รักร้ายๆ ของนายน่ารัก

"พี่นาว หนูขอเถอะ  เเค่แปปเดียวเอง"

"เรื่องอะไร ทำไมพี่ต้องยอมทำตามแกขอด้วย!"

"เเต่เรื่องนี้มันสำคัญสำหรับหนูจริงๆนะ"

"อ้อ! มันคงสำคัญสำหรับแกมากเลยสินะ ถึงขนาดโกหกให้พี่บินด่วนกลับมาหาแกภายใน 10 ชม.เนี่ย!"

"ก็ถ้าพี่ไม่ทำ หนูต้องย้ายไปแคลิฟอเนียเลยนะพี่ หนูพึ่งอายุ 15 หนูมีความฝันที่อยากทำนะคะ"

"แล้วความฝันพี่ไม่มีความหมายเลยงั้นดิ!  อีกแค่2 เดือนพี่ก็จะจบเเล้วนะ  เเล้วไหนจะงานพี่อีกอ่ะ พี่ยังไม่อยากโดนเจย์ฆ่าหรอกนะ!"

"โหยพี่ ที่ว่าเเค่ 2 เดือนจะจบน่ะ  จริงๆพี่จบเเล้วไม่ใช่ !? เเค่อีก2 เดือนนับวุฒิหรอก  ส่วนงานพี่ก็เป็นงานที่ทำที่บ้านได้ไม่ใช่รึไง รัยอ่ะ ช่วยน้องช่วยนุ่งเเค่นี้ไม่ได้เลยใช่มะ "

"ไอ้ช่วยอย่างอื่นก็ช่วยได้  เเต่ให้ช่วยดูเเลเด็กเนี่ยนะ!  ไม่ไหวพี่จะบ้า แกก็รู้ว่าพี่ไม่ชอบเด็ก"

"พาสก็ไมใช่ว่าจะเด็กนะคะ  อายุ 17 เนี่ยละ"

"ถ้างั้นยิ่งเเล้วใหญ่ 17 เเล้วแต่ทำอะไรไม่เป็นมันเด็กยิ่งกว่าเด็กอีก"

"สรุปว่าพี่ไม่ช่วยหนูจริงๆใช่ปะ  โอเค ไม่ช่วยก็ไม่ช่วย หนูก็เเค่ต้องย้ายโรงเรียน ย้ายที่อยู่ หาเพื่อนใหม่ เเล้วก็เริ่มฝึกงานใหม่ เเค่นี้เอง จิ๊บๆ"

"เฮอะ! ช่วยก็ได้วะ  เเต่บอกก่อนว่าพี่เเค่คอย "ดู" และ "เเล"  เเต่ไม่ยอมทำอะไรนอกนั้นนะ เพราะพี่ก็ไม่ว่างขนาดมานั่งเอาใจใคร"

"กรี๊ด ขอบคุณค่าพี่มะนาวของมะระ   รักที่สุดเลยคนนี้"

"เเต่พี่เกลียดแกก็ตรงที่ชอบเรียกชื่อพี่ว่ามะนาวเนี่ยละ"

"แหมจะได้คล้องจองกันงัยคะพี่นาวสุดหล่อ"

-_-^