รักป่วนใจยัยคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว (มีลูกติดผิดนักหรือ)
เมื่อฉันพลาดท้องไม่มีพ่อ!!
ฉันชื่อนานาค่ะ อายุตอนนี้ก็22ปี ฉันมีลูกสาวที่น่ารักวัย4ขวบซึ่งนั้นก็หมายความว่าฉันท้องตั้งแต่อายุ17 ยังไม่จบ ม.6 ด้วยซ้ำ หึ
"เรียนก็ไม่จบ ท้องก็ไม่มีพ่อ แล้วแบบนี้ตอนลูกโตขึ้นมาจะสั่งสอนลูกได้ยังไง" ป้าเม้าข้างบ้านที่ชอบเผือกเรื่องของคนอื่นเป็นกิจวัตรเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นฉันเล่นอยู่กับน้องเอวาที่สนามหน้าบ้าน พูดถากกางฉันอยู่ทุกวันเบ้ปากมองบนใส่ฉันตลอดไม่รู้แกเป็นอะไรกับฉันนักหนา...แต่มีหรอที่คนอย่างนานาจะยอม!มันต้องไฟว์
"น้องเอวาจ๊ะ โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไรคะ?" ฉันถามและยิ้มให้ลูกสาวพร้อมชำเลืองหางตาไปมองป้าเม้าที่กำลังเงี่ยหูฟัง
"อยากเป็นเจอร์รี่ค่ะ" ลูกสาวตัวน้อยของฉันตอบอย่างใสซื่อ
"เจอร์รี่ไหนคะลูก"
"ก็ที่เขามีเพื่อนชื่อทอมไงคะมะมี๊"
"อ๋อ ฮ่าๆ แม่เข้าใจแล้วว่าลูกหมายถึงใครทำไมละคะ"
"ก็เห็นเค้าวิ่งไล่จับกันทุกวันน่าสนุกดีค่ะ" ตอบแล้วยิ้มอย่างน่ารักน่าหยิก โอ๊ยเด็กน้อเด็ก^^
"ฮ่าๆๆ อย่างนั้นหรอคะ ดีแล้วละลูกไม่ว่าหนูอยากจะเป็นอะไรแม่ก็ไม่ว่าทั้งนั้นขอแค่หนูเป็นเด็กดี...น่ารักไม่ซนและไม่สอดรู้สอดเห็นเรื่องของคนอื่นก็พอค่ะ เหมือนนโยบายของรัฐที่ว่า โตไปไม่เผือกนะคะลูก"
เป็นไงละหน้าเหวอไปเลยค่ะยัยป้าเม้า เม้าฉันดีนักแม่จะตอกกลับให้หน้าแหกเลยค่อยดู
"นี่แกด่าฉันหรอห๊ะ!!!!" ป้าเม้าตะโกนข้ามรั้วมาอย่างโมโหโทโส เชอะ!
"อุ๊ย!ร้อนตัว อิอิ พอดีหนูกำลังสอนลูกอยู่น่ะค่ะ ไม่ได้ว่าใครแต่ถ้าใครอยากจะรับก็เชิญเลยนะคะหนูไม่ถือ ไปจ้ะเอวาเข้าบ้าน...."
ให้มันรู้ซะบางว่าไผเป็นไผ ฮึ๋ยยยย!!!