“คุณมีธุระอะไรกับฉัน ก็รีบพูดมา” ลอเรนถามชายหนุ่มตรงหน้าเป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งเธอก็เก่งด้านภาษามากพอตัวอยู่เพราะคุณป๊าที่ชอบไปเที่ยวต่างโลกช่วยสอนเธอ
“ไม่คิดจะแนะนำตัวเลยรึไง หรือว่าคนที่นี่เค้าทักคนอย่างนี้” ชายหนุ่มลองแกล้งแม่สาวน้อยหน้าตายดู ซึ่งไม่เป็นผล เพราะคุณเธอไม่เล่นด้วย ให้ตายผู้หญิงส่วนใหญ่หลงเสน่ห์เขาเกือบแทบทุกคน ดูคนตรงหน้าเขาสิ แม้แต่หน้าเธอยังไม่แลสายตามามองเขาเลย ชายหนุ่มเริ่มโมโห “นิ ถ้ายังเมินผมแบบนี้อีก...”
“เรน ฉันชื่อลอเรน จะให้แนะนำตัวทำไม ฉันคิดว่าคุณคงรู้จักฉันมากกว่าที่ฉันจะรู้จักตัวเองเสียอีกมั้ง” ชายหนุ่มมองหน้าหญิงตรงหน้าที่ตอนนี้เธอเองก็มองหน้าเข้าตาไม่กระพริบ ไม่มีคำว่าเกรงกลัวหรือ ไม่มีคำว่าหลงเสน่ห์เล่ห์กลต่อเขา มีแต่ความว่างเปล่า
“โอเค งั้นเรียกผมว่าลันโด้ละกัน คุณคงรู้อยู่แล้วว่าผมมาหาคุณทำไม”
“เงินนั่นฉันไม่เกี่ยว ฉันไม่รู้เรื่องด้วย คุณป๊าเป็นคนทำ คุณก็ไปล่าคุณป๊าสิ จะมาหาฉันทำไม” ลอเรนพูดหน้าตายเหมือนเดิม เพราะมันคือเรื่องจริง
“แต่คุณฮันยกคุณให้ผม ใช้แทนหนี้ทั้งหมด” หญิงสาวหันหน้ามามองคนตัวโตตรงหน้าทันที
“คุณพูดเรื่องอะไร คุณป๊าไม่มีทางทำแบบนั้นหรอก เพราะต่อให้คุณป๊าต้องแลด้วยชีวิตเขาก็ไม่มีทางขายฉันให้คนอื่นหรอก” ลันโด้ไม่ได้สนใจกับคำพูดของหญิงสาวตรงหน้าเขากดมือถือในมือก่อนจะให้ยื่นมาให้เธอพูด
“ฮะโหล!”หญิงสาวรับกล้าๆกลัวๆ กลัวที่ชายตรงหน้าพูดเป็นเรื่องจริง แต่ยังคงเก็บอาการสั่นไว้ได้
“ลอเรน ลูกอยู่กับเค้าคนนั่นแล้วใช่มั้ย”
“คุณป๊า เล่ามาให้หมด เร็ว! นี่มันเรื่องอะไร” หญิงสาวเริ่มออกอาการสั่นกลัวน้อยๆ
“ป๊าขอโทษ ลอเรน ป๊าไม่มีทางเลือก....”
“ป๊าเลยขายเรนหรอ ป๊าทางเลือกน่ะมันมีเสมอมันอยู่ที่ว่าป๊าจะเลือกมันมั้ย” หญิงสาวพูดออกมาพร้อมกับร้องไห้แบบไม่มีปี๋ไม่ขลุ่ย คนเห็นถึงกับสะดุ้ง ที่ตอนแรกคุณเธอยังทำเป็นเก่งแต่ตอนนี้ เหมือนเด็กหลงทาง
“นี่ป๊าทำเพื่อหนูเลยนะ ยังไงคุณลันโด้ก็รวยแถมหน้าตาก็ดี”
“แล้วเรนจะเอาไปทำไม อยู่กันไปเพราะรักภายนอกหรอ ป๊าเรน ผิดหวังมาก” หญิงสาวพูดแค่นั่นก่อนจะเอามือไปเช็ดหน้าตาที่ตอนนี้ดูไม่ได้ ชายหนุ่มเห็นแล้วนึกขำมองดูอย่างกับเด็กน้อยหลงทาง “ฉันจะลง”
“อะไรนะ”เขาฟังภาษาไทยที่เจ้าตัวคงลืมไปว่าเขาเป็นชาวต่างชาติฟังภาษาไทยไม่ออก
“ฉันบอกว่าฉันจะลงตรงนี้ได้ยินมั้ย” คราวนี้หญิงสาวตะโกนออกมาเป็นภาษาอังกฤษ
“ทำไม”เขาถามเธอเพราะจะลงตอนนี้เลยเนี่ยนะ ถ้าคิดจะหนีคงยากหน่อยนะน้อง
“ปวดฉี่ อยากล้างหน้าจะไปเก็บเสื้อผ้าไปอยู่กับนายไง จอดได้รึยังมันเลยบ้านมาไกลแล้วนะ” ลันโด้ หันไปมองข้างทางมันเลยบ้านของเธอมาจริงด้วย
“ไม่เป็นไร ไปหาใหม่ข้างหน้าก็ได้”
“แต่ไอปวดฉี่มันคงรอไม่ไหว” ชายหนุ่มมองดูหญิงสาวที่ยังคงปิดหน้าปิดตาอยู่ตรงหน้าอย่างเอ็นดู ก่อนจะบอกให้ เวย์ มือซ้ายของเขาแวะปั๊มข้างทาง
Guest
