ห้องรัก

โปรย 

‘มีเวลาสองชั่วโมง รอที่เดิม’ ข้อความสั้น ๆ หากทว่ามีแรงกดดันอย่างมหาศาลจากโปรแกรมสนทนาทางโซเซียลทำให้ต้องรีบผุดลุกจากเก้าอี้ในห้องเรียนทันทีเมื่อสิ้นสุดคาบสุดท้ายของวัน 

หล่อนไม่มีเวลาอยู่ฟังรายละเอียดการทำรายงานกับกลุ่มเพื่อนด้วยซ้ำเพราะต้องรีบเดินทางไปให้ถึงสถานที่นัดโดยเร็วที่สุด 

สิบนาทีคือเวลาที่เหลือเมื่อหล่อนก้าวเท้าลงจากรถและกระหืดกระหอบวิ่งข้ามถนนมาหยุดยืนอยู่หน้าตึกสูงขนาดหกสิบชั้น 

ใบหน้าชื้นเหงื่อแหงนมองตัวเลขแสดงสถานะหน้าลิฟต์ขนาดใหญ่ หวั่นใจกับเวลาที่เหลือน้อยเต็มที 

“ชั้นสิบ...เก้า...แปด...เร็ว ๆ...” พึมพำเหมือนมันจะช่วยให้ลิฟต์เคลื่อนตัวได้เร็วขึ้น ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าไร้ประโยชน์หากก็ทำเพื่อช่วยลดความกังวลลงในใจลงบ้าง 

ชั่ววินาทีนั้นกลีบปากอิ่มยิ้มกว้างเมื่อได้ยินเสียงดังพร้อมบานประตูเลื่อนเปิดออก หล่อนสอดกายพุ่งเข้าไปเมื่อผู้คนทยอยกันเดินออกมาหมดแล้ว  

โชคดีมีเพียงหล่อนคนเดียวที่ต้องการใช้มัน 

มือเรียวรีบกดตัวเลขชั้นที่ต้องการก่อนจะปล่อยลมหายใจ โล่งอกเมื่อประตูลิฟต์เลื่อนปิด จากนั้นระบบกลไกทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยมพาหล่อนไปยังจุดหมายที่ต้องการอย่างรวดเร็ว 

หญิงสาวยืนสูดหายใจแรงอยู่หน้าบานประตู รู้สึกถึงจังหวะหายใจถี่จัด และอาการบิดมวนในช่องท้องกำลังตีรวนจนหล่อนขนลุกเกรียว 

คลิ๊ก... 

พลันเสียงปลดล็อกจากภายในทำร่างเพรียวบางเผลอสะดุ้งเฮือก ทรวงอกราวกับถูกอัดลมเข้าไปจนรู้สึกจุกแน่นหายใจสะดุดไปชั่วครู่ก่อนจะทำใจกล้าเดินผ่านประตูที่ถูกเปิดออกช้า ๆ 

ความเย็นพุ่งเข้าปะทะเรือนกายซึ่งเต็มไปด้วยเหงื่อจนรู้สึกหนาวสั่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ หล่อนนิ่วหน้าให้กับอุณหภูมิต่ำกว่ายี่สิบองศาเซลเซียสอันเป็นตัวเลขที่ต้องจำให้ขึ้นใจ และพยายามทำตัวให้ชินกับสิ่งนี้เมื่อมาอยู่ที่นี่ 

ที่ที่หล่อนเรียกมันว่า...ห้อง...ทำงาน 

แจ้งเพื่อทราบก่อนอ่านนิยาย: นิยายเรื่องนี้ลงเนื้อหาบางส่วนเพื่อเป็นตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้ออีบุ๊กเท่านั้นค่ะ  

วางจำหน่ายในรูปแบบอีบุ๊กแล้ว 

ราคาโปรฯ 99 บาท วันสุดท้าย(30/06/2562)