“บอกมานะว่าคุณทำอะไรฉันตอนฉันหลับหรือเปล่า”
ชายหนุ่มมองหน้าหล่อนแล้วหลุบตาลงมองมือน้อยที่กำเสื้อเขาไว้แน่น ก่อนจะกระตุกยิ้ม แล้วตอบรวนๆ
“แล้วคุณหมายถึงทำอะไรล่ะ”
“อย่ายั่วประสาทนะ ฉันรู้ว่าคุณรู้” หน้าหวานเริ่มเครียดลงเรื่อยๆ ขณะที่เขายังคงมีสีหน้าเป็นปกติ
“ผมไม่รู้ ผมซื่อ”
มองหน้า‘คนซื่อ’แล้ว หญิงสาวก็ชักจะโมโห “คุณลักหลับฉันใช่ไหม บอกมาตามตรงนะ”
เขายักไหล่เล็กน้อย ตอบว่า “แล้วแต่จะคิด” จากนั้นก็ดึงมือหล่อนออกแล้วหันหลังเตรียมออกจากห้อง “ไปทานข้าวเถอะ คุณยังไม่ได้ทานมื้อกลางวันเลยนี่ คงหิวแย่แล้ว”
เห็นท่าทางไม่ยี่หระของเขาแล้ว หล่อนก็เริ่มน้ำตารื้น สองมือกำเข้าหากันแน่นอย่างแค้นใจ ทันทีที่ลืมตาตื่นเมื่อสิบนาทีก่อน หล่อนก็พบว่าตนอยู่ในสภาพเปลือย ไม่มีกระทั่งเสื้อชั้นใน แต่ยังดีที่มีกางเกงชั้นในตัวจิ๋วปิดบังส่วนสงวนท่อนล่างอยู่ชิ้นหนึ่ง แล้วแบบนี้จะให้คิดยังไง เขาคงฉวยโอกาสช่วงที่หล่อนเมามายแล้วขืนใจอย่างเลือดเย็น
ผู้ชายร้ายกาจ ทำไมเขาถึงเห็นแก่ตัวถึงเพียงนี้
ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะทันก้าวพ้นห้อง หล่อนก็พุ่งตัวด้วยความเร็วสูง ก่อนจะกระโดดตัวลอย เหยียดขาข้างหนึ่งไปด้านหน้าแล้วถีบหลังศาตนันทน์เข้าให้อย่างจัง
ผล๊วะ !
“เฮ้ย !!” ชายหนุ่มอุทานลั่น เพราะไม่ทันตั้งตัวทำให้เขาหน้าทิ่มจนล้มลงที่พื้น
พลั่ก !!!
ส่วนชัญญานุชนั้น เมื่อถีบเขาแล้วก็เกิดเสียหลัก เซไปชนขอบประตูเข้าให้อย่างจัง
ปั่ก !
“แอ้ก !!” หญิงสาวร้องลั่น เจ็บหน้าผาก หัวหมุนติ้วๆก่อนจะรูดตัวลงกองบนพื้นเย็นเฉียบ…ตั้งใจจะทำร้ายเขา แต่ตัวเองกลับเจ็บยิ่งกว่า วันนี้เป็นวันซวยของหล่อนชัดๆ
***มีวางแผงแล้วที่เซเว่นทั่วประเทศค่ะ
Guest
