"ไปกับฉัน แกอย่าดื้อ!" ชายร่างท้วมนิดๆ ฉุดกระชากร่างเล็กบอบบางที่ยังคงใส่ชุดนักเรียนอยู่กระเป๋าสะพายเป้ก็ยังคงติดอยู่ที่ไหล่
"เก้าจะอยู่กับพ่อ ฮึก" ร่างเล็กร้องไห้ออกมาอย่างหนัก
"แกอยู่กับฉันมาทั้งชีวิตแล้ว แกต้องตอบแทนฉันบ้างสิ!" คนเป็นพ่อตวาดลั่นก่อนจะกดกริ่งหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่
"เก้าจะตั้งใจเรียนจะตอบแทนพ่อ จะหางานทำแล้วเอาเงินให้พ่อหมดเลยนะ"คนตัวเล็กอ้อนวอนอีกครั้ง
"ถ้าแกอยากตอบแทนฉันจริงๆ ก็อยู่ที่นี่ห้ามคิดหนีและทำตามที่คุณหญิงท่านสั่ง
....ถ้าแกยังเห็นฉันเป็นพ่ออยู่"
*****
แงงงง เปิดเรื่องใหม่แล้วจ้าาาา เรื่องเก่าที่แต่งมานานนมเพิ่งจบไป ก็เปิดเรื่องใหม่เลย จริงๆไม่กล้าทำเหมือนท่านอื่นๆที่เขียนหลายๆเรื่องไปพร้อมกัน ไม่สามารถและกลัวไม่จบด้วยจ้า55555555 ครั้งนี้อยากเขียนแนว Omegaverse บ้าง น่าจะหฤหรรษ์ดี ก็แบบสนองนี้ดตัวเองนิดนึงนะคะ ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของมิตรรักแฟนนิยายทั้งหลายด้วยนะคะ ติชมเต็มที่เลยเด้อออ เจอกันตอนที่1 นะคะ 😘
Bye ~ Twitter #เสี่ยเจมส์หนูเก้า ไปบ่นๆกันได้น้าาาาา