My brother พี่อาเธอร์ๆ
1
ตอน
1K
เข้าชม
19
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
4
เพิ่มลงคลัง

 

Joker Version [Arthur fleck]

#Jokebat

#Mbjb

 

 

 

 

#บทนำ

 

ณ คฤหาสน์ยักษ์ใหญ่ อดีตบ้านของโทมัส เวย์น ปัจจุบันมันกลับกลายเป็นวิมารสุดขื่นขมของ อาเธอร์ เฟล็คไปเสียแล้ว หลังจากคดีฆาตกรรมครอบครัวของ เวย์นสุดเหี้ยมโหด โดยมือปืนนิรนามที่สวมหน้ากากตัวตลก

 

ทั้งหมดนี้เป็นอิทธิพลและแรงจูงใจจากอาเธอร์ล้วนๆ ครั้งนึงอาเธอร์เคยขอร้อง อ้อนวอน ขอความเห็นใจจากคนเป็นพ่อ ขอเพียงเเค่อ้อมกอดหรือที่ซุกหัวนอน แต่เขาถูกตอกย้ำและโต้กลับเหมือนเขามันไร้ตัวตน ไม่มีอยู่จริง เขาเป็นเพียงความผิดพลาดครั้งนึงในชีวิตของโทมัสเวย์น ที่ โทมัสพยายามจะลบหรือจัดการให้มันหลุดพ้นจากชีวิตไปเหมือนกันเล็บเมื่อยาวก็จะต้องตัดทิ้ง และด้วยการปฏิเสธต่างๆนานาทำให้เกิดเป็นแรงแค้น

 

หลังจากที่เหตุการณ์โกลาหลสิ้นสุดลง ชาวก็อทแธมต่างเชิดชูและสรรเสริญให้ อาเธอร์ เฟล็ค เป็นผู้นำกลุ่มหรือเทียบเท่ากับประธานาธิบดีของกลุ่มผู้ประท้วงไปเลย และแน่นอนว่าอาเธอร์ตอบรับคำร้องขอหรืออ้อนวอนอย่างเต็มใจ พวกผู้ดีเลวๆจะต้องถูกลงทัณฑ์กำจัดให้สิ้นซากไปจากก็อทแธม และอีกหนึ่งความปรารถณาของอาเธอร์ คือกำจัด คำว่าชนชั้น ออกไป...

เพราะทุกคนล้วนเป็นมนุษย์มีสิทธเท่าเทียมกันไม่ว่าจะรวยหรือจนก็ตามที

 

"บรูซ บรูซเวย์น ตื่น ตื่นได้แล้ว"

 

เสียงทุ้มๆของชายหนุ่มในชุดตัวตลกสีแดงส้มเอ่ยเรียกคนเป็นน้อง ตอนนี้อาเธอร์ยังไม่ได้แต่งหน้าหรือทาปากอะไรมาก เพราะยังเช้าอยู่

 

หลังจากที่ โทมัส และ มาธาร์ ตาย อาเธอร์ก็อาสาเป็นคนเลี้ยงดูเด็กชายคนนี้ด้วยความเต็มใจ ถึงแม้ว่าเขาจะไปลักพาตัวจากบรูซสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้ามาก็ตาม

 

เห้ เแต่มันก็ไม่ผิดหรอกน่าจริงไหม พี่ก็ต้องมีสิทธที่จะดูแลน้องสิ

 

ตอนนี้ก็ปาไปร่วมเกือบ สิบ ปีแล้วที่อาเธอร์เลี้ยงเจ้าน้องชายคนนี้มาด้วยความรักที่เขานั้นมอบให้ไปสุดหัวใจ เพราะว่า บรูซ คือเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจของอาเธอร์ให้หลงเหลือความเป็นคนและหลงเหลือความรักอยู่

 

"ทำไมไม่พูดกับพี่...."

 

อาเธอร์คว้าคัดเตอร์ที่วางอยู่ข้างโต๊ะขึ้นมา ก่อนจะถกแขนเสื้อขึ้น รอยยิ้มอันชวนสยดสยองเผยให้เห็นอย่างชัดเจน ดวงตาเต็มไปด้วยความเศร้าโศกไร้จิตวิญญานเหมือนเขาได้หลุดลอยจากโลกนี้ไปแล้ว...

 

"พี่หยุด ได้โปรดอย่าทำร้ายตัวเอง"

 

บรูซมีท่าทีตกใจ แม้ว่าเรื่องแบบนี้จะเป็นเรื่องปกติไปแล้วที่อาเธอร์ชอบความรุนแรงและชอบทำร้ายตัวเองเมื่อตัวบรูซเองดื้อดึง

 

มือใหญ่ของบรูซคว้าที่เเขนของอาเธอร์ไว้แต่เหมือนว่าเขาจะไม่สามารถสู้แรงของคนเป็นพี่ได้เลย

 

HAHAHA ~

 

เสียงหัวเราะอันชวนขนลุกของอาเธอร์ดังขึ้นบรูซถูกผลักให้ไปแนบชิดติดกับกำแพง อาเธอร์หยุดหัวเราะก่อนจะกระตุกยิ้มมุมมปากแทน

 

"เด็กน้อยของฉันตื่นแล้ว"

 

อาเธอร์ใช้มือบีบที่บริเวณคอของบรูซเอาไว้พร้อมยื่นหน้าเข้าไปกระซิบอย่างแผ่วเบา ใบมีดคัดเตอร์อันคมกริบค่อยๆไล่ไปตามต้นคอของ บรูซไล่สูงขึ้นไป สูงขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงใบหน้าอันแสนสวย..

 

บรูซไม่ได้เจ็บหรืออะไรแม้แต่น้อย เพราะทั้งหมดที่อาเธอร์ทำอาจจะเป็นแค่การขู่ให้กลัว...

 

"แกก็รู้ใช่ไหมว่าพี่ไม่มีวันทำร้ายแก"

 

" คะ...ครับผมรู้ "

 

บรูซตอบด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ อาเธอร์ง้างคัดเตอร์ก่อนจะออกเเรงทิ่มเข้าไปที่กำแพงจนใบมีดหัก ของเหลวสีแดงสดตามมาด้วยกลิ่นคาวไหลหยดลงสู่พื้นห้อง....

 

"ดูเหมือนว่าวันนี้ฉันจะได้สีแดงไว้ทาหน้าแล้ว"

 

 

---------------------------------------------------------------

 

#ฝากติดตามด้วยนะครับ

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว