จะทำอย่างไร เมื่อคำสาบานได้ผูกมัดหญิงสาวชาวบ้านให้ขึ้นเป็นรานีของเจ้าแผ่นดิน แต่หัวใจของเธอกลับทุกข์ทรมานมากเหลือเกิน ต่อให้จะปฏิเสธเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงไปได้ ด้วยฐานันดรที่มาจากสามัญชนคนธรรมดา ทำให้เธอมิอาจหลีกเลี่ยงสายตาดูหมิ่นของคนเหล่านั้นได้ มีเพียงความสามารถและหัวใจที่จงรักภักดีเท่านั้น ที่จะทำให้เธออยู่รอด
'หม่อมฉันทราบดี ว่าฝ่าบาทไม่ได้มีความประสงค์จะให้หม่อมฉันขึ้นเป็นรานี หม่อมฉันรู้ดี รู้ดีว่าพระองค์ไม่เคย...รัก'
เจ้าหลวงแห่งแคว้น มิอาจผิดคำสาบานที่ว่า 'ชีวิตของกระหม่อม ขอแลกด้วยน้องสาวของกระหม่อมนะพระเจ้าค่ะ ได้โปรด รับอุษาแสงเป็นราณีของฝ่าบาทด้วยเถิดพระเจ้าค่ะ' เจ้าหลวงรังสิธรณ์ทรงรู้ดีว่า พระองค์ไม่ควรที่จะรับปากชายผู้นั้น แต่เป็นเพราะเขาสละชีวิตเพื่อช่วยพระองค์ ทรงรู้ดีว่ามิควรรักเพราะความรักในครั้งนี้ จะนำพาซึ่งศึกสงครามและความแตกแยกระหว่างแคว้น แต่เวลากลับยิ่งทำให้พระทัยเต้นแรงเหลือเกิน
'หน้าที่ของเรา คือรักษาสัตย์สาบานที่ให้ไว้กับพี่ชายของเจ้า ไม่มีสิ่งใดเกินเลยหรือเป็นอื่น เพราะฉะนั้น จงทำหน้าที่ของเจ้าให้ดีเถิด'