มุ้ย : อุ้ม เอ่อ.. พี่มีไรจะบอกเอ็งวะ
อุ้ม : อะไรเหรอพี่ ?
มุ้ย : คือออ...เอ่ออ คือ พี่ช..อบ เอ็งวะ
อุ้ม : ห้ะ!? พี่ล้อเล่นปะ ตลกละ
มุ้ย : จริงๆนะเว้ย //หน้าจริงจัง
อุ้ม : เอ่อ.. ผมขอคิดก่อนได้ไหม?
มุ้ย : ไม่ต้องรีบตัดสินใจก็ได้ พี่รอได้ //ยิ้มเจื่อนก่อนที่จะถอยหลังเดินกลับ
อุ้ม : ผมขอเวลาหน่อยนะ..... //ก้มหน้าเศร้า
ผ่านไป1อาทิตย์
หลังจากที่มุ้ยได้สารภาพความรู้สึกออกไป ก็ไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย
อุ้ม : อะไรของเขาวะ มาสารภาพแล้วก็หายไปเลย ตื้ออีกนิดก็ไม่ได้ //งอน (ประเด็นคือแอบเล่นตัว)
ต้น : โทรไปหาสิ นั่งรำพึงอยู่จะได้ไรวะพี่ //พูดแล้วก็เดินหายไปคุยโทรศัพท์กับเจต่อ
อุ้ม : เอาวะ เป็นไงเป็นกัน
//กดโทรหามุ้ย แต่ก็ต้องเขินกับเสียงรอสาย "คิดถึงฉันไหม เวลาที่เธอไม่มีใครให้ทะเลาะไปไหนก็ไม่มีไหล่ให้เกาะ แล้วเธอคิดถึงใคร..... " รอสายสักพักก็มีคนรับ
? : ครับ?
หลังจากมีคนรับสายก็สร้างความงงให้แก่อุ้มมาก
อุ้ม : เอ่อ..... นั่นใครครับ?
? : อ้อ พี่บอล (จักรพันธ์ พรใส)ไงอุ้ม จำกันไม่ได้ไง
อุ้ม : อ้อ พี่บอล แล้วพี่อุ้มอยู่ไหนอะพี่
บอล : เอ่อ บอกไงดี
อุ้ม : บอกมาเหอะพี่
บอล : คือ มุ้ยมันอยู่โรงพยาบาลวะ
อุ้ม : พี่มุ้ยเป็นอะไรพี่ !!!!? อยู่โรงพยาบาลไหน //น้ำตาคลอ
บอล : อยู่โรงพยาบาล..... ด..เดียว.ว
คงไม่ทันสะแล้ว เมื่ออุ้มตัดสายแล้วรีบขับรถออกมา
อุ้ม : ไอ้พี่มุ้ย อย่าเป็นไรนะเว้ย ฮึกก
พี่ยังไม่ได้คำตอบจากผมเลยนะ
เมื่ออุ้มมาถึง ร.พ. ก็รีบวิ่งไปหาบอลที่โทรหาว่าให้ออกมารับ
อุ้ม : พี่บอล!!! พี่มุ้ยอยู่ไหน พี่มุ้ยเป็นอะไร ฮึกกกก. ทำไมพี่มุ้ยไม่บอกผมอ่า ฮือออ //น้ำตานองว่าพลางเขย่าตัวบอล แต่หารู้ไหมว่า คนที่ตัวเองถามหามายืนอยู่ข้างหลังพร้อมทำสัญลักษณ์ ให้บอลเงียบไว้
บอล : แล้วร้องทำไมไอ้อุ้ม //งงตามระเบียบ
อุ้ม : ก็พี่มุ้ยไม่ติดต่อมาเลย ฮึก สารภาพรักกับผมแล้วหายไป ฮ.ฮึกก แล้วพอติดต่อมาอีกทีก็อยู่โรงบาล ฮือออ พี่มุ้ยเป็นอะไรทำไมไม่บอกผมอะพี่บอล
มุ้ย : สมมุติว่า ถ้าพี่ยืนอยู่ตรงหน้าจะบอกอะไรพี่เหรอ //มุ้ยฉวยโอกาสตอนที่อุ้มกำลังร้องไห้ชิงถาม
อุ้ม : ผมก็จะบอกว่า ผมตกลง ผมก็ชอบพี่ แต่แม่ง ตื้ออีกนิดก็ไม่ได้
ฮืออออออ เ..ดียวนะ //หันหลังกลับมาเมื่อตั้งสติได้
มุ้ย : ร้องไห้ทำไม?
อุ้ม : พี่มุ้ย //โผกอดทั้งน้ำตา ผมนึกว่าพี่เป็นอะไร ไม่ติดต่อมา พอโทรหาก็อยู่โรงบาล ฮือออออ ผมเป็นห่วงพี่นะ
มุ้ย : พี่แค่มาตรวจร่างกายเฉยๆ แล้วที่ไม่ยอมติดต่อเพราะพี่กลัวอุ้มรำคาญ ไม่ร้องนะครับคนเก่ง //ลูบหัว
บอล : พวกมึงทั้งสอง พี่ยังยืนหัวโด่อยู่นะ //บ่น
ในที่สุดก็ถึงวันครบรอบ1เดือน
อุ้ม : อะไรของพี่วะเนี่ย วันครบรอบนะเห้ย
ทั้งวันละนะไม่โทรหาสักนิด อย่าให้เจอ แม่จะฆ่าหมกส้วม//บ่นๆ
กิต : มึงจะบ่นให้ได้ไรอุ้ม คิดถึงก็ไปหาเด้ คนจะคุยกับเมีย รำคาญ เมียจ๋าาาาา //พูดจบก็คุยโทรศัพท์กับจุ๊บต่อ
อุ้ม : ชิ! ลุงก็คุยกับเมีย หมีก็คุยกับเมีย งั้นกูไปตามสามีดีกว่า //พึมพำ
ต้น : ฮั่นแน่ๆ เดี๋ยวนี้ สามงสามีเลยเหรอ
อุ้ม : เผือก! ไปละ //ออกจากห้องแล้วขับรถไปหามุ้ยที่
สโมสร "คิดว่าอยู่ใกล้ๆละกัน 555"
×(เราให้โอกาสพี่มุ้ยพากย์นิดนึง 55)
ผมไม่ได้ลืมวันครบรอบนะ ผมแค่เตรียมเซอร์ไพร์ ไม่บอกคนอ่านด้วย นัดกับทุกคู่ไว้เลยนะเนี่ย (นิดนึงจริงๆ)
มาทางด้านอุ้ม ที่เห็นข้อความตรงทางเข้าสนามแข่ง
:เดินมาตามลูกศร:
อุ้ม : อะไรวะ //แต่ก็เดินตามข้อความ ตลอดทาง มีจุดเขียนข้อความ 5จุด
จุดที่1 : พูดไม่ค่อยเก่งแต่รักหมดใจ
ถ้ารู้ว่าชอบอะไรจะหาให้เธอ
จุดที่2 : ทุกสิ่งที่เธอเคยได้ทำนั้นเปลี่ยนใจที่บอบช้ำ ความอ่อนโยนทุกๆถ้อยคำ
จุดที่3 : มันคงเป็นความรัก ที่ทำให้การรอคอยเป็นเรื่องดี
จุดที่4 : อยู่ตรงนี้ นานกว่านี้จะได้ไหม
จุดที่5 : ถ้าไม่ได้รักเธอ ก็ไม่อยากจะรักใคร
ยอมให้เธอทั้งหมดใจ เธอแค่เพียงคนเดียวที่ฉันต้องการ
อุ้ม : อะไรของพี่เนี่ย //น้ำตาคลอ
เมื่อเดินมาถึงแสตนย์ ที่สามารถเห็นสนาม ก็มีเพลงหนึ่งดังขึ้น พร้อมข้อความบนสนาม
(ให้มโนว่ามันป็นตอนค่ำนะ 555)
"ให้บทเพลงนี้ เป็นสัญญาฉบับสุดท้าย
ให้ทุกท่วงทำนองได้เป็นพยานของหัวใจ
ให้บทเพลงนี้ เป็นสัญญาที่ไม่เลือนหายไป
จะมอบความรักและความห่วงใย และมอบชีวิตให้เธอเก็บไว้ คนเดียว
ให้บทเพลงนี้ เป็นสัญญาที่ไม่เลือนหายไป
จะมอบความรักและความห่วงใย และฝากชีวิตให้เธอเก็บไว้ผู้เดียว"
จู่ๆ ไฟทั้งสนามก็ดับลงพร้อมกับมีแสงไฟบางอย่าง เกิดขึ้นบนสนาม เมื่ออุ้มมองลงไปก็เห็นแสงเทียนที่เรียงเป็นตัวอักษรว่า "สิ่งที่ทำ มันสะท้อนอยู่ฉันรับรู้ และสัมผัสได้"
อุ้ม : อะไรของพี่เนี่ย //พูดเบาๆพร้อมน้ำตาคลอ
มุ้ยที่มายืนอยู่ข้างหลังอุ้ม กอดจากด้านหลังพร้อมเอาคางเกยที่ไหล่ก็ทำให้อุ้มสะดุ้ง แต่พอรู่ว่าใครก็ยืนนิ่งๆ จับมือที่ผสานมาอยู่ตรงเอวด้านหน้า
มุ้ย : สุขสันต์วันครบรอบนะครับคนดี พี่รู้ว่าพี่ก็เป็นที่ไม่ค่อยดีเท่าไร แต่พี่จะไม่สัญญาว่าจะรักอุ้มไปตลอดหรือไม่ แค่รู้ว่าพี่จะดูแลรักของเราให้ดีไปตลอดทุกวัน
อุ้ม : ฮึก ไอ้พี่บ้า //หันไปกอดซบอก
ผมก็ไม่สัญญา แต่ผมจะช่วยพี่ดูแลความรักของเราตลอดไปนะ
มุ้ย : //ดันอุ้มออกพร้อมซับน้ำตา
ไม่ร้องนะคนดีของพี่ พี่รักอุ้มนะ
อุ้ม : ผมก็รักพี่นะ //ยิ้มทั้งน้ำตา
มุ้ยค่อยประทับริมฝีปากบนหน้าผากบางเบาๆ
ตัง : โอ้ยยยยย อุตส่าห์ลุ้นให้จูบปากกัน //ทำหน้าเซ็ง
ก้อง : พอเลยไอ้หื่น //เขกหัวตังไปหนึ่งที
อุ้มผละออกจากกอดแล้วมองตามเสียง ก็พบว่า.....มันมาทุกคู่เลย
ตอง : ในฐานะที่ผมก็รู้จักพวกพี่มานานก็ขอเป็นตัวแทนอวพรบ่าวสาวเอ้ยอวยพรวันครบรอบขอให้พวกพี่รักกันนานๆ ขอให้พวกพี่มีความสุขมากๆนะครับ มีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง ในที่สุดก็เป็นฝั่งเป็นฝาสักทีนะพี่อุ้มพี่มุ้ยไว้มาแข่งหวานกับคู่พวกผมยกเว้นสายโหดละกัน
กิต : กูก็หวานเป็นนะเห้ย - - //เนียนกอดเอวจุ๊บ
จุ๊บ : เนียนนะไอ้แก่ - - //หยิกมือกิตไปหนึ่งที แต่มือปลาหมึกก็ยังเนียนต่อไป
มุ้ย : ยังไงก็ขอบคุณทุกคนนะที่มาช่วยพี่เซอร์ไพร์
อุ้ม : //เขินหน้าแดงซบอกมุ้ย
ขอบคุณทุกคนนะ
ตั้ม : เจ้าสาวเขิน ฮิ้วววววว
อุ้ม : ไอ้ตั้มบ้า
ตั้ม : งื้อออ พี่ตองอ่าพี่อุ้มว่าเค้า //หันไปอ้อนตอง
ตอง : สมน้ำหน้า //ยีหัวตั้มที่ทำหน้าเหมือนตูดลิง
หลังจากที่ เอ็มฟลุคโจ กิตจุ๊บ ต้นเจ
ก้องตัง มิก้าบาส ตองตั้ม แบล็คนิว
ปกเย็น ชนินนุรูล กอล์ฟปุย (ครบไหมเนี่ยแต่จากพิมพ์ 555)
มุ้ย : อุ้ม //เรียกพลางดึงมืออุ้มพร้อมบรรจงสวมแหวนให้
อุ้ม : ขอบคุณนะครับ ผมชอบที่สุดเลย //กระโดดกอดมุ้ย
เช้าวันต่อมา
หลังจากเมื่อคืน อุ้มเลยตัดสินใจนอนคอนโดมุ้ย (เค้านอนกอดกันอย่างเดียว -...-)
มุ้ยที่ลืมตาตื่นขึ้น แต่กลับไม่มีร่างของคน
มุ้ย : ไปไหนของเค้าวะ
//เดินไปหาแล้วได้กลิ่นอาหารจากในครัว เห็นอีกฝ่ายกำลังตั้งใจทำอาหารเลยเดินไปกอดจากด้านหลัง
อุ้ม : เห้ย!? พี่มุ้ยบ้า คนหรือผี มาให้สุ่มให้เสียงมั้งดิ
//บ่นอีกฝ่ายแต่ก็ยังทำอาหารต่อ
มุ้ย : พี่ขอโทษคร้าบ //โมยหอมแก้ม
อุ้ม : บ้า -//- มาช่วยยกอาหารเลย
มุ้ย : คร้าบๆ //มายกอาหารไปที่โต๊ะ
ทั้งสองทานอาหารจนใกล้จะเสร็จ
อุ้ม : เดียวกินเสร็จ ออกไปซื้อของกันนะ น้าาาาา
//อ้อน
มุ้ย : โอเคๆ เดียวอุ้มไปอาบน้ำก่อนไปเดียวพี่ล้างจานเอง
อุ้ม : ครับผม! //เดินไปห้องน้ำ
ตัดมาที่มุ้ยก็ล้างจานเสร็จพอดีกับอุ้มที่อาบน้ำเสร็จพอดีเลยเดินไปอาบต่อ
10นาทีผ่านไป มุ้ยก็ออกมาเห็นอีกฝ่ายกำลังเช็ดผม
มุ้ย : มาพี่เช็ดให้ //แย่งผ้าขนหนูมาเช็ดให้อุ้ม
อุ้ม : งั้นผมเช็ดให้พี่
ทั้งสองนั่งหันหน้าเข้าหากันแล้วเช็ดผมให้กันและกัน พอทั้งคู่แต่งตัวเสร็จ ก็กำลังใส่รองเท้า
มุ้ย : อุ้มนั่งลง //ย่อตัวลงไปผูกเชือกรองเท้าให้อีกคน
อุ้ม : เอ่...อ ไม่ต้องก็ได้พี่ //หลบตาเพราะเขิน
มุ้ย : ไม่เป็นไร พี่ยินดีทำให้ พี่อยากจะดูแลอุ้มนะ
อุ้ม : ค..ครับ .////.
มุ้ย : ไปกันเถอะ //ว่าพลางจูงมืออีกคนเดินออกจากห้อง (ไม่ลืมล็อคห้องแน่นอน 55)
ภาพที่ทั้งคู่เดินจูงกันไปตามทางเดิน
เป็นภาพที่สวยงาม ที่อบอวลไปด้วยความรัก
ต้น.กิต : แหวะ!? เลี่ยนนนนนน ไปหาเมียดีกว่า 'สองคนนี้แอบมาดู'