“เจ้าถอดผ้าให้ข้าสิ”
ใบหน้านางถึงกับเป็นสีแดงเลย ให้สตรีที่ยังไม่ออกเรือนเช่นนางมาถอดเสื้อผ้าบุรุษ ช่างน่าอายเหลือเกิน เขาอดขำปฏิกิริยานางไม่ได้ จินเหมยกุยมือไม้สั่นที่ต้องถอดเสื้อตัวนอกออก และต่อมาต่อถอดเสื้อตัวในแล้ว มุมปากองค์ชายหื่นยกยิ้มขึ้นทันที กลิ่นตัวของนางช่างหอมเหลือเกิน ในที่สุดนางก็ถอดเสื้อตัวในออกจนได้เห็นแผงอกอันขาวหล่อล่ำขององค์ชาย
โอ้วแม่เจ้า เลือดกำเดาข้าอย่างพึ่งไหลนะ หัวใจนางเต้นแรง มือสั่นหมดแล้ว นางกำลังจะเดินออกไป
“เดี๋ยว เจ้ายังมิได้ถอดกางเกงให้ข้า” นางต้องหันกลับไปหาเขา ซ้ำยังต้องถอดกางเกงให้อีก โอ้วตายอีโรส จินเหมยกุยอยากจะบ้าตาย
“เร็ว” เขาสั่งนาง จินเหมยกุยไม่มีทางเลือกนางนั่งลงต่อหน้าอาวุธลับของเขา หญิงสาวเห็นมันนูนขึ้นถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ
“เจ้าคิดอะไรอยู่” เขาเอ่ยถามนาง
“เปล่าเจ้าค่ะ” สองมือเรียวปลดกางเกงพร้อมเบือนหน้าหนี
พรึ่บ! ในที่สุดกางเกงก็ล่วงลงพื้น