คนเป็นลูกย่อมต้องนึกถึงบุญคุณของผู้ให้กำเนิดมาโดยเฉพาะผู้เป็น "เเม่" ไม่ว่าท่านจะทำอะไรก็ตามท่านย่อมนึกถึงตัวเราเป็นคนเเรกอยู่เเล้ว เเม่ทุกคนย่อมรักลูกให้ลูกได้หมดทุกอย่างเเม้เเต่ชีวิต
.
.
.
' เเทฮยองหนูจะไปไหนลูก'
'จะไปไหนมันก็เรื่องของผมน่า อย่ามายุ่งได้มั้ย?'
'จะไปกินเหล้าอีกเเล้วหรอ....'
'เออ'
.........
2.00 น.
'อ๊อกกกก! แอร๊กกก!'
'แทฮยองลูก! เข้าบ้านก่อน'
'........'
---------ในบ้าน---------
'ทำไมใส่สั้นเเบบนี้'
'แม่ไม่คิดว่าหนูจะกลับมาดึกขนาดนี้นี่'
'หนูพักผ่อนก่อนเถอะ เเม่ไปนอนเเล้วนะ'
'เดี๋ยว!!'
"พรึ่บ!"
'อ๊ะ! หนูจะทำอะไร'
'เเม่รักผมมั้ยครับ?'
'แม่ที่ไหนจะไม่รักลูกล่ะ เเต่ตอนนี้ปล่อยเเม่ก่อนนะ'
'งั้นเเม่เป็นของผมนะ'
'อื้อออ...อื้มมมม'
'อืมมมมส์'
------------CUT--------------
ปล.เรื่องนี้จองกุกเป็นผู้หญิงนาจาาา