มึงกับกู เพื่อนหรือแฟน

" นี่มึง ขับรถกลับดีๆ พรุ่งนี้ซื้อข้าวมาด้วย อย่าให้กูรอนาน " เสียงหวานของหญิงสาวพูดพร้อมกับโบกมือลาเพื่อนชายคนสนิทอย่าง ไตรภพ เกียรติเจริญกุล

" เออ มึงอย่าลืมล็อคบ้านดีๆล่ะ กูเป็นห่วง " ไตรภพเตือน

" มึงว่ากูเป็นใคร คุณหนูพริ้ม พิมลพัตร แห่งตระกูล วงศาสุวรรณกิจ ไม่มีใครหน้าไหนกล้ามาจับกูปล้ำหรอก " ร่างบางเชิดหน้าขึ้นอย่างถือดี

" กูกลัวว่ามีคนจะมาขโมยของต่างหากล่ะ มึงอ่ะ ไม่มีใครปล้ำลงหรอก นมซื่อตรงซะขนาดนั้น " ชายหนุ่มทิ้งระเบิดไว้ตูมใหญ่ก่อนจะรีบขับบูกัตติคันงามออกไป ซึ่งคนที่ยืนโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงก็คงไม่พ้นพิมลพัตร ซึ่งตอนนี้ร่างบางได้แต่ยืนกระทืบเท้าแล้วตะโกนไล่หลัง

" มึงแม่งชอบล้อปมด้อยกูอ่ะ ถ้าไม่ใช่เพื่อนรัก กูจะสั่งให้มือปืนแบกบาซูก้าไปถล่มบ้านมึง ไอ้เติ้ลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล " หลังจากนั้นไม่นานเธอก็รีบเข้าบ้านและล็อคประตูทันที

พิมลพัตร หรือคุณหนูพริ้ม ซึ่งน้อยคนนักที่จะรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของพงษ์พัตร กับพิมลดา คู่สามีภรรยาที่ทำธุกิจเกี่ยวกับอาวุธสงครามที่ถูกกฎหมาย ส่วนมากจะเป็นการผลิต ออกแบบ และจำหน่ายให้กับกองกำลังทหารในต่างประเทศ แต่แทนที่จะใช้ชีวิตแบบลูกคุณหนูอยู่ในคฤหาสน์ หากกลับเลือกที่จะมาซื้อบ้านหลังเล็กๆ อยู่เพียงคนเดียว แต่ชีวิตของเธอก็ไม่เงียบเหงา เพราะมีเพื่อนๆ มาค้างด้วยตลอด ทั้ง มนัสนันท์ กรรณัฐชา ดัสกร และไตรภพ โดยเฉพาะคนท้าย ที่เธอสนิทที่สุด

ฝากนิยายด้วยนะ เราเป็นไรต์มือใหม่ อาจจะแต่งไม่ได้ดีเท่าไหร่ แต่จะทำให้ดีที่สุด กดโหวต+เม้นท์ให้เราด้วยนะ พลีซซซซซซ