ข้าวเหนียวนึ่ง/ตอน5 (รักเน้นๆแต่ไวไฟ)
ไอ้ต่วนมีครอบครัวไปแล้ว เพื่อนร่วมวงเหล้าและล่าหนูปักเบ็ด
เหลือเพียงแค่สองคนเท่านั้น
ไอ้ดาวหนุ่มหน้าตาบ้านๆกับไอ้ต่วนคืดอยากมีครอบครัวกับ
เขาบ้าง จึงหาวิธีที่จะจีบสาวที่หมายตาไว้มาทำเมีย
"ครูครับ...ผมมีความในใจจะบอก"
"เฮ้ยๆๆมึงมานั่งยิ้มหวานทำไมอยู่ในวัดในวา ไอ้ดาว" หลวงพ่อแสงอดีตหัวหน้า ค่ายมวย เดินกวาดใบไม้มาเห็นมันนั่งยิ้มตาหวานเฉิ่มอยู่คนเดียว
"หลวงพ่อครับ ทำยังไงผมถึงจะได้เมียเป็นครูครับ โดยเฉพาะแป๊ก ...ที่เพิ่งย้ายมา ใหม่ ผมชอบครูแป๊กครับ"
"ชอบครูแป๊กรึ ...แล้วคุยกับเขาว่าไงบ้างล่ะ"
"ยังไม่เคยไปคุยด้วยเลยครับ" "หา...นี่มึงแอบรักเขาว่างั้นเหอะ ไอ้ดาวเอ้ย
แน่ใจใช่มั้ยว่าครูแป๊กคือคนรักในอนาคตของมึง?"
"แน่ใจสิหลวงพ่อ....ผมจะทำอย่างไรดี ยามนอนก็เห็นแต่หน้าครูแป๊กตลอด เลย"
" งั้นมึงเอางี้....หลวงพ่อจะแนะนำ ง่ายๆแต่ได้ผลดี เหราะกูเคยจีบสาวมาแล้ว สมัยหนุ่ม...................#หนึ่ง มึงต้องกล้าเข้าไปพูดคุย ขอเป็นแฟนกับเขา..."
"สองคืออะไรครับหลวงพ่อ" ".....#สองคือมึงต้องคอยมาเท็กแคร์ให้เขาได้รู้ว่า มึงรักเขาจริง"
" แล้วสามล่ะหลวงพ่อ"
"#สาม....ต้องจีบแต่เขาคนเดียว.....เท่านี้ สักวันมึงก็ได้ใจเขามาครอง"
"ครับหลวงพ่อ ผมจะจดจำไว้"
จดใส่กระดาษไว้อย่างดี แล้วก็เดินดุ่ยๆตรงไปที่โรงเรียนทันที
"ครูครับ มื้อนี้ว่างไหมครับ ผมอยากคุยธุระ" ครูแป๊กเล่นกับเด็กอยู่ก็เลยเดินมาหา
"อะไรคะ มีอะไรกับแป๊กหรือ ดูท่าทางแปลกๆ"
"ผมมาขอครูเป็นแฟนครับ...ถ้าครูไม่รังเกียจ ว่าผมแต่งตัวม็อมแม็ม"
"อะไรนะ....ฮิฮิ มาขอเป็นแฟนเหรอ แป๊กยังไม่ว่างค่ะ ไว้วันหลังค่อยคุยกัยได้มั๊ย
โอเคนะ....แป๊กสอนเด็กอยู่ยังไม่เลิกเรียนเลย"
"ถ้างั้นครู้ไม่รังเกียจผมใช่ไหมครับ....งั้นผมขอเบอร์โทรหน่อยได้ไหมครับ"
"แป๊กไม่มีปากกาจ้ะ....ไม่ได้เอาปากกามา ไว้คุยกันวันหลังนะ"
"ผะผม...มีปากกาครับ ถือมาขอเบอร์โทรโดยเฉพาะครับครู" ครูแป๊กถอนหายใจ เฮือกใหญ่
"เฮ้อ...เอาจนได้เนอะ เอาไปทำไมแค่เบอร์โทร"
เขียนใส่กระดาษเล็กๆที่ไอ้ดาวเตรียมมา เสร็จแล้วก็ยิ้มชอบใจ
"ขอบคุณครับครู...งั้นผมกลับก่อนนะครับ ตอนเย็นจะโทรหานะครับ"
ครูแป๊กส่ายหัวรำคาญแต่ก็มองเห็นความซื่อก็เลยให้เบอร์โทรไอ้ดาวมา
"หลวงพ่อครับ ผมได้เบอร์โทรครูแป๊กมาแล้ว นี่555"
"เออๆได้มาแล้วก็อย่าลืมตักน้ำใส่กระโหลก ชะโงกดูเงาตัวเองด้วยนะ"
"???????????"
ที่ทุ่งนา ไอ้ดมเดินตามหลังน้องผึ้งต้อยๆ ขณะที่น้องผึ้งกำลังเลี้ยงวัว
"พี่ดม...ไม่มีการมีงานทำเลยรึไง ทำไมมาเดินตามหนูแบบนี้ทั้งวัน หมวกก็ไม่หามาใส่"
"พี่อยากอยู่ใกล้ๆผึ้ง วันนี้จะช่วยผึ้งเลี้ยงวัวทั้งวันเลย"
"เอ๋า....จะมาเลี้ยงวัวช่วยผึ้งทำไม ผึ้งไม่ได้มีค่าแรงจ่ายให้นะ"
"ไม่ไม่ พี่ไม่เอาหรอกค่าแรงเลี้ยงวัว ถ้าจะให้พี่ เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นดีกว่านะ"
".....แล้วจะเอาอะไรอ่ะ......" "ก็ขอใจให้พี่ไงจ้ะ"
"อย่ามาปากหวานหลอกผึ้งให้เสียเวลาเลย....." "ทำไม.....????"
"เห็นหลังคาบ้านกันอยู่ ผึ้งจะระแวงพี่หลอกทำไมกัน"
"......เฮ่อ งั้นเอางี้ พี่เลี้ยงวัวให้ผึ้ง ผึ้งจะนอนอยู่ร่มไม้เฉยๆ จะรับได้มั๊ยล่ะ"
"โอเช....ง่ายยังกับปอกกล้อยเข้าปาก พี่ก็จะผูกวัวไว้ แล้วมานั่งคุยกับผึ้ง
แค่นี้ก็เรียบร้อย ห้ามเดินหนีพี่อีก ตกลงมั้ย"
"เออๆไปเถอะ ผึ้งร้อน แดดยามหนาวไม่รู้ทำไมมันร้อนจัง ง่วงนอนก็ง่วง"
.........................................................................
"แม่....ดูสิ ผึ้งมีคนมาช่วยเลี้ยงวัว ได้นอนกลางวันสบายเฉิ่มทั้งวันเลยวันนี้55"
"ใครน่ะ....คนบ้านเดียวกันรึเปล่า ทำไมตามมาถึงทุ่งนาเลยล่ะ"
"ดูเอาเอง....ตามตื้อหนูทั้งวัน ไม่คุยด้วยก็หาว่าหนูรังเกียจ ก็เลยรับไว้ให้เลี้ยงวัว ช่วย...."
"นั่นไอ้ดม นี่นา แม่นึกว่าใคร โอ๊ย....จะบ้าตาย ไม่มีคนดีๆกว่านี้เลยรึไงลูก"
"เออน่าแม่...ถึงจะขี้เหล้า แต่ก็ขยันทำงานดีนะแม่ พี่ดมน่ะ"
"เออๆแกก็โตเป็นสาวแล้ว จะคบใคร แม่ไม่ว่าหรอก ดูใจเขาดีๆศึกษานิสัยดู
ไม่ใช่ได้กันแล้วกลายเป็นอันธพาลตบตีแก แม่ไม่เอานะขอบอก"
...............................
"ฮัลโหลครับครู...." "หวัดดีจ้า แป๊กพูดจ้า ....." "ผมเองครับครู คนที่ขอเบอร์โทร
เมื่อวานนั่นไง...." "คนไหน....อ๋อๆว่าไงจ้ะ" "วันนี้ครูกินข้าวที่ไหนครับ คือว่า...
ผมจะชวนครูมากินข้าวที่บ้าน ครูจะว่ายังไงครับ"
"แป๊กทำกับข้าวที่บ้านพักแล้วจ้า มีหลายอย่างเลย เอาไว้โอกาสหน้านะจ้ะ"
ตุ้ดๆๆๆๆ!!!!!!!เสียงโทรศัพท์ถูกวางสาย
"อ้าว....ครู ฮัลโหล!!!!! วางสายซะงั้น"
สักครู่.......................ตื้ดดดดดดดด!!!! กดโทรไปอีก "พ่อมึงตายรึไง โทรมารบกวน อยู่ได้!!!!!เดี๊ยะ แจ้งตำรวจเลย !!!!." ครูแป๊กด่าด้วยความโมโห
"เฮ้ย.....เสียงครูแป๊กด่าใครวะ.....วางโทรศัพท์อีกแล้ว"
เดินดุ่ยๆๆมาที่บ้านพักครู ครูแป๊กเห็นก็หน้าแดงเพราะว่าเผลอด่าคำหยาบไป สุดๆ "ครูแป๊กครับ มีเรื่องอะไรกัน ผมได้ยินเสียงครูด่าใคร"
"โอ้.....เปล่าจ้ะเปล่าๆ แป๊กตะโกนด่าหมาน่ะ แฮะๆ มันจะปีนกินกับข้าวที่แป๊กทำไว้
ไม่มีอะไรจ้ะ" "อ๋อ...เหรอครับ นี่ครับครู ผมเอากับข้าวมาให้ นี่คือต้มยำปลา ช่อนนะครับ.....ผมทำเองอร่อยนักเชียว"
ครูแป๊กเดินมารับไว้นึกในใจว่ายังดีกว่ากินปลาทอดเจียวไข่ทุกวันๆ
"วันนี้ทำไมไม่มีเด็กมาโรงเรียนล่ะครับครู"
"วันนี้มันวันอาทิตย์จ้ะ ไม่มาหรอก เอ๊ะ แกล้งถามรึเปล่าเนี่ย"
" ไม่ใช่ครับครู...ผมไม่รู้จริงๆว่าวันนี้เป็นวันอาทิตย์ แฮะๆ"
"แล้วนึกไงมาขอเบอร์แป๊ก....ไม่กลัวแฟนแป๊กเอาปืนมายิงเหรอ"
"ครูแป๊กไม่ต้องมาโกหกผม 555 ผมรู้ว่าครูแป๊กยังไม่แต่งงาน อิอิ"
"อ้าว....แล้วรู้ได้ไงล่ะ"
"เออๆๆผมรู้ก็แล้วกันน่าครู โกหกคนอื่นน่ะโกหกได้ แต่โกหกตัวเองมันโกหกไม่ได้ นะครู รู้มั๊ยครับ"
"แป๊กไม่ได้ชอบตัวเองซะหน่อย ปิ๊งก็ไม่เคย จะมาจีบแป๊กทำไม"
"ครูไม่รักผมก็ช่าง แต่ผมรักครู แค่ผมได้มาเจอมาคุยทุกวัน ชีวิตผมก็ดีขึ้นแล้ว"
ครูแป๊กส่ายหน้า นึกในใจบ่นพึมพรำ "จะบ้าตาย มาสอนกินเงินเดือนถูกๆแถมยัง ต้องมาคอยเสียประสาทกับหนุ่มบ้านนี้"
ครูแป๊กกินข้าวอิ่มกำลังจะลุกจากม้านั่งเพื่อไปกินน้ำที่กระติก
"โอ๊ะๆๆๆครู ไม่ต้องครับ เดี๋ยวผมเดอนไปเอามาให้ นั่งลงอยู่นี่แหล่ะ รอแป๊บ"
"วันนี้มีคนมาบริการข้าวน้ำด้วย" ครูแป๊กว่า
"ก็ผมรักครูแป๊ก ต่อให้ทำมากกว่านี้ผมก็ยอม" แน่ะ หยอดไม่เลิก
"จะทำให้ทุกอย่าแน่ใช่มั้ย....แป๊กมีอะไรจะให้ทำ" "ว่ามา..."
"ช่วยถางหญ้าให้แป๊กทีได้มั๊ย หญ้าขึ้นเต็มหน้าบ้านแล้วนี่น่ะ" "ไหนล่ะมีด....
มันจะยากเท่าไหร่กันแค่ถางหญ้า ไปดิครู...ไปหามีดมา"
ครูแป๊กมองหน้าไอ้ดาวสักพัก ก็วิ่งขึ้นไปบนบ้าน สักพักก็ลงมา
"มีดไม่มีแล้ว ภารโรงมายืมไปน่ะ ลองไปถามเอากับภารโรงดู แป๊กว่าลุงดำ
อยู่ฝั่งโน้นแหล่ะ"
เดินดุ่ยไปอีก มาถึงใต้อาคารโรงเรียน เห็นลุงดำขุดหลุมปลูกต้นไม้อยู่
"ลุง...ไหนมีดครูแป๊ก มีดถางหญ้าน่ะ"
"มีดอะไรวะ กูไม่ได้ไปยืมครูแป๊กซักกะที ไม่มีนะไอ้ดาว"
"อะไรวะ ก็ไหนครูแป๊กว่าลุงยืมมา"
"ไม่มีๆไม่ได้ยืม มีแต่มีดของกูนะไอ้ดาว นี่ไง"
เดินดุ่ยๆกลับมานั่งถางหญ้าไปบ่นไป "จะมาโกหกผมทำไมล่ะครู"
ครูแป๊กเดินออกไปไหนแล้วไม่รู้
สักพักใหญ่ก็เดินกลับมาพร้อมเด็กผู้หญิง สามคน
"พี่ดาว....นั่นทำอะไรอยู่น่ะ" เด็กว่า
"ตาไม่เห็นรึไง ไม่น่าจะใช่ดำนาหรอกมั้ง" "ถางให้เสร็จนะ เดี๋ยวแป๊กให้
รางวัลคิกๆ" พูดพร้อมกับหัวเราะ
"ไม่เอาหรอกครู ผมถางให้ไปงั้น ไหนๆก็รับปากแล้ว"
"ข้าวเหนียวนึ่ง น้ำท่วมไม่ถึง ก็อายเค้า" เด็กๆช่วยกันร้องเพลงประชด
"อ้ะ...น้ำ กินเป็นรึเปล่า เหงื่อออกท่วมเลย่อะ คิก" "ไม่ต้องมาพูดเย้ยน่าครู
นั่งดูอย่างเดียว หญ้าก็ไม่เก็บมากองช่วย ยังดีที่รู้จักเอาน้ำมาให้กิน อ่า....ชื่นใจ"
วันนั้นถางหญ้าจนค่ำ และเสร็จเรียบร้อย ครูแป๊กหนีขึ้นบ้านนอนเล่นโทรศัพท์
ปิดประตูเงียบกริบ
ใต้ต้นมะขามหน้าบ้านแอน "เป็นไงบ้าง จีบสาวครู555ไอ้ดาวเอ๊ยฮึๆ"
ไอ้ต่วนพูดเยาะเย้ย "ก็ต้องรอดูวันต่อไปเว้ย....กูมีเทรนเน่อคอยบอกอยู่เบื้อง
หลังอยู่แล้ว อีกหน่อยมึงก็รู้ว่ากูแน่แค่ไหน เหอะๆๆ"
" โอย....ไอ้ดาวเอ้ยเขาให้เบอร์โทรมึงก็บุญหัวแล้ว ....ยังจะหวังอะไรมากกว่านี้อยู่ อีกหรือวะ"
"ไม่ไม่ไม่ กูพอรู้แล้วว่าครูแป๊กเป็นคนอย่างไร ถ้าเข้าให้ถูกทางก็ไม่น่ายาก"
"ทำคุย" ไอ้ดมว่า
"ไอ้ดม...มึงอย่ามาว่าแต่กู มึงน่ะ จีบอีผึ้งให้สำเร็จก็แล้วกัน ได้ยินว่าเดินตามหลัง เขาต้อยๆ ไม่พูดไม่จา" ไอ้ดาวว่าคืน
"เฮ่ยๆพอๆอย่าทะเลาะกัน ทุกวันนี้กูดีใจที่มึงสองตนรู้จักหาจีบสาวๆแล้ว
ไม่เหมือนแต่ก่อน เอาแต่กินเหล้าเมายาตลอด" ไอ้ต่วนว่า
เช้าวันจันทร์ช่วงสาย ไอ้ดาวก็เข้ามาหาหลวงพ่อแสงอีก
"หลวงพ่อครับ มีของดีจีบสาวมั้ยครับ"
"ของดีอะไรวะไอ้ดาว" "อ้าว...ก็ว่านสาวหลงหรือไม่ก็น้ำมันพรายไงล่ะครับ"
"ไอ้ดาวเอ๊ย....ของดีก็มีอยู่ในตัวมึงแล้วไง ปากน่ะปาก มึงต้องรู้จักพูดยกยอ
พูดให้ได้ใจเค้า แค่นั้นพอไม่จำเป็นต้องมีของดีอะไรแล้วโว้ย"
Guest
