'ครั้งหนึ่งข้าเคยทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อมาอยู่เคียงข้างท่าน บัดนี้ข้ากลับทิ้งชีวิตเพื่อที่จะไปจากท่าน ช่างโง่งมยิ่งนัก'
ไม่มีสิ่งใดอยู่ค้ำฟ้า ทุกสิ่งล้วนโรยลาตามกาลเวลาที่ผันผ่าน
"ตายข้าก็ตายมาแล้ว ไยต้องกลัวผู้คนประณาม"
ไม่หวั่นความเป็น ไม่เกรงความตายนั้นแหละ 'หลิงเซียนเย่'
Hi~ คำโปรยไม่มี เพราะเรื่ิงนี้คิดสด 5555 ยังไม่กำหนดทิศทางที่ชัดเจน ไม่อยากกำหนดว่าเรื่องนี้จะไปในทิศทางไหน จะปล่อยมันไปตามธรรมชาติ
*พึ่งหัดเขียน อาจมีคำผิดบ้าง ศัพท์ย้อนยุคอาจจะใช้ผิดบ้างเนื่องจากไม่รู้ จะใช้ภาษาที่เราเข้าใจและเรียบง่ายแทน อย่าว่ากันนะ 55555
*ขออนุญาตเจ้าของภาพด้วยค่ะ
*ถ้ามีอะไรผิดพลาดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้
-ขอบคุณค่ะ-
-Forgatmenot-