คะ... คุณ...คุณชาร์ลทำงานเกี่ยวกับอะไรหรอคะ? น้ำเสียงสั้นๆของหญิงสาวถามออกไปแบบกล้าๆกลัวๆ
หึ... หนูบัวถามทำไมหรอครับ ชายหนุ่มรู้ดีว่าหญิงสาวได้ยินที่เขาคุยโทรศัพท์เมื่อกี้ทั้งหมด
อะ อ่ะ เอ่ออ คือว่า เขาต้องเป็นมาเฟียไม่ดีแบบในนิยายที่หนูบัวเคยอ่านแน่เลยถ้าไม่อย่างนั้นเขาคงไม่สั่งฆ่าคนแบบนี้หรอ เอาไงดีล่ะหนูบัว
คือ...หนูบัวไม่อยากรู้แล้วคะ คุณชาร์ลไม่ต้องตอบหนูบัวก็ได้ค่ะ แหะๆๆ หนูบัวส่งยิ้มแหยๆส่งไป
หนูบัวไม่อยากรู้แล้วหรอครับ ชายหนุ่มพูดไปพร้อมๆกับเดินเข้าหาหญิงสาวเรื่อยๆ
ซึ่งมันทำให้หนูบัวตกใจพร้อมกับถอยหลังไปติดกับกำแพงห้อง
คุณ...ชาร์ลจะเข้ามาใกล้หนูบัวทำไม่คะ? หนูบัวหายใจไม่ออกนะ หนูบัวบอกชายหนุ่มออกไปทั้งที่ในใจกลัวชายหนุ่มเอามากๆ
ชายหนุ่มใช้แขนแข็งแรงทั้งสองข้างของเขารวบเอวบางๆของหญิงสาวนั้นเข้ามาในอ้อมแขนหญิงหญิงสาวเท้ารอยเหนือพื้น
อ๊ะ คุณชาร์ลจะทำอะไรคะ? อย่าฆ่าหนูบัวนะ หนูบัวตกใจกับการกระทำของชายหนุ่มพร้อมทั้งดิ้นไปมาในอ้อมแขนของคนตรงหน้า
อึก ฮึกก หือ หนูบัวกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มทั้งสอง พร้อมกับสะอื้นเบาๆ
ชาร์ลก็ตกใจไม่แพ้กันที่เห็นหญิงสาวร้องไห้ออกมาเสียอย่างนั้น แต่ก็อดที่จะแกล้งเธอไม่ได้
ใช่...ถ้าคุณไม่หยุดร้องผมจะฆ่าคุณ แต่.....ฆ่าบนเตียงนั้นนะ ชายหนุ่มพูดไปพร้อมกับหันหน้าไปทางเตียงนอนขนาดคิงไซส์ของเขา
อึก อึก ฮืออ หนูบัวที่ได้ยินดังนั้นก็ปล่อยโฮออกมาสุดเสียง นี้เขาจะฆ่าเธอจริงๆใช่ไหมเนี้ย ไม่เอานะหนูบัวยังไม่อยากตาย
(มีการแก้ไข)
ปล.นี้เป็นเรื่องแรกที่โยนิเขียน ถ้าหากมีข้อผิดพลาดตรงไหนต้องขอโทษทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วยนะคะ
แสดงความคิดเห็นได้เต็มที่ โยนิพร้อมจะรับฟังและแก้ไข (ขอบคุณค่ะ)
Guest
