"เมียน้อย"18+
บทนำ
เรา. : พ่อจะทำแบบนี้ไม่ได้ฮื้ออ. เเม่พึ่งตายพ่อจะเอาอีเมียน้อยนี่เข้ามาอยู่ในบ้านไม่ได้
พ่อ : หยุดน่ะ.นะโมเธอจะก้าวร้าวกับยุพินไม่ได้
เรา : หนูไม่ยอม. ฮึ้ก.
พ่อ. : ไม่ยอมก็ต้องยอม. ยุพินกลับตาพีรภพจะมาอยู่ที่นี่. ในฐานะเมียพ่อ
เรา : พ่อคิดได้อย่างไง. ฮึ้กเเม่พึ่งตาย พ่อจะเอาพวกมันมาทำไม. ฮื้อๆ..พวกมึงออกไปจากบ้านกู. /ชี้หน้าพวกมัน
ยุพิน. , : คุณๆ. ฉันว่าฉันกลับก่อน
เรา : เออไป. ออกไป. อีเมียน้อย
พีรภพ. : มากเกินไปและน่ะ. นะโม
เรา : เเล้วไง. มึงก็อีกคน. ไอ้ภัต
พ่อ : หยุดน่ะนะโม
เรา : พ่อ!
พ่อ. : ตกลงตามนี้. ยุพินกับตาพีรภพจะมาอยู่ที่นี่.
เรา : ถ้าคิดว่าจะอยู่อย่างมีความสุขก็ลองดู...ฮึ้ก.
"วิ่งขึ้นห้องปิดประตูร้องไห้. ใครจะไม่เสียใจพ่อพาเมียน้อยกับลูกเลี้ยงเข้ามาอยู่ในบ้าน "
"สวัสดี. แนะนำตัวเลยเนอะ. เราชื่อนะโม เป็นลูกสาวคนเดียว.พ่อเเม่ตามใจมาก ได้ทุกอย่างเเต่เราไม่เคยนอกทางเลยสักครั้ง. ก่อนแม่จะป่วย. แม่กับพ่อทะเลอะกันอย่างแรง เรื่องยุพินนี่เเหละ. เธอเป็นเมียน้อยพ่อเรา. มีลูกชายติด. 1คนคือไอ้พีรภพ. เป็นเพื่อนเราเอง. เรียนมาด้วยกันเเต่เราก็พึ่งรู้ว่าเเม่มัน. เป็นเมียน้อยพ่อเรา. "
"ตอนนี้เราเรียนอยู่. อายุเรา20 ปีพอดีเป็นคนสวยคนหนึ่งเเหละ. เราเป็นคนตั้งใจเรียน. อยากไห้พ่อเเม่ภูมิใจ. เที่ยวใหมมีบ้าง. เเต่พอเเม่เสียทุกอย่างเปลี่ยนเเปลงไปหมด. พ่อพาพวกมันเข้ามาอยุ่ที่นี่. ซึ่งเราเกียจพวกมันมาก"
✂️✂️✂️เช้า✂️✂️✂️
"เราอาบน้ำเสร็ยจเเต่งตัวเตียมไปมหาลัย นั่นเเหละ ลงมาก็เจอสองเเม่ลูกนั่งกินข้าวกันอยู่. หึ. "
พ่อ. : นะโมมากินข้าวลูก
ยุพิน : หนูโมมาค่ะน้าต้มข้าวต้ม. เดี๋ยวน้าตักให้
เรา : เสือก!!
พ่อ : โม!!!!
พีรภพ. : ต่ำ!
เรา : เออมึงอ้ะสูงส่งจัดเลย. หึไอ้ลูกเมียน้อย. ถรุ้ย!
พีรภพ : จะมากไปและน่ะ/ทำท่าจะลุกเเม่มันจับเเขนไว้. กลัวสิ่ต่อหน้าพ่อเรา
พ่อ. : หยุดเดี๋ยวนี้น่ะนะโม
เรา : ค่ะปกป้องพวกมันเข้าไป. วันไหนพ่อหมดตัว พวกมันก็ทิ้งพ่อนั่นเเหละ.
พ่อ. : พูดไปก็ไม่เข้าใจเลยนะโม
เรา : หนูต้องเข้าใจด้วยหรอพ่อ. มีใครรับได้บ้าง. พ่อพาเมียน้อยกับลูกเลี้ยงมาอยู่ในบ้าน. หนูไม่ว่าถ้าพ่อจะมีเมียน้อยกี่คน เเต่ไม่ใช่พาเข้ามาอยู่ในบ้านเเม่ของหนู.
พ่อ. : เเม่เเกก็ตายไปแล้วจะอะไรนักหนา
ยุพิน. : คุณฉันว่า
เรา. : ฉันว่าฉันกับลูกไปดีกว่า. ถรุ้ยในระครเท่านั้นเเหละ. อีเมียน้อย
หึ. เเดรกไห้อร่อยน่ะ. พวกเมียน้อย. /ปึ้ก
กะเเท๊กเเก้วเเละเดินออกมา
"บอกเลยว่านะโมจะไม่ยอมให้. พวกเมียน้อยพวกนี้อยู่อย่างสงบหรอก. คอยดู"
#มหาลัย
"เราก็มาเรียนปกติเเหละ. ไห้เราเครียดรึอะไรเราก็ตั้งใจเรียน. เรารักในการเรียนคือเเม่สอนมาตลอดว่าไห้ตั้งใจเรียนเพื่อเเม่. เเต่เเม่เราต้องตายเพราะรู้ว่าพ่อมีเมียน้อยนี่เเหละ. เลยไม่ได้อยู่ดูวันสำเร็ยจเราเลย "
"เรียนก็เรียนห้องเดียวกับ. ไอ้พีรภพ แหละ. เกียจขี้หน้ามันจริงๆ. หึ. เมื่อก่อนเคยคุยเคยเล่นกันน่ะ. สนิทกันมากเอาง่ายๆ. "
"เรามีเพื่อนหลายคนนั้นเเหละ. เเต่เราสนิทกันเลยเเค่สองคนกับพีรภพ. ช่วยกันทำโครงงานบ้างอะไรบ้าง. เเต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมเเล้ว. "
ปราม. : นะโมสรุปไอ้พีรภพเป็นลูกของเมียน้อยพ่อมึงจริงๆ
เรา : อืม
ปราม. : เอองั้นมึงจะไปเกียจมันทำไมละตอนเป็นเพื่อนกันรักกันจะตาย. ตอนนี้ได้เป็นพี่น้องกันมันไม่ดีกว่าหรอ
เรา : ฝันไปเถอะ. ลูกเมียน้อย!!! กูไม่คบ-/พูดเสียงดังๆ. มันก็หันมองหน้าเรา
ปราม. : เเต่มึงต้องเเยกเเยะน่ะเว้ย
เรา : พอหยุดพูดเรื่องนี้กับกู. ก่อนที่กูจะไปกะทืบเเม่มัน
ปราม. : เห้ยมีหวังพ่อมึงฆ่ามึงเเน่
เรา : ลองดูสิ่. คอยดูมะโมคนนี้จะออกริสไห้ดู. หึ
#จ้า. อ้วนเอาบทนำเรื่องนี้มาด้วย. มีสองบทนำ. ชอบเรื่องใหนเเชร์เรื่องนั้น. พรุ่งนี้ตอนกลางคืนอ้วนจะมาดูยอดเเชร์. ว่าบทนำเรื่อง. เมียน้อย.กับ. ชะตาฟ้าลิขิตอันไหนเยอะกว่ากัน. อ้วนจะเเต่งต่อเลย.
Guest
