...ราเชนทร์ ผูกมัด เวียงพิงค์ ไว้ด้วยคำสัญญาของผู้เป็นบิดา ว่าจะดูแลเธอไปตลอดชีวิต...เขาหวงเธอมาก แต่ต้องแสดงท่าทีรังเกียจน้องสาว(นอกไส้) ต่างสายเลือดคนนี้ เพราะเธอไม่เคยเหลียวมองเขาเลย ...เขาจำต้องยัดเยียดหน้าที่นางบำเรอให้เธอ เพื่อพันธนาการเธอไว้กับเขา...รู้ทั้งรู้ว่าเธอต้องเจ็บปวด แต่เขากลับเจ็บมากกว่าเธอ ทุกครั้งที่เธอดึงดันที่จะหนีไปจากชีวิตเขา ราเชนทร์ก็จะบังคับ ทำทุกทางเพื่อฉุดรั้งเธอไว้ในวงวนสวาท หากแต่เขาจะเก็บยัยกุหลาบน้อยเวียงพิงค์ดอกนี้ไว้ได้หรือไม่...โปรดติดตามค่า...
ตัวอย่างสั้นๆ แสบๆทรวง
"ทำไมเธอต้องร้องไห้ด้วย? หลังจากที่เรามีอะไรกัน....ทุกครั้งเลย ทำไมเธอต้องร้องไห้...ฉันไม่เข้าใจ"
"คุณราเชนทร์...บอกฉันได้มั้ยคะ? ว่าเมื่อไหร่คุณจะปล่อยฉันไป?"
"เวียงพิงค์!!! จำไว้เลยนะ...ฉันมีสิทธิ์จะทำอะไรกับเธอก็ได้...ในพินัยกรรมของพ่อก็บอกอยู่...ว่าให้ฉันดูแลเธอ"
"ฮือๆๆ...ทำไมคุณต้องยัดเยียดหน้าที่นี้ให้ฉันด้วย...ฮือๆ ฉันไม่อยากเป็นนางบำเรอของคุณ"
"ก็วันที่เธอสนองความใคร่ให้ฉันไม่ได้แล้วนั่นแหละ...วันนั้นเธอจะเป็นอิสระทันที"
***---***---***---***---***---***
"เธอมาทำไม...จะมาดูสภาพคนที่เธอเกลียดนักเกลียดหนารึไงว่ามันตายรึยัง?!...ฮึ!!! สมใจเธอแล้วใช่มั้ยล่ะ?!
"คุณราเชนทร์...ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ"
"อ่อหรืออยากให้ฉันตาย? แต่แบบนี้น่ะ...ฉันตายซะยังจะดีกว่า!!!...สมใจเธอแล้วซิ ฉันเป็นคนพิการแล้วไง...ทุเรศและน่าสมเพชพอรึยังล่ะ?!"
"เฮอะ!!! ถ้าจะมาเพื่อบริษัท...ไม่ต้องมา...ส่งทนายมาก็ได้ ฉันยินดียกมันให้เธอ...เพราะยังไงเธอก็เป็นเหมือนลูกของพ่ออีกคน เธอก็มีหุ้นร่วมกับฉันอยู่แล้ว...ไปจัดการเรื่องเอกสารมาซิ แล้วฉันจะเซ็นต์ยกหุ้นในส่วนของฉันให้ทั้งหมด...แล้วเรื่องหย่า ก็ไปเตรียมเอกสารมา...ฉันจะเซ็นต์ให้ทันที...ฉันไม่เลวขนาดที่ว่าผูกมัดเธอไว้กับคนพิการหรอกน่ะ"
“ฉันจะดูแลคุณเอง...จนกว่าคุณจะกลับมาเดินได้ตามปกติ พอถึงวันนั้นฉันก็จะไป อย่างที่คุณต้องการ”
FB :
Praw La-ong Praw
Group :
La-ong Praw
ปล. ภาพประกอบทุกภาพล้วนเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างจินตนาการมิได้พาดพิงถึงผู้ใดทั้งสิ้น
ห้ามคัดลอก ดัดแปลง
Guest
