เล่ห์ร้อยรักอสูร (นามปากกา : นับพลอย)
ความไร้เดียงสาของ 'บัวบูชา' หญิงสาวเรียบร้อยแสนอ่อนหวานทำให้เธอต้องตกเป็นเหยื่อของอสูรร้ายนามว่า 'ศึกรบ' ผู้ชายที่มองเห็นเธอเป็นเพียงของเล่นและใช้เป็นสะพานเข้าหาผู้หญิงอีกคน ทันทีที่เธอได้รู้ความจริงว่าที่ผ่านมาถูกเขาใช้เป็นเครื่องมือมาโดยตลอด เธอเจ็บปวดเจียนตายและไม่ขอเจอหน้าผู้ชายไร้หัวใจคนนี้อีก เมื่อบัวบูชาตีตัวออกห่างจากศึกรบ ทำให้ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกว่าหญิงสาวเป็นของตนเองและกักขังเธอเอาไว้ตลอดไป
'ไม่ต้องห่วง ฉันก็ไม่คิดกักตัวผู้หญิงอย่างเธอไว้หรอก'
'แต่ก่อนที่เธอจะไปช่วยรับปากมาก่อนว่าจะไม่บอกเรื่องที่เกิดขึ้นกับใครเป็นอันขาด ฉันไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าฉันเคยนอนกับผู้หญิงไม่มีอะไรเลยแบบเธอ หรือจะเรียกได้ว่า 'ธรรมดา' ก็คงไม่ผิดหรอกนะ'
'รับปากมาสิ! แล้วเธอจะไปไหนก็ไป! '
'พาร่างเน่าๆ ของเธอออกไปจากห้องฉันได้แล้ว ถ้าฉันเข้ามาในห้องอีกครั้งหวังว่าคงไม่เห็นเธอแล้วนะ'
ทุกคำพูดของเขายังคงดังก้องอยู่ในความทรงจำราวกับจะตอกย้ำความเจ็บช้ำที่ถูกผู้ชายใจร้ายกระทำย่ำยีเหมือนเธอเป็นเพียงที่ระบายอารมณ์ใคร่เท่านั้น แววตาและสีหน้าที่ส่งผ่านมาถึงเธอเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามและความสะใจเหมือนมีความสุขเหลือเกินที่ทำลายเธอได้
บัวบูชาเจ็บปวดกับการกระทำของศึกรบแต่ถึงอย่างไรเธอก็ยังรักเขา แล้วความรักของเธอจะจบลงอย่างไรหรือเธอจะต้องพบกับความเจ็บปวดและผิดหวังไปตลอดชีวิต
*นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ไอริสแล้วค่ะ*
******คำเตือน******
นิยายเรื่องนี้มีฉาก rape sense (ข่มขืนฝืนใจ) โปรดระมัดระวังหรือตัดสินใจก่อนอ่าน
มีในรูปแบบ E-book
เล่ห์ร้อยรักอสูร นับพลอย www.mebmarket.com ความผิดพวกของพวกผู้ใหญ่ทำให้ความสัมพันธ์ของสองพี่น้องต่างมารดาของ 'บัวบูชา' และ 'เม็ดบัว' ต้องขาดสะบั้นลง บัวบูชาถูกเม็ดบัวจงเกลียดจงชังและหาเรื่องกลั้นแกล้งอยู่เสมอ 'ศึกรบ' ชายหนุ่มหล่อร้ายต้องการปราบพยศเม็ดบัวให้ได้จึงวางแผนดึงบัวบูชาเข้ามาเป็น 'หมากตัวหนึ่ง' เพื่อให้เขาได้ใกล้ชิดกับเม็ดบัว หลังจากแผนการของเขาสำเร็จ บัวบูชาก็ถูกเขี่ยทิ้งเหมือน 'หมากไร้ค่าตัวหนึ่ง' 'ไม่ต้องห่วง ฉันก็ไม่คิดกักตัวผู้หญิงอย่างเธอไว้หรอก' 'แต่ก่อนที่เธอจะไปช่วยรับปากมาก่อนว่าจะไม่บอกเรื่องที่เกิดขึ้นกับใครเป็นอันขาด ฉันไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าฉันเคยนอนกับผู้หญิงไม่มีอะไรเลยแบบเธอ หรือจะเรียกได้ว่า 'ธรรมดา' ก็คงไม่ผิดหรอกนะ' 'รับปากมาสิ! แล้วเธอจะไปไหนก็ไป!' 'พาร่างเน่าๆของเธอออกไปจากห้องฉันได้แล้ว ถ้าฉันเข้ามาในห้องอีกครั้งหวังว่าคงไม่เห็นเธอแล้วนะ' ทุกคำพูดของเขายังคงดังก้องอยู่ในความทรงจำราวกับจะตอกย้ำความเจ็บช้ำที่ถูกผู้ชายใจร้ายกระทำย่ำยีเหมือนเธอเป็นเพียงที่ระบายอารมณ์ใคร่เท่านั้น แววตาและสีหน้าที่ส่งผ่านมาถึงเธอเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามและความสะใจเหมือนมีความสุขเหลือเกินที่ทำลายเธอได้ บัวบูชาเจ็บปวดกับการกระทำของศึกรบแต่ถึงอย่างไรเธอก็ยังรักเขา แล้วความรักของเธอจะจบลงอย่างไรหรือเธอจะต้องพบกับความเจ็บปวดและผิดหวังไปตลอดชีวิต