ท่ามกลางเมืองที่มีเสียงดังเกรียวกราว กับ โลกที่พัฒนาไปอย่างไม่หยุดยั้ง .. วาตารุกำลังยืนต่อแถวอยู่ในห้างดังใจกลางเมืองเพื่อซื้อ
สินค้าที่เด็กทุกคนต่างรอคอย .. มันคือเกมออนไลน์ใหม่ล่าสุด และ ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมาบนโลกใบนี้ ..
"สวัสดีค่ะ เกมเมอร์ทุกๆท่านสิ่งที่ท่านรอคอยกำลังจะเปิดขายในอีกไม่ช้านี้ เกมที่มีมากกว่าระบบ 3D หรือ 4D มากกว่าภาพเสมือนจริง
สิ่งที่เหล่าเกมเมอร์ทุกคนจะได้สัมผัส คือการได้มีตัวตนอยู่ในเกมจริงๆ ไม่ใช่แค่ตัวละครแต่เป็นการข้ามมิติเข้าไปสู่โลกของเกม หากต้องการ
ได้รับประสบการณ์ ก็ลองเข้ามาเล่นกันเยอะๆ นะคะ .."
สัมผัสความเป็นตัวคุณได้แล้ว ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ...
_____________________________________________
ในปีค.ส.2944 โลกได้พัฒนาไปมาก เทคโนโลยีต่างๆ ล้ำสมัยขึ้น การเดินทางด้วยยานพาหนะแบบเดิมๆได้เลือนหายไป และในวันนี้
ได้มีเกมที่ทำให้เหล่าเพลเยอร์ ได้เข้าไปอยู่ในเกมจริงๆและในตอนนี้ก็ใกล้จะถึงคิวซื้อสินค้าของวาตารุแล้ว แต่เขากลับรู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย
เมื่อมีหญิงสาวใส่ชุดพนักงานเดินเข้ามาบอกกับเขาว่าสินค้าหมดลงก่อนจะถึงคิวของเขาเพียงหนึ่งคนเท่านั้น
เด็กชายวัยสิบสี่มองตาพนังงานสาว สายตาเขาราวกับกำลังวิงวอนขอให้ได้เกมกลับบ้านทีเถอะ พนักงานสาวทำหน้าลำบากใจแต่ก็
ช่วยอะไรไใม่ได้ถึงอยากจะช่วยแต่เธอแต่ก็ต้องเสียเกมนี้ไปเหมือนกัน หากเอาสินค้าที่เก็บไว้ให้วาตารุ .. แต่ทันใดนั้นเองก็มีเสียงร้อง
แห่งความเจ็บปวดดังขึ้น
โอ๊ยยยย !
"อะไรของแม่ เนี่ย .. "
เสียงร้องจากเด็กคนนึงที่ยืนต่อแถวอยู่ข้างหน้าวาตารุ เด็กชายวัยราวสิบขวบถูกบิดเข้าที่แขนแล้วดึงออกจากแถวไป
"แม่จะไม่ยอมให้เล่นเกมแบบนั้นหรอกนะ"
"ทำไมล่ะครับ"
"ไม่ได้ก็คือไม่ได้ หากติดอยู่ในเกมจะทำยังไง"
ผู้เป็นแม่ทั้งบ่นทั้งด่าลูกชายด้วยความเป็นห่วง แต่เด็กชายก็ยังรั้นเพราะความอยากเล่น
"เป็นไปไม่ได้หรอก นี่มันยุคไหนแล้ว อีกอย่างเกมนี้ก็ไม่ใช่เกมแรกที่เข้าไปในเกมได้จริงๆ ได้"
"เป็นไปได้สิ แม่นี่ไงเคยเกือบตายอยู่ในเกมแล้วนะ รู้บ้างมั้ย"
เด็กชายนิ่งอึ้งเมื่อรู้ว่า แม่ของตนเคยติดอยู่ในเกมจนเกือบออกมาไม่ได้ แต่เด็กน้อยไร้เดียงสาก็ยังมีความไม่เชื่ออยู่อีกครึ่ง
ไม่ว่าแม่ของเด็กจะฉุดรั้งยังไง ก็ไม่ยอมออกจากแถว
"ไปได้แล้วนะ ริโตะรออยู่" เมื่อเด็กชายได้ยินชื่อของพ่อก็ใจอ่อน ยอมออกจากแถวแต่โดยดี
วาตารุหันไปมองหน้าพนักงานสาวเหมือนรู้กัน
"พี่สาว .. นี่ผมจะได้ซื้อเกมแล้วสินะ"
"ใช่จ้า" พนักงานสาวยิ้มแล้วขอตัวไปทำงานต่อ
"ยินดีด้วยนะ หนุ่มน้อยผู้มากับดวง พี่ขอตัวไปทำงานก่อนนะ"
"ดะ .. เดี๋ยว" วาตารุเอื้อมมือไปคว้ามือพนักงานสาวโดยไม่รู้ตัว
"แล้วเจอกันในเกมนะครับ"
Guest
