🕌พระเอก ; ชื่อศิลา วัฒนปกรกิจ. อายุ 29 ปี
จบปริญญาเอกสถาปัตยกรรมศาสตร์
ประธานบริษัทออกแบบและก่อสร้าง
💏
🕌นางเอก ; ชื่อริลลณี อัศวเมฑา. อายุ 25 ปี
จบปริญญาโทอักษรศาสตร์ เกียรตินิยม.
อันดับ 1
บ.ก นิตยสาร บริษัทของครอบครัว
+++++++++++++++++++++++++++++++
“ไม่ดีใจเหรอที่เจอผม”
“...”
ริลลณีไม่เอ่ยคำใดออกมาเลย แต่ก้าวเท้าเดินเข้าไปสวมกอดคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกถวิลหาเหลือเกิน ศิลากอดกระชับอ้อมแขนไว้ที่แผ่นหลังบอบบางและเริ่มมีอาการสั่นน้อยๆ ของริลลณี ไม่นานเขาก็เริ่มรู้สึกถึงหยดน้ำอุ่นๆ ตรงไหล่กว้างที่ริลลณีซบอยู่ เขาจึงเลื่อนมือขึ้นมาลูบศีรษะทุยนั้นแล้วกดจมูกลงบนเส้นผมสูดกลิ่นหอมละมุนที่โหยหามาตลอดอย่างอ่อนโยน
+++++++++++++++++++++++++++++++++
❤️ใครหลายคนมักมีหลายเหตุผลที่จะมีความรัก
แต่กับบางคนความรักมักมาแบบไม่มีเหตุผล
บางทีอาจเป็นเพราะสิ่งที่ทำร่วมกันมา
บางทีเพราะมีบางอย่างหรือใครชักนำ
แต่สำหรับเธอและเขาอาจเป็นมนต์สะกดของสถานที่
แห่งนั้นหรือเปล่านะ....ทัชมาฮาล❤️
เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องที่สองของไรท์ ฝากติดตามผลงานกันด้วยนะคะ ชอบหรือไม่ชอบยังงัยฝากคอมเม้นท์ไว้เพื่อปรับปรุง หรือเป็นกำลังใจกันได้ตลอดนะคะ^^
นานๆ ทีจะเขียนสักเรื่องบางครั้งต้องมีแรงบันดาลใจ บางครั้งคิดไว้อยู่ในหัวแล้วก็ไม่มีเวลา ตอนนี้เลยต้องค่อยๆ เขียนบันทึกไว้กลัวจะลืม
เรื่องนี้เป็นแนวความรักที่ก่อเกิดจากความสัมพันธ์ที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นขณะที่พระเอกและนางเอกของเราได้มีโอกาสไปยังสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งผู้คนขนานนามว่าเป็น อนุสรณ์สถานแห่งความรัก มีเรื่องเล่าขานมายาวนานถึงความรักอันยิ่งใหญ่ที่ฝ่ายชายมีต่อคนรักของเขา แต่มันจะมาเกี่ยวกันยังงัยกับศิลา และริลลณี พระเอกนางเอกจะรักกันยังงัยอันนี้ต้องติดตามกันต่อไปนะคะ^^
สถานที่ที่พระนางได้ไปเยือนและกล่าวถึงเป็นสถานที่จริงในประเทศอินเดียนะคะ ซึ่งไรท์ได้ไปแสวงบุญมาจริงๆ เลยได้แรงบันดาลใจจากการไปทริปนี้ ส่วนตัวละครและเหตุการณ์ต่างในเรื่องเกิดจากการจินตนาการล้วนๆ ส่วนข้อมูลก็มาจากที่ค้นคว้าเพิ่มเติมและจากที่ได้ไปสถานที่จริงค่ะ หากผิดพลาดตรงไหน หรือไปพาดพิงใครโดยไม่เจตนาไรท์ต้องขออนุญาตและขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
***ปล. ตัวละครและเหตุการณ์สมมติขึ้นไม่มีเจตนาพาดพิงหรือทำให้เกิดความเสียหายแก่ผู้ใด อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น