♦️ KILL MY LOVE ฆ่ารัก ♦️

แสแสร้ง ได้ยินคำๆนี้มาเป็นล้านรอบแล้ว ไม่ใช่จากคนอื่น แต่ได้ยินจากตัวฉันเอง 

It’s hard to pretend you love someone when you don’t, 

but it’s harder to pretend that you don’t love someone when you really do. 

การแกล้งทำเหมือนรักใครสักคนทั้งๆ ที่ไม่ได้รู้สึกเป็นเรื่องยาก  

แต่สิ่งที่ยากกว่า คือการแกล้งทำเหมือนไม่รักทั้งๆ ที่รู้ดีว่ารักเต็มหัวใจ 

‘เพื่อนที่แสนดี’ เป็นคำพูดที่ฉันได้ยินบ่อยจากปากของหลินเพื่อนสนิทตั้งแต่ม.ต้นของฉันเอง เราสนิทกันได้เพราะช่วงนั้นเธอมักโดนแกล้งและฉันเป็นคนเดียวที่เข้าหาเธอที่กำลังโดดเดี่ยว จากนั้นเราก็เป็นเพื่อนรักมาตลอดจนถึงตอนนี้ 

เรื่องราวมันควรจบลงอย่างสวยงามแบบนั้นใช่ไหมละ? แล้วถ้าฉันบอกว่าฉันคือหนึ่งในคนที่ทำร้ายเธอล่ะจะว่าไง? 

“เอมคือเรามีเรื่องจะปรึกษาน่ะ” แก้มของหลินขึ้นสีระเรื่ออย่างน่ารักตามประสาผู้หญิงตัวเล็กๆน่าทะนุถนอม ซึ่งฉันก็ได้แต่ยิ้มเอ็นดูพร้อมกับเอื้อมมือลูบหัวเธออย่างที่ทำประจำ 

“เรื่องอะไรเหรอ?” ถามเธอกลับด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลก่อนจะจัดผมที่ยุ่งเหยิงของเธอให้เข้าที่ 

“หลินได้ยินมันมาจากฝ้าย ตะ แต่หลินก็ยังไม่เชื่อหรอกนะ” น้ำเสียงตะกุกตะกักยิ่งเพิ่มความน่ารักเข้าไปใหญ่ เธอก็หน้างุดพร้อมกับแก้มที่ขึ้นสีชัดกว่าเก่า “คือ...เอมก็รู้ใช่ไหมว่ารามชอบมาคุยกับหลินบ่อยๆ” 

“...อืม” 

“หลินไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่านะ แต่ฝ้ายบอกว่า...เอ่อ” เธอเว้นไว้ครู่หนึ่งราวกับกำลังลังเลที่จะพูดมัน  

อย่านะ อย่าพูดมันออกมา 

“ว่ารามแอบชอบหลินตั้งแต่ม.ต้นน่ะ”  

ไม่... 

“จริงๆหลินเองก็รู้สึกดีกับรามด้วย... อะ โอ๊ย!” 

หยุดพูดซะ 

และฉันก็เผลอจิกเล็บบนกลุ่มผมของเธอพร้อมกับความทรงจำเก่าๆที่เริ่มกลับมา 

KILL MY LOVE ฆ่ารัก