กับดักชักใยรัก
โดย ภาพในฝัน
คำเตือนก่อนเข้าสู่เนื้อหา
ผู้อ่านโปรดพิจารณา นิยายเรื่องนี้มีฉาก Nc18+ รวมถึงฉากอีโรติกหลายฉาก
หากไม่ใช่แนว สามารถกดออกได้เลย ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมค่ะ
*****
โปรย
“ผมขอโทษครับ เรื่องที่เกิดขึ้นผมผิดเอง ผมยินดีรับผิดชอบครับ” ริชาร์ดบอกพลางหันหน้าไปมองอัญมณีที่ยังนั่งอยู่บนที่นอน เขาเห็นแววโกรธขึ้งในดวงตาของเธออย่างชัดเจน
“รับผิดชอบบ้าบออะไรล่ะ เราไม่ได้มีอะไรกันซะหน่อย นายหุบปากไปเลย” อัญมณีถลึงตา ยกมือชี้หน้าเขาด้วยความโกรธ
“แต่เมื่อครู่นี้ คุณเพิ่งจะบอกว่าผมข่มขืนคุณไป นั่นคุณไม่ได้หมายถึงว่าเรามีอะไรกันไปแล้วเหรอครับ”
เปรี้ยง! เหมือนฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ อัญมณีหน้าเขียวสลับแดง ควันกำลังลอยออกจากหูเธอ
“กะ ...ก็ ก็เมื่อกี๊ฉันตกใจไง ที่ตื่นขึ้นมาเห็นนายอยู่บนเตียงของฉัน ก็เลยมโนไปเอง ก็แหม... คนตื่นนอนใหม่แล้วก็เมาค้างด้วย สติสตังก็ไม่ค่อยจะคงที่นักหรอกน่า นายก็ลืมๆมันไปซะเถอะ แล้วฉันก็เพิ่งสำรวจตัวเองไป ร่างกายฉันไม่มีส่วนไหนสึกหรอแม้แต่นิดเดียว ทุกอย่างยังสวยสดงดงามเหมือนเดิม ไม่มีมลทินใดๆ เพราะงั้นนายก็สบายใจได้ นายพ้นข้อกล่าวหาแล้ว” เธอรีบแก้ต่างให้ตัวเองรอดพ้นจากความอึดอัดจากสายตาทุกคน ก่อนจะรีบกระโดดลงมาจากเตียงนอน แล้ววิ่งไปดันหลังริชาร์ดให้รีบออกจากห้องเธอไปเสีย
“ง่ายๆ อย่างนี้เลยเหรอคุณ” ริชาร์ดเอี้ยวตัวกลับมาถามเธอ มือเขาดันขอบประตูเอาไว้ ไม่ยอมก้าวออกจากห้อง
“อื้ม ก็มันไม่มีอะไรไง ไปสิไป ออกไปได้แล้ว” เธอออกแรงผลักเขาเพิ่มขึ้นอีก แต่ไอ้คนตัวโตก็ยังไม่ขยับเขยื้อน ยืนปักหลักเป็นหินศิลา จนเธอนึกโมโห
“อัญปล่อยเขาเดี๋ยวนี้!”
อรุณเดินมาดึงแขนลูกสาวให้หันกลับมาเผชิญหน้ากับเธอ ก่อนจะไล่สายตามองสำรวจตามหน้าตา เนื้อตัวของอัญมณี มืออีกข้างยกขึ้นแหวกสาบเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของหญิงสาวออกจากกัน
“แล้วนี่คืออะไร รอยอะไร? แกจูบคอ จูบนมตัวเองได้ด้วยเหรอ นังลูกบ้า!”
OMG! ไม่มีใครจะอ้าปากกว้าง เบิกตาโตได้เท่ากับอัญมณีในตอนนี้แล้ว เธอรีบยกมือขึ้นมากอดอกเอาไว้แน่น เบี่ยงตัวหันหลังให้แม่อย่างไว
“คือว่า...”
“แกดูสารรูปตัวเองตอนนี้ซิ แกโนบราทั้งตัว แกใส่เสื้อเชิ้ตตัวเดียว แถมมันยังยับย่นจนดูไม่ได้ รอยจูบเต็มตัวจนฉันอายแทน แกยังจะกล้าบอกว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น นี่แกลืมยางอายไว้ในท้องฉันหรือไงกันห๊ะ”
*****
ผู้เขียนขอสงวนสิทธิ์ในงานเขียนตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ภาพเล่าเรื่อง
22 ต.ค. 2562