ประกาศค่ะ!!!
นิยายเรื่องนี้ตอนที่1-10กว่าๆจะสั้นมาก เเต่อย่าพึ่งหงุดหงิดกันนะคะ เหตุผลเข้ามาอ่านที่ตอน ตอบเมนต์×ชี้เเจง นะคะ^_^
นิยายเรื่องนี้ไรท์เเต่งตามจินตนาการของไรท์ผิดผลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ
เเน่นอนนิยายเรื่องนี้18+ อ่านเเล้วก็ใช้วิจารณยานในการอ่านกันด้วยนะคะ
อ่านกันเเล้วช่วยคอมเมต์ กดโหวต กดไลค์กันด้วยนะคะ ไรท์จะได้มีกำลังใจในการเเต่งนะคะ ^_^
ปล.เนื้อเรื่องอาจจะสั้นหน่อยนะคะ พอดีไรท์ต้องพิมพ์ในโทรศัพท์มันไม่ถนัด เเล้วหม่อมเเม่ชอบเรียกเหลือเกิน 5555+++
อย่าลืมคอมเมต์นะคะ
ในฝันข้าฝันเห็นเจ้า เจ้าช่างงดงาม เเม้นไม่ได้อ่อนช้อยดั่งอิสตรี เเต่เเข็งเเกร่งดังบุรุษปนความอ่อนหวาน ข้ารู้สึกได้ เเต่ทำไมนะข้าจึงไม่เคยเห็นหน้าเจ้าเลยสักครา เเต่ข้าสัมผัสได้ ว่าเจ้า.
.
.
.
.
.
.
.
คือคนที่ทำให้ดวงใจของข้าที่เคยด้านชากลับเต้นเเรงขึ้นมา
เเม้นสายหมอกจะบดบังเจ้า เเต่ข้าจะฝ่ามันไป
.
.
.
.
เพื่อนำเจ้ามาเคียงข้างข้า ...ตลอดไป เเม้นจะเป็นเพียงในความฝันที่เต็มไปด้วยหมอกหนาก็ตาม