หนึ่งรักที่อ่อนหวาน หนึ่งรักที่เร่าร้อน เกิดเป็นพันธะสวาทแสนหวาม
หนึ่งรักที่อ่อนหวาน หนึ่งรักที่มั่นคง เกิดเป็นดวงใจรักแสนอบอุ่น
..................
“เอลลี่ บอกเรามาเจ้าเป็นแวมไพร์ใช่ไหม”
“ฉันไม่ใช่แวมไพร์ค่ะ ท่านเอิร์ธโปรดเมตตาข้าด้วย”
“ไม่ใช่แวมไพร์อย่างนั้นหรือ แล้วเหตุใดจึงมีผู้ชายมาตายหน้ากระท่อมของเจ้า”
“ฉันไม่รู้ค่ะท่านเอิร์ธ ไม่รู้จริงๆ “
“ผู้ชายที่ตายเป็นเสือผู้หญิงตัวฉกาจ เจ้าบอกเรามาดีกว่าว่าเกิดอะไรขึ้น”
“ผู้ชาย..ผู้ชายคนนั้นจะลวนลามข้า ข้าไม่ยอมเลยเกิดการต่อสู้เกิดขึ้น ข้าเลย.เลยพั้งมือฆ่าเขาค่ะ แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะคะ”
หญิงสาวร่ำไห้ตรงหน้าเดลฟินรู้สึกกลัวจับใจ ย้อนคิดถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาเมื่อคู่เธอคงจะไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่อไปได้แล้ว ที่ที่มีคนที่ธอแอบรักอยู่ใกล้ๆ
................................................................................................................................................................................
“เอลลี่ เจ้าต้องช่วยเรา”
“ช่วยอะไรค่ะท่านเอิร์ธ”
“เราโดนแมลงวันสเปน เจ้าต้องช่วยเรา”
ร่างสูงใหญ่พยายามระงับความต้องการที่มีอย่างมากกับคนตรงหน้า เขารู้ว่ามันไม่ควรเกิดขึ้นแต่จะให้ทำเช่นไรได้ เมื่อมีผู้หญิงเพียงคนเดียวที่จะช่วยเหลือเขาได้คือ เอลลี่ หญิงพเนจรที่เขาเริ่มหลงรักคนนี้เท่านั้น
..................................................................................................................................................................
“ท่านอาร์รอนอย่าทำข้าเลย ฮือ”
“ว่าไงเชลยของข้า กลัวหละสิ ไม่ต้องกลัวหรอกยังไงเจ้าก็ต้องเป็นเชลยไปชั่วชีวิตและอยู่เพื่อสนองข้าเท่านั้น”
“ฮือ ฮือ”
“ร้องไปก็ไม่มีประโยชน์ มาสนุกกันดีกว่า”
ร่างบางที่มีโซ่ตรวนล่ามขาพยายามจะหนีเขา แต่ก็ไม่อาจหนีพ้นได้เมื่อร่างสูงใหญ่กระชากร่างบางแล้วโยนลงบนเตียงกว้างจัดการดึงทึ้งเสื้อผ้าออก ร่างขาวโพลนอยู่ตรงหน้ายิ่งกระตุ้นความต้องการเพิ่มมากขึ้น อาร์รอนรีบสลัดเสื้อผ้าออกก่อนที่จะขึ้นค่อมร่างบาง จูบปะปรายก่อนที่จะส่งตัวตนเข้าไปในร่างหญิงสาวแล้วค่อยๆขยับเข้าออกก่อนที่จะโหมกระหน่ำหนักหน่วงเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆจนร่างบางถึงฝั่งฝันถึงสองครั้งติด แล้วร่างสูงก็กระแทกจังหวะหนักหน่วงขึ้นจนกระทั่งถึงถึงจุดสุดยอด น้ำขาวขุ่นฉีดพ่นไปทั่วดอกไม้งามที่บวมเบ่งเพราะเขา อาร์รอนถอดถอนตัวตนออกจากดอกไม้งามของหญิงสาว แล้วก้มมองคราบเลือดผสมกับคราบน้ำรักที่ไหลเอ่อออกมา เสียงหายใจเป็นจังหวะของร่างบางที่สลบหลับไหลเพราะบทรักดิบเถื่อนของอาร์รอน ชายหนุ่มลุกขึ้นเดินไปหยิบผ้าผืนบางมาชุบน้ำเช็ดคราบไคลให้ร่างบาง
“เธอเป็นเชลยของฉันไวโอริก้า เธอไม่มีสิทธิ์ตายถ้าฉันไม่สั่ง จำไว้”
อาร์รอนพุดกับร่างไร้สติด้วยแววตากระด้าง เชลยสวาทของเขาเป็นพวกยิปซีป่วนเมือง เธอเป็นหนึ่งในแกรนนำเรียกร้องต่างๆ ผู้หญิงไร้ญาติไร้ครอบครัว ดีแต่สร้างความวุ่นวายไปทั่ว แค่มีแม่มดให้กำจัดก็เป็นปัญหาใหญ่ของการปกครองอยู่แล้ว ยังมีพวกยิปซีป่วนเมืองอีก เขาจำเป็นต้องจับคนพวกนี้เพื่อไม่ให้เป็นเยื่องอย่าง แต่มีเพียงยิปซีสาวหุ่นสะบึ้มคนเดียวเท่านั้นที่เขานำมาบำเรอสวาทถึงปราสาท
...................................................................................................................................................