เมียบังเอิญอ้อนรัก

เมียบังเอิญอ้อนรัก

“ฉันตกลง ให้เธอมาทำงานที่นี่ เช้ามา เย็นกลับ”

โตมรย้ำคำตรงเวลาอย่างแข็งขัน แล้วเผลออมยิ้มให้กับรอยยิ้มบางๆ ที่เกิดขึ้นบนริมฝีปากจิ้มลิ้ม

“ขอบคุณค่ะนาย”

“แต่มีข้อแม้” กระแอมเบา ๆ เมื่อคิดได้ว่าไม่ควรยิ้มให้เธอนานเกินไป

“คะ”

“ห้ามแต่งตัวโป๊” บอกพลางทำหน้าขึงขัง

ขวัญข้าวเผยอปากค้าง

“ห้ามนุ่งสั้น ห้ามสายเดี่ยว ห้ามโนบรา และ”

“นาย!” ขวัญข้าวตกใจจนเผลอส่งเสียงออกไปเหมือนจะดุ

“ห้ามยั่วให้ฉันตบะแตกเด็ดขาดนะขวัญข้าว เรื่องนั้นมันต้องไม่เกิดขึ้นอีก”

น้ำเสียงเด็ดขาดของโตมรทำเอาขวัญข้าวใจหาย รู้สึกเหมือนถูกตบหน้าเบา ๆ ก่อนจะถูกผลักซ้ำแรงขึ้นด้วยประโยคต่อไป

“ฉันยอมชดใช้ให้ตามที่เธอขอแล้ว แต่เธอก็ไม่มีสิทธิ์พาตัวเองมาใกล้ชิดฉัน หรือมาทำอะไร ๆ กับฉันจนเกิดเรื่องเสื่อมเสียแบบนั้นขึ้นอีก”

เธอเป็นเรื่องเสื่อมเสียในชีวิตเขา... ขวัญข้าวหนาววูบไปทั่วร่าง น้ำตาเอ่อขึ้นมานองหน้าอีกครั้ง ความดีใจที่จะได้มาอยู่ดูแลโตมรอย่างใกล้ชิดหายวับไป เหลือไว้เพียงความอับอายขายหน้าที่ชายหนุ่มพูดราวกับรังเกียจเดียดฉันท์

ใช่สิ เธอมันต่ำต้อย ไม่มีอะไรคู่ควรที่จะพาตัวเองไปใกล้ชิดเขา ไม่น่าเลยข้าว ไม่น่าลืมตัวเลย

“ค่ะนาย หนูจะไม่ทำอะไรให้นายต้องเสื่อมเสียแน่นอนค่ะ”