“มึงกูว่า...กูชอบผู้ชายว่ะ”
“มึงว่าไงนะ! อีกทีดิ๊”
ศรันย์ นักศึกษาปี 4 หนุ่มหล่อเจ้าของฉายา ‘เสือเขี้ยวดาบ’ ฟันดะตั้งแต่เกษตรยันแพทย์อยู่ดีๆก็เกิดอาการประหลาดเวลาเจอหน้า แทนไท นักธุรกิจผู้ประสบความสำเร็จที่มาบรรยายพิเศษให้กับมหา’ลัย แถมยังบังเอิญต้องไปฝึกงานกับบริษัทของหนุ่มเจ้าเสน่ห์คนนี้ แล้วไม่รู้บุพเพมันอาระวาด หรือ ชะตาเล่นตลก เมื่อเขาต้องได้ไปเป็นผู้ช่วย คีตา เลขาหนุ่มหน้าหวานของแทนไท งานนี้ยิ่งใกล้ยิ่งไหวหวั่น ยิ่งสบตากันยิ่งอ่อนไหว เดือดร้อนกุนซือผู้มากประสบการณ์เพราะปวารณาตัวเป็นสาววายเต็มขั้นอย่าง ณัฐฐา เพื่อนสาวคนสนิทผู้วางแผนอ่อยผู้ชายช่วยเพื่อน (เกย์) มาแล้วทั้งรุ่น!
“มึงแน่ใจ๋” สาวเหนือ (เหนือนราธิวาสมาหน่อยนึง) เลิกคิ้วสูงทำตาโตถามเพื่อนรักเสียงสูง
“เออ!” ศรันย์กระแทกเสียงตอบ ปลายตามองเพื่อนเหมือนจะค้อน (ถ้าเขาทำเป็นอ่ะนะ)
“ไอ้รันคนโฉด โหด เถื่อน เพื่อนกู ปิ๊งผู้ชาย?” ณัฐฐาพึมพำราวกับสติหลุดไปแล้ว “เขาเป็นใครวะ” แหม รักแรก (?) พบของไอ้ศรันย์มันก็น่าสนใจไม่หยอกอยู่นา
“อืม ก็...ประธานบอสัดที่กูฝึกษาอยู่”
“ห๊ะ!! มึงไปตกหลุมรัก อิตาแทนไท แดนนรกนั่นน่ะนะ” ตายล่ะหว่า บทจะเปลี่ยนโพมึงก็เสือกเลือกของแรงซะด้วย ไอ้รัน หนอ ไอ้รัน
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นแนว ชายรักชาย ทุกอย่างคือจินตนาการของผู้เขียนล้วนๆ ไม่ได้เกี่ยวข้องใดๆกับบุคคลที่ถูกนำมาเป็นอิมเมดทั้งนั้น ผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาให้ผู้ใดเสียหาย
เนื้อหานิยายมีคำพูด บทสนทนาที่ไม่สุภาพ เด็กๆควรใช้พิจารณญาณในการอ่าน
ฉาก NC ในเรื่องจะค่อยข้างรุนแรง
หากไม่ใช่แนว หรือ รับไม่ได้ในรูปแบบรบกวนปล่อยผ่าน
สุดท้ายนี้ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านจ้า
Guest
