สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.
2537
ห้ามผู้ใดละเมิดไม่ว่าการลอกเลียนดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และโดยอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
“ฉันขอโทษนะอินทุอรกับเรื่องที่เกิดขึ้น ฉัน...” นายหัวหนุ่มเองก็สับสนกับเหตุการณ์เมื่อคืน จับต้นสนปลายไม่ถูก
“ขอโทษงั้นเหรอ” หญิงสาวกล่าวเสียงสั่นเครือ ด้วยความรู้สึกเจ็บปวด กับคำพูดของชายที่พรากความบริสุทธิ์ตนไป
“อยากจะไปแต่งงานจนตัวสั่นล่ะสิ” นายหัวหนุ่มกล่าวจบก็ผลักร่างเล็กออกจากอ้อมกอด และหันหลังให้ เจ็บปวดนักที่เธอไม่อยากอยู่กับเขา
“อยากไม่อยากฉันก็ต้องไปแต่งงานอยู่ดี” อินทุอรตอบด้วยน้ำเสียงเหนื่อยใจ
“ทั้งที่เธอเป็นเมียฉันแล้วงั้นเหรอ” นายหัวหนุ่มเอ่ยถาม ติดหยันนิดๆ
“จะทำยังไงได้ ฉันไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น คุณทำทั้งนั้นนายหัว จะให้ฉันทำยังไง ล้มเลิกงานแต่งงั้นเหรอ แล้วมาเป็นนางบำเรอให้คุณแบบนี้หรือไง” อินทุอรหมดความอดทนตะโกนกร้าวใส่อีกฝ่าย
“เราก็ต่างพึ่งพอใจกันทั้งสองฝ่าย” ชายหนุ่มหันมากล่าวราวกับคนที่เห็นแก่ตัว
“พอใจงั้นเหรอ คุณคิดว่าฉันพอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่หรือไง นางบำเรอ ผู้หญิงชั่วคราวหรืออะไรอีกมากมายที่คุณอยากให้เป็น” อินทุอรตวาดกลับเสียงสั่นเครือ เจ็บปวดกับสถานะที่คลุมเครือไม่ชัดเจน บางครั้งเขาทำเหมือนว่าแคร์เธอประหนึ่งคนรัก บางครั้งก็เหมือนคนที่ไร้ค่าในสายตาเขา
i
นายหัวปัณณธร อินทรฐากรณ์ อินทุอร รัตนไพศาลตระกูล
ติดตามข่าวสารการอัพนิยาย และทักทายเจนได้ที่เพจปลายทางฝันนะคะ