มิติรัก

เรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน ไม่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ใดๆทั้งสิ้น แต่งขึ้นเพื่อความเพลิดเพลิน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

บทนำ 

กรุงเทพฯ 2562... 

สามารถ ประเสริฐอุดม หรือคีย์ เด็กหนุ่มอายุสิบแปดปี วันนี้เค้าตื่นนอนตั้งแต่เวลาหกโมงเช้าเพื่อจะไปเดินตลาดนัดมือสองที่วัดใกล้ๆบ้าน หลังจากลุกขึ้นมาล้างหน้าแปรงฟัน และแต่งตัวแล้ว เค้าก็ขี่มอเตอร์ไซด์คู่กายออกจากบ้านมาอย่างร่าเริง  

วันนี้เป็นวันอาทิย์ ของที่พ่อค้าแม่ค้านำมาขายจึงมีมากมายหลายร้าน ทั้งเป็นแบบที่ตั้งแผง และที่วางอยู่บนผ้าปูที่พื้น คีย์เดินเลือกจับจ่ายใช้สอยอย่างเพลิดเพลิน  

ขณะนี้เค้ากำลังนั่งยองๆเลือกสินค้ากองใหญ่ที่วางอยู่ตรงหน้า ดวงตาคู่หวานเพ่งมองกำไลสีเงินลงยารูปทรงแปลกตาอย่างสนใจ ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบขึ้นมาดูจนใกล้ มันมีน้ำหนักพอประมาณ ไม่น่าจะเป็นเหล็ก อาจจะเป็นทองเหลือชุบเงิน เค้าเดาในใจ 

มองดูป้ายราคาที่วางเอาไว้หน้ากองสินค้า ยี่สิบบาท ก็โอเค ราคาสมน้ำสมเนื้อ เค้าจ่ายเงินให้กับแม่ค้าแล้วสวมกำไลลงบนข้อมือ แล้วลุกขึ้นยืนเพื่อเดินดูของในร้านต่อไป 

หลังจากที่เดินดูจนทั่วแล้ว เค้าก็เดินกลับไปที่รถ ก่อนจะขี่มันกลับบ้าน 

แต่... 

ขณะที่รอจะเลี้ยวรถเข้าซอยยนั้น เค้าต้องอยู่กลางถนน ไม่ได้เห็นเลยว่ารถกระบะคันหนึ่งในช่องทางเดียวกันได้วิ่งแซงรถคันหน้าขึ้นมา และมันหยุดไม่ทัน กระแทกโครมเข้ากับรถของเค้าเต็มแรง 

ไม่ทันได้ร้องด้วยซ้ำ เค้าหมดความรู้สึกไปในทันที