ไฟร้อยรัก

ไฟร้อนอย่างเขาพร้อมที่จะเผาเหยื่ออย่างเธอให้ละลาย ทว่าคนที่กำลังละลายกลับกลายเป็นหัวใจของเขาเสียเอง 

เมื่อชายเพลย์บอยผู้ขึ้นชื่อว่าไร้ใจ กลับหลงรัก...และอยากได้เธออย่างไม่รู้ตัว มันทำให้อัคคีต้องล่า และร้อยรัดเธอเข้ามาสู่หัวใจของเขา 

โปรยปราย 

“แล้วถ้าผมอ่อนโยนล่ะปลาน้อย” 

                เสียงห้าวห้วนเปลี่ยนแปลงเป็นอ่อนนุ่ม นัยน์ตาที่ฉายแววกราดเกรี้ยวราวกับพายุที่พร้อมจะพัดอาละวาดเปลี่ยนไปเป็นอ่อนหวาน ระยับวาวจนปราณปรียากะพริบตาปริบๆ อย่างไม่เข้าใจกับความลมเพลมพัดของผู้ชายที่กำลังออกฤทธิ์เอากับเธออย่างน่ากลัว 

               “คะ คุณอาร์ต” 

               “ถ้าผมอ่อนโยน อ่อนหวาน คุณจะยอมผมไหม” 

                ชายหนุ่มถาม ขณะถามเขาก็แต้มจูบลงมาติดๆ กันเหมือนจะล้อหยอกเล่น มือแข็งแรงไล้ไปทั่วใบหน้าเรียว สัมผัสไล่อย่างสำรวจ ไปทั่วปาก แก้ม คาง ผู้หญิงคนนี้สวยและทำให้เขาประทับใจจนแทบจะคลั่ง เธอเป็นคนแรกที่ปฏิเสธเขา ทั้งตัวและก็เงินทอง แต่วันนี้ เดี๋ยวนี้ เขาจะทำให้เธอปฏิเสธเขาไม่ได้ ไม่ได้อีกต่อไป เขาจะป้อนเสน่หาให้เธอหลงใหลคลั่งไคล้ ยอมมอบตัวให้เขาอย่างศิโรราบ 

               “ไม่มีทาง” ปราณปรียาเอ่ยเสียงสั่น พร้อมกับกัดริมฝีปากแน่น 

                “ฉันไม่มีทางยอมคุณ ถึงคุณจะบังคับตัวฉันได้ แต่คุณก็จะไม่มีทางได้อย่างอื่นอีก” 

               “ผมไม่อยากได้อย่างอื่น”  

               ชายหนุ่มตอบเสียงกลั้วหัวเราะ มือใหญ่ไล้ต่ำลงไปที่เรือนร่างงาม สอดเข้าไปที่ด้านข้าง ก่อนจะรูดซิปลงจนหมดสาย เขาก้มหน้าลงมาหาริมฝีปากนุ่ม พลางกระซิบเสียงทุ้มแนบปากอิ่ม 

               “ผมอยากได้ตัวปลา อย่างอื่นไม่เห็นจะสน” 

               “อื้อ”