สวัสดี ฉัน ชื่อกาน กานสุดา ย้ายมาจาก โรงเรียน วิทยาคะ เสียงปรบมือในห้องเรียนจากเพื่อนๆ ยิ้มเเย้ม ดูมีมิตรไมตรีกับฉัน
ดูอบอุ่น แบบบอกไม่ถูก โต๊ะเธออยู่ตรงนู้นนะจ๊ะ เสียงครูพูดบอก คะ เเล้วฉันก้อเดินตรงไปที่โต๊ะของฉัน โต๊ะฉันตั้งอยู่ริมหน้าต่างของห้อง มีลมพัดตลอด ก่อนจะถึงโต๊ะฉัน สายตาฉันก้อสะดุดกับผู้ชายคนหนึ่ง เค้านั่งริมหน้าต่าง เหมือนกับฉัน เเต่ถัดจากโต๊ะฉันไป สายลมที่พัดเค้ามา กะทบกับผมของเค้า บวกกับสายตาที่คมเข้ม ดูมีเสน่ห์ เค้าจ้องมองมาทางฉัน ด้วยความหล่อของเค้า กลับทำให้ฉันต้องหลบสายตา ฉันวางของลงบนโต๊ะ พรางนั่งลง ใจฉันดูเหมือนกับจะเต้นผิดจังหวะ อาการไม่ดีเลย ฉันเป็นอะไรนี่
หลังจากหมดคาบเรียน คุณครูบัวที่ทุกคนเรียกกันก็ออกจากห้องไป ทุกคนเริ่มคุยกับ ซุบซิบ เสียงดัง จ้องมองมาทางฉัน
อย่างกับฉันเป็นตัวปราด สายตาตอนเเรกกับตอนนี้ ช่างผิดกันเหลือเกิน มันทำให้ฉันรู้สึกไม่ดีเอาสะเรย อยู่ๆเสียงหนึ่งก้อลอยมาปรากฎเป็นผู้หญิงสาวสวยหน้าตาดี สามคนเดินมาที่โต๊ะฉัน เด็กใหม่หรอ55555 เชอร์ต้อนรับเด็กใหม่ใงดีอะ บ้าเด็กใหม่ใร ยัย
กรีน ไม่ใช่นี่เพื่อนนนนนนพรางเอามือมาจับหน้าฉัน มันไม่ใช่เพื่อน หนึ่งในสมาชิกพุดขึ้นเเร้วเดินกลับโต๊ะไป เเร้วสามสาวก็พากันเดินกลับโต๊ะไป ในใจฉันพรางคุ้นคิดว่าฉันไปทำไรให้ยัยสามตัวนี้กัน ถึงทำไม่เป็นมิตรกะฉันตั้งเเต่วันเเรกที่เจอหน้ากัน
เห้ออออออออออออ ฉันไม่มีคนคุยด้วยเรยยยย ฉันนั่งเงียบอยู่คนเดียว มันดูเหงานะ ปรากฏมีผู้ชายรูปร่างหน้าตาดี หน้าหวานราวกับผู้หญิงเดินตรงมาทางฉัน เราชื่อเเทนนะ เหงามั้ย ฉัน "อื้ม" เดี่ยวนั่งเรียนเป็นเพื่อนนะ เเร้วนั่งลงตรงข้างฉัน พรางยิ้มให้ฉัน ใบหน้าที่ขาวราวกับกะดาษ เเก้มระเรื้อ ช่างดูดีเหลือเกิน เค้ากับดูเป็นมิตรกับเรา เเต่กับทุกคนมีมีใครเป็นมิตรกะเราเรย เสียงกริ๊งงงงงงงดังหมดคาบเรียนของวัน
ฉันที่เดินออกจากห้องมาได้ไม่ไกล กาน เสียงหนึ่งก็ลอย มา เป็นแทน ที่เดินตามฉันมา กลับบ้านใงหรอ อ้อ เเม่เรามารับนะ ออเครๆ งั้นแทนไปเเร้วนะ แทนส่งยิ้มหวาม พรางโบกมือบ๊ายบาย ก่อนจะไป เป็นผู้ชายที่ยิ้มดูมีเสน่ห์สุดๆ ระหวางที่ฉันกำลังนั่งรอพ่อมารับ ก้อพบกับ ผู้ชายคนที่ฉันเจอในห้องตอนเเรกสายตาคู่นั้นฉันจำเค้าได้ หัวใจฉันเป็น
Guest
