ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ
หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ
เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น
ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล
และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา
อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ
……….
นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา
ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์
ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง
ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง
*เราเตือนท่านแล้ว*
* * * * * * * * * * * *
“ขย่มสิจ๊ะหนูจ๋า… ”
ชายคนที่นั่งเอนหลังพิงพนักโซฟา แอ่นสะโพกให้ลำเอ็นยาวใหญ่โด่ออกมารอสอดใส่
ใบเตยจ้องมองท่อนเนื้อตรงหน้าด้วยสายตาแบ่งรับแบ่งสู้ และสุดท้ายก็ยอมขึ้นมาคร่อมสวม อ้ากลีบเบ่งบวมรับลำเนื้อร้อนผ่าว เส้นเลือดลายเอ็นโอบล้อมลำทำให้ดูตะปุ่มตะป่ำราวกับดุ้นมะระจีบใหญ่ๆ กดแหวกกลีบระบมแดงเข้ามาจนมิดสุดโคนไข่
“อ๊า… ใหญ่เหลือเกิน… ”
หญิงสาวครางกระเส่า สะโพกลอยสูงแล้วตกลงมาครอบสวมลำเอ็น กระเด้าเสยขึ้นมาเป็นจังหวะ ฟินสุดๆ กับความรู้สึกเสียดครูดดูดรัดของลำอวัยวะเพศยาวใหญ่
ตั่บๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
จากนั้นใบเตยก็แทบหยุดหายใจ เมื่อแก่นกายของชายอีกคนสอดใส่เข้ามาทางประตูหลังของหล่อน ในจังหวะที่ก้นแอ่นเชิดขึ้นมาด้วยความเสียวซ่าน
“โอ้ว… หนูจ๋าตอดแรงสุดๆ”
คนที่โยกเอวกระเด้าอยู่ทางด้านหลัง ครางออกมาด้วยความมันส์
“หอยฟิตดีเหลือเกินหนูจ๋า”
คนที่เอนกายพิงพนักโซฟาละล่ำละลักบอกด้วยความเสี้ยนสุดๆ จากนั้นอีกคนที่ยืนสาวได้จ้อนอยู่ข้างหลัง ก็เดินอ้อมมาทางด้านหลังโซฟา จับแท่งเนื้อยาวใหญ่สอดใส่เข้ามาในโพรงปากของใบเตยเสียงดังบล๊วบ
“อ๊า… อ่อก… ”
ใบเตยแทบสำลักลำเอ็น ใหญ่มาก กระเด้าเข้าใส่ปากของหล่อนเป็นจังหวะ ขณะที่ดุ้นอาวุธของอีกสองคนก็บุกทะลวงเข้ามาไม่หยุด กระแทกเข้าสุดออกสุด ความใหญ่ทำให้ลำเอ็นอัดแน่นเต็มลำเต็มรูของหล่อน ไม่เว้นแม้แต่ในร่องปากที่ยังมีอีกท่อนให้หล่อนโม๊ค
ซ่วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
เสียงกลีบปากอ่อนนุ่มบดครูดแก่นกายกระแทกเข้าใส่อย่างต่อเนื่อง ไม่นานก็มีน้ำหล่อลื่นทะลักออกมาจากรอยแยกรูปดวงตาน้อยๆ ของหัวเอ็น
“อ๊า… สะ… เสียวเหลือเกินหนูจ๋า”
เจ้าของลำเอ็นที่กำลังโดนดูด ร้องครางกระเส่า ใบเตยรีบครอบริมฝีปากรัดรอบรอยบากบาน ตวัดลิ้นเลียหัวถอกจนน้ำหล่อลื่นกะปริบไหลออกมาอีกระลอก
“เลียสิจ๊ะหนูจ๋า… เลียให้แห้งเลยจ้ะ”
ชายหื่นเจ้าของแก่นกายจับแท่งเนื้อยาวใหญ่ฟาดลงบนแก้มของหล่อนจนน้ำหล่อลื่นกระเซ็นซ่าน ซึ่งใบเตยก็ทั้งดูดและเลียคราบคาวของเขาอย่างไม่รังเกียจ
“น่ารักเหลือเกิน… ต้องอย่างนี้สิแม่สาวน้อย”
ชายหื่นชมพลางเอื้อมมือลงมาไล้ลูบแก้มของหล่อน ก่อนจะก้มลงมาโอบใบหน้าที่กำลังบิดเบ้ รั้งเข้ามาประกบริมฝีปาก จูบปากแลกลิ้นกันดื่มด่ำขณะชายอีกสองคนกำลังขยับเอวรุมกระเด้าไม่หยุด ทั้งดุ้นที่อัดเสยขึ้นมาจากล่างและอีกดุ้นทะลวงเข้าใส่ประตูหลัง
“อ๊า… อูยยยยย… อืออออ… ”
หญิงสาวหายใจติดๆ ขัดๆ เสียวซ่านเหมือนจะขาดใจ แต่ละคนจัดหนักเหมือนไม่เคยเจอผู้หญิงมาก่อน
“มะ… ไม่ไหวแล้ว”
ใบเตยสะบัดใบหน้าไปมา
อาการตอดรัดรุนแรงจากภายในส่งสัญญาณให้รู้ว่าหล่อนกำลังจะถึงสวรรค์
“อ๊า… ”
ใบเตยรู้สึกโล่งในโพรงสวรรค์ ความหน่วงแน่นเสียวซ่านทรมานนั้นหายไป เมื่อกลุ่มผู้ชายที่กำลังรุมกระแทกอย่างดิบเถื่อน ถอนท่อนเอ็นออกมา
ทว่าหล่อนก็รู้สึกโล่งรูได้ไม่นาน จากนั้นร่างเปลือยเปล่าก็โดนจับมานั่งคุกเข่าลงบนโซฟา หันหน้าเข้าหาผนัง หันหลังกระดกก้นออกมารอรับลำเอ็นของผู้ชายหกคนที่ยืนต่อแถวกันอยู่ข้างหลัง
“อ๊ะ… อ๊า… ”
เริ่มด้วยลำเอ็นของราชิดกระแทกเข้าใส่โพรงสวาทของใบเตยอย่างจัง กระเด้าแรงจนสองเต้าของหล่อนกระเพื่อมไหวอยู่ใต้ลำตัว
ครั้นเมื่อโยกเอวซอยจนหนำใจ ราชิดก็ชักแก่นกายออกมา สลับให้แขกขาวร่างยักษ์อีกคนขยับเข้ามา จับลำเอ็นยาวใหญ่ราวกับท่อนแขนเด็ก ฟาดรัวลงกลางกลีบก้นของใบเตยแล้วกดหัวเห็ดสีม่วงถอกบาน ทะลวงเข้าใส่โพรงเสียวของหล่อนจนมิดสุดโคนไข่
“อ๊า… อ๊า… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ”
ตอนนี้ในสมองของใบเตยไม่อาจจดจำได้แล้วว่าใครเป็นใคร
“อูย… อูย… อูย… ”
นาทีนี้ร่างกายของหล่อนรับรู้แต่ความยาวใหญ่ของลำเอ็นที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันทะลวงเข้ามาในร่างกาย แต่ละคนยาวใหญ่มาก ทำให้กลีบสวาทของหล่อนเบ่งบวม กลีบเนื้อบางๆ ปลิ้นตามลำเอ็นสไลด์เข้าออก ตอกตำเข้ามาเต็มลำเต็มรู น้ำหล่อลื่นทะลักไหลออกมาจนไม่รู้ว่าน้ำของใครเป็นของใคร
“โอ้ว… ปากเซ็กซี่เหลือเกินหนูจ๋า”
ผู้ชายคนหนึ่งเดินอ้อมมาทางด้านหลังพนักโซฟา กดศีรษะของหล่อนเข้ามาใกล้แก่นกาย
“ดูดให้ลุงสิจ๊ะหนูจ๋า… ”
เขาจับหัวเอ็นเลื่อมลื่นไปด้วยน้ำหล่อลื่นเปียกเยิ้ม ชำแรกเข้าใส่กลีบปากนุ่มละมุนค่อยๆ อ้ารับ ครอบรัดลงมาถึงรอยบากบาน กะซวกดูดลำเอ็นเป็นจังหวะ แระเล็มท่อนเนื้อร้อนผ่าวลงมาถึงโคนไข่ เขมือบดูดก้อนไข่หดเกร็งเหมือนลูกเงาะไว้ในอุ้งปากขณะแอ่นสะโพกโยกเอวอัดปะทะลำเอ็นของผู้ชายหลายคน สลับกันทะลวงเข้าทางด้านหลังอย่างต่อเนื่อง
* * * * * * * * * * * *