีนะเว้ย! ”
เนวินทร์ : ‘ใครว่าคนที่เลิกกันไปแล้วจะกลับมาเป็นเพื่อนกันอีกไม่ได้ ผมนี้แหละจะเป็นมากกว่า"เพื่อน"ให้ดู :) ’
ในเวลานั้นผมผิดเองที่อยากเป็นแค่ ‘เพื่อน’ พอเขาเริ่มชิน กลับเป็นผมเองที่อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม พยายามแสดงให้เห็น หยอดก็แล้ว อ่อยก็แล้ว เมื่อไหร่จะรับรู้สักที “คุยด้วยทุกวัน นอนพร้อมทุกคืน ยังซื่อ(โง่)ไม่รู้อีกเหรอ”
บางทีคนเราเลิกกันอาจไม่ใช่เพราะ’ไม่รัก’แต่อาจอยากใช้ชีวิตคนเดียว เมื่อเขาอยู่’คนเดียว’จนถึงที่สุดแล้ว เขาก็จะหันกลับมามองสิ่งที่เขา’อยากอยู่ด้วย’และจะ’กลับ’คืนมาเอง J
*บุคคลในรูปไม่มีความข้องเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้แต่อย่างไร