นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องจินตนาการเท่านั้น
นักอ่านทุกท่านโปรดใช้จักยานในการอ่าน
LITTLE MERMAN
นิยายเรื่องนี้แนว ชxช
นิยายเรื่องนี้ ไร้สาระ
นิยายเรื่องนี้ กำลังคิดพล็อต
INTRO
ท้องทะเลอันกว้างใหญ่ คลื่นลูกเล็กลูกใหญ่ซัดเข้ามากระทบกับโขดหินที่ยกสูงจากน้ำทะเล ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งกำลังยืนอยู่บนนั้น เขาเหม่อมองไปทางทะเลอันกว้างไม่มีที่สิ้นสุด เขาก้มลงไปมองยังเบื้องล่าง มันหน้ากลัวจังถ้าตกลงไปคงตายแน่นอน
เขายืนไว้อาลัยให้กับความรัก 7 ปีเต็ม
หญิงสาวที่ทิ้งเขาไปด้วยเหตุผลเพราะว่าเขายังเป็นเด็ก ไม่มีอนาคต
แม้วันนี้ชีวิตของเขาจะมืดมนแต่ยังไงมันก็ต้องเดินต่อไป
“คอยดูให้ดีคาอึล ฉันจะต้องทำให้เธอเสียดายให้ได้เลย วู้ววววววววว!!!” เป็นหนึ่งตะโกนระบายความอัดอั้นในใจออกไป จนพอใจ
ขณะที่เขากำลังจะก้าวหันหลังกลับหมวกใบโปรดของเขาก็ปลิวหลุดออกจากศีรษะเพราะแรงลมที่พัดมา เขาเอื้อมมือไปคว้าตามสัญชาตญาณโดยลืมไปว่า เขายืนอยู่ขอบโขดหินแล้วและเขาดันโน้มตัวมากไปจึงทำให้เซไปข้างหน้า มือเรียวยืนออกไปเหมือนจะคว้าสิ่งยึดเหนี่ยวแต่ก็กำได้เพียงอากาศ ร่างสูงกำลังพลัดตกลงสู่ทะเล
“อ๊ากกกกกกกกกกกก”
ตู้ม!!!
เป็นหนึ่งตกลงไปในทะเลลึก ร่างกายกระทบกับผัวน้ำอย่างแรงจนรู้สึกปวดหนึบเหมือนจะขยับตัวไม่ได้ และเขาคิดวกระดูกบนร่างกายตรงส่วนไหล่ของเขาได้รับความเสียหาย ร่างสูงจมดิ่งลงไปใต้น้ำโชคร้ายในความโชคร้าย
เขาว่ายน้ำไม่เป็น
ร่างสูงพยายามตะเกียกตะกายไปมา สองมือปัดป่ายไปมาแต่ก็ไร้ความหมาย ร่างกายของเขาจ่มดิ่งลงลึกเรื่อยๆ เป็นหนึ่งเริ่มกลั้นหายใจไม่ไหวทรมาณความรู้สึกของคนกำลังจะตายเป็นแบบนี้นี้เอง
พ่อครับแม่ครับผมขอโทษที่ไม่ได้ตอบแทนบุญคุณ
พี่นับดาว พี่สิบทิศฝากดูแลพ่อแม่แทนผมด้วย
คาอึลฉันรักเธอ
ลาก่อนไอ้ครามเพื่อนยากกูขอโทษที่ไม่ได้คืนตังมึงชาติหน้ามีจริงผมจะมาใช้คืนในสิ่งที่ผมติดค้างทุกคนนะครับ
ลาก่อน
สติของเป็นหนึ่งกำลังจะหมดไป อีกไม่นานลมหายใจของเขาก็จะหมดตาม
พรึบ
แต่ทันใดนั้นเองร่างของเขาก็ถูกกระชากลอยขึ้นไปบนผิวน้ำเรื่อยๆ จนโผล่พ้นเหนือน้ำเมื่อได้อากาศหนุ่มร่างสูงจึงหอบเอาอากาศเข้าปอดอย่างแรง
“แค่ก แค่ก”เขาสำลักน้ำทะเลที่ติดอยู่ในคอจนไอโขลกตัวงอ ตอนนี้เขากำลังเกาะหลังของคนๆหนึ่งที่เป็นคนช่วยชีวิตเขาไว้ เป็นหนึ่งเห็นแค่รางๆว่าคนๆนี้มีผมสีดำสนิทยาวสลวย ผู้มีพระคุณพาร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรงของเป็นหนึ่งว่ายน้ำไปที่ฝั่งน้ำตื้นก่อนจะพาเขานั่งพิงกับโขดหินเตี้ยชายฝั่งทะเล
รอดแล้วสินะ
เขายังไม่ตาย
เป็นหนึ่งรู้สึกขอบคุณผู้มีพระคุณเป็นอย่างมาก เขาพยายามเพ่งมองใบหน้าที่อยู่ไม่ไกลตัวแต่เขาฝืนร่างกายไม่ไหวแล้ว ตาที่มองออกไปเบลอๆทำให้เห็นรางๆคนที่ช่วยชีวิตเขาไว้นั้นมีผมยาว น้ำเสียงที่แสนไพเราะจับใจ
“เธอชื่ออะไรงั้นหรอ”ร่างสูงถามเสียงแผ่ว อยากจะรู้จักเธอให้มากกว่านี้
“#%^@!!_*&^^()+=$$^%@!”น้ำเสียงแสนไพเราะดังเข้ามาในหู เขาฟังไม่เข้าใจแต่รู้ว่ามันไพเราะเหลือเกิน
ไมไหวแล้วเป็นหนึ่งค่อยๆหมดสติไปในที่สุด
ร่างเล็กที่เป็นคนช่วยชีวิตของเป็นหนึ่งนั่งมองคนที่หมดสติไปด้วยความหลงใหล
“นี้หรอสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ ช่างน่าอัศจรรย์ เขาดูแตกต่างจากเรามากเลย”
“ช่างเขาเถอะอาโป ถ้าท่านพ่อรู้ว่านายแอบขึ้นมาบนผิวน้ำนายจะโดนทำโทษนะ”
“แต่เขาจะไม่เป็นไรแน่หรอ พี่วาริ”ร่างเล็กมีสีหน้ากังวลหากเขากลับไป มนุษย์ผู้นี้จะเป็นอันตรายไหม
“มันไม่เป็นอะไรหรอก แค่ช่วยชีวิตมันแค่นี้ก็ผิดกฎมากพอแล้ว กลับเถอะไม่อย่างนั้นนายอาจจะไม่มีสิทธิ์กลับขึ้นมาบนนี้อีกนะ”ว่าริเอ่ยเร่งเร้าให้อาโปรีบกลับเพราะนี้ก็มานานแล้วถ้าหากหายมานานกลับไปไม่ทันเกรงว่าจะถูกจับได้
“ก็ได้ สักวันหนึ่งเราจะมาพบเจ้าอีกครั้งมนุษย์ที่แสนวิเศษ”ร่างเล็กจำใจยอมกลับไปตามที่พี่สาวบอก ก่อนที่จะไปอาโปโน้มกายเข้าไปใกล้ร่างสูงก่อนที่จะแนบริมฝีปากลงที่ปากของเป็นหนึ่งเบาๆเพื่อทำเครื่องหมายว่าเขาจะมาตามหามนุษย์ผู้นี้ให้พบให้ได้
อาโปเหลียวมามองคนที่ไม่ได้สติอีกครั้งก่อนจะตัดสินใจว่ายน้ำตามเรียวไป ครีบเล็กฟ้าครามแสนสวยสะบัดพลิ้วแหวกว่ายอยู่ใต้น้ำราวกับกำลังเต้นรำ ผมดำยาวสลวยสยายไปตามแผ่นหลังเนียน ก่อนที่ร่างเล็กจะดำดิ่งหายไปในทะเลลึก
COMING SOON
อาจมีการเปลี่ยนแปลง