นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ต่อจากเรื่องพันธนาการรักสายเลือดมาเฟียน่ะค่ะ
เป็นส่วนของพี่ชายนางเอกเนื้อเรื่องทั้งเรื่องค่อนข้างเรียกน้ำตาซ่ะส่วนใหญ่ คำพูดคำเขียนรุนแรงและหยาบคายใครที่คิดว่ารับไม่ได้ก็ไม่ควรเข้ามาอ่านถือว่าไรต์เตือนแล้วน่ะค่ะ
*****อีกอย่างน่ะค่ะอ่านแล้วช่วยเม้นด้วยน่ะค่ะคุณอาจคิดว่ามันไม่สำคัญจะอะไรหนักหนากับเม้น
แต่สำหรับคนเขียนแล้วมันก็คือกำลังใจดีๆนี่เอง*******
เรื่อง ทาสรักของนายมาเฟีย(เรื่องของเฮียคิส)
คิส :
หน้าด้านยังนี้เองหรอ ที่ชอบแย่งผัวชาวบ้านห่ะ ร่านไปทั่วผู้หญิงอย่างเธอวันๆคงทำอะไรไม่เป็นนอกจากยั่วผู้ชายอย่างเดียวสิน่ะอยากลองเล่นกับคนเหมืองของฉันไหมล่ะ พวกนั้นคงขาดเรื่องบนเตียงมานานคงสนองได้ถึงใจเธอน่าดูเลย เอาไหมคนทั้งเหมืองนี้เลยฉันยกให้
แองเจล :
คุณ หนูทำอะไรผิด ทำไมคุณต้องพาหนูมาที่นี่ด้วย หนูทำอะไรผิดทำไมต้องทำแบบนี้ ฮึก
ปล่อยหนูไปเถอะน่ะ อย่าทำอะไรหนูเลย หนูขอร้องอย่าทำหนูเลย ฮื่อๆ.....
1 ปี ผ่านไป
“เออท่านค่ะ ทางเรามีอะไรอยากจะเรียนถามท่านหน่อยน่ะค่ะ รบกวนเวลาท่านสักครู่ได้ไหมค่ะ” พยาบาลคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้นด้วยความเกรงใจ
“มีอะไร ว่ามาเลยถ้าฉันพอจะตอบได้” นิคเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเรียบ
“คือท่านพอจะรู้จักกับคนที่ชื่อ ราฟาเดียร์ อาวานิคไหมค่ะคือเธอเป็นคนไข้ของโรงพยาบาลคะ” พยาบาลคนเมื่อกี้เอ่ยขึ้นซึ่งมันก็ทำให้นิคยืนอึ่งกับบุคคลที่ถูกถาม แองเจลน้องสาวคนสวยของเขาที่หายออกจากบ้านมาหนึ่งปีกว่าแล้ว เธอหายตัวไปโดยที่ไม่สามารถติดตามตัวได้เลย
“แองเจล ทำไมคุณรู้จักเธอหรอ เธออยู่ที่ไหน ทำไมถึงบอกว่าคนไข้” นิคเอ่ยถามอย่างร้อนรนโดยไม่เหลือหมาดเจ้าของโรงพยาบาลเลยสักนิค ตอนนี้เขาเปิดโรงพยาบาลเพื่อแม่และเด็กอยู่
“คือเธอเป็นคนไข้ของโรงพยาบาลเราค่ะ เราพยายามติดต่อหาญาติของเธอแล้ว แต่ก็ไม่สามารถติดต่อญาติพี่น้องของเธอได้ลยคะ เธออยู่โรงพยาบาลมาเกือบครึ่งปีแล้วค่ะ เธอเป็นแม่ที่ตั้งท้องก่อนวัยอันควร พยาบาลเจอเธอนอนหมดสติอยู่บนถนนร่างกายบอบช้ำไปหมด สภาพร่างกายและจิตใจของเธอแย่มากยิ่งตอนนี้เมื่อเธอเสียลูกไปยิ่งหนักเข้าไปใหญ่เธอเหมือนคนเสียสติ วันๆเรียกหาแต่ลูก เวลานอนก็มักจะฝันร้ายทุกคืนเลยค่ะ เธอเป็นคนไข้ที่ต้องรักษาเป็นพิเศษ ท่านรู้จักหรอค่ะ” พยาบาลเล่าเหตุการณ์เกี่ยวกับผู้หญิงที่ชื่อราฟาเดียร์ให้นิคฟัง แต่นิคถึงกับเข่าอ่อน
“ดีย่าครับ ผมเจอแองเจลน้องสาวของเราแล้วน่ะ” นิคต่อสายไปหาภรรยาทันทีที่รู้ข่าว
“แองเจล แองเจลอยู่ไหน” น้ำเสียงของดีย่าทั้งตื่นเต้นและดีใจ
“ผมจะพาแองเจลกลับบ้าน แต่คุณสัญญาน่ะว่าจะไม่ร้องไห้ไม่โวยวาย” นิคเอ่ยห้ามดีย่าก่อนไม่ให้ร้องไห้ ทั้งๆที่สองแก้มของชายหนุ่มเองก็มีน้ำใสๆไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เช่นกันหลังจากที่เขาได้รับรู้เรื่องราวของแองเจล
“หมายความว่ายัง แองเจลของฉันไม่เป็นอะไรสักหน่อยทำไมต้องร้องไห้” ดีย่าเอ่ยถามเสียงสั่น
กรุณาเม้นด้วยน่ะค่ะ