[yaoi] ☼ ☽ Finding the twilight (mpreg warning*)

คนหนึ่งคือดวงอาทิตย์อันร้อนแรง

และอีกหนึ่่งคือดวงจันทร์ที่ดูอบอุ่น

ทว่าในความเป็นจริงพระจันทร์ดูจะเย็นชากว่านั้น

"แม้แต่กับตัวเอง เจ้ายังใจร้ายได้ลงคอเชียวหรือ"

"โลกนี้ไม่มีความปราณีนักหรอก"

"แล้วเราอยู่บนโลกกันหรือไง"

"...."

"โลกมนุษย์ ยังดูให้อิสระกับข้ามากกว่าที่นี่อีก"

"อาทิตย์..."

Finding the twilight

Intro

จุดจบและจุดเริ่มต้น

☼ ☽

ไม่เคยมีวันที่จันทราหรือสุริยาดับแสงไป

และถ้าหากมันหายไป เกรงว่าจะถึงวันสิ้นโลกแล้วเป็นแน่ หากโลกใบนี้ไร้ซึ่งแสงสว่าง แล้วมนุษย์จะมีความหวังอยู่ได้อย่างไร ยังดีที่วันนั้นยังมาไม่ถึง ทว่ายามนี้ ตำนานบทใหม่ที่ไม่มีใครรู้แม้แต่เทพสวรรค์ มันกำลังเริ่มต้นขึ้นอย่างแท้จริง การลืมตาของเด็กคนนั้นจะมาเปลี่ยนแปลงชีวิต…ของอีกคน

“แต่มันก็อยู่ที่พวกเขาจะเลือก”  และนี่อาจจะเป็นมนุษย์คู่แรกที่สวรรค์ไร้สิทธิ์ที่จะบงการ เทพแห่งโชคชะตานั้นพูดออกมาตามใจนึกคิด เพราะในยามนี้ไม่มีใครอยู่รอบกาย การตัดสินใจของเทพสวรรค์คู่หนึ่ง ได้ทำให้ขนบที่มีมาได้เปลี่ยนแปลงไป และการเปลี่ยนแปลง จำต้องมีผู้เสียสละได้ลองสิ่งใหม่ๆ ซึ่งเรื่องราวของพวกเขาต่างถูกจับตามอง

คนหนึ่งอยู่ที่ทิศตะวันตก

และอีกคนเฝ้ารอทางทิศตะวันออก

“รอให้เจ้านายของเจ้าโตอีกสักหน่อยค่อยไปหาเขาเถิดนะ”  เทพเจ้าผู้รับรู้ถึงชะตาชีวิตของทุกคนนั้นหันมาพูดกับเจ้าขนฟูสีน้ำตาลอ่อนซึ่งในบัดนี้เจ้านายของมันได้หนีไปยังสถานที่ที่ไกลแสนไกล มันไม่พูดอะไร จริงๆแล้วมันไม่เคยพูดอะไรเลย แต่ท่าทางนิ่งสงบทำให้รู้ว่ามันยอมที่จะรอ

แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม…

ทว่าชะตาที่มิอาจจะถูกกำหนดได้นั้นก็ยังต้องไหวเอนไปตามชะตาที่ถูกกำหนดแล้วของผู้อื่น ในที่สุดเจ้าของอิสระแห่งโชคชะตาก็ต้องหลบหนีออกมาจากบ้านเกิดเมืองนอนโดยไร้ซึ่งข้อโต้แย้งใดๆ เด็กน้อยยังอยู่ในอ้อมกอดของบุรุษผู้หนึ่งที่ใจสลายไม่ต่างกัน ใบหน้าอ่อนเยาว์ยังคงหลับไม่รู้เรื่องราวทั้งๆที่ภายนอกมีแต่ความวุ่นวาย

“ท่านหมอ”  เสียงเรียกจากด้านหลังทำให้ชายหนุ่มที่โอบอุ้มเด็กน้อยไว้แนบอกต้องหันไปมองก่อนจะพยักหน้า พวกเราต้องเดินทางกันแล้ว พวกเราต้องไปให้ไกลจากที่นี่…

ไปให้ไกลจากบ้านเพื่อสร้างบ้านใหม่ของเรา

“เราจำต้องข้ามเขตแดน”

“ท่านหมอ…จะไตร่ตรองอีกสักนิดมิดีกว่าหรือ” คนสนิทที่ติดตามมาได้ไถ่ถามออกไป การข้ามเขตแดนนั้นเท่ากับหลบหนีเข้าดินแดนของผู้อื่น ซึ่งการเป็นผู้ลี้ภัยนั้นจะมีสถานะที่เปราะบาง ลำพังแค่ผู้ใหญ่อย่างเราๆคงจะรับมือกันได้ แต่เด็กผู้นี้ที่เราต่างก็ทะนุถนอมพาออกมานี่เล่า หากเกิดอะไรขึ้นระหว่างนี้ เท่ากับว่าที่ทำมาทั้งหมดนั้นไร้ความหมาย

“หากเรายังอยู่ที่นี่ต่อไปพวกนั้นก็จะตามเจอ”

“ก็จริงของท่าน”

“เราไม่มีเวลาเสี่ยงอีกต่อไปแล้ว”  ทิศตะวันออกคือความหวังของเราในยามนี้ หากไม่เร่งฝีเท้าไปแล้วคาดว่าจะไม่ทันการณ์ และหากว่าเด็กคนนี้ยังมีชะตาเกี่ยวพันกับโลกใบนี้อยู่ พวกเราจะต้องปลอดภัยแน่ หวังแค่เพียงสวรรค์จะไม่ใจร้าย กลั่นแกล้งเรา คนทรยศกันอีกต่อไป

เพราะต่อจากนี้จะไม่มีอีกแล้ว เหล่าคนทรยศพวกนั้น…

ในอีกด้านหนึ่งของดินแดนทางทิศตะวันออก หรือที่ถูกเรียกว่า ‘สิหราชนครา’ แสงจันทร์ที่ส่องแสงลอดผ่านม่านภายในห้องนอนของพระโอรสองค์เดียวของอาณาจักรแห่งนี้ช่างสวยเกินไป สวยจนไม่อาจจะละสายตามองไปได้ ‘อคิราห์’ นั้นแม้จะซุกซนเหมือนเด็กผู้ชายทั่วไป แต่ยามใดที่พระจันทร์สดสวย ก็จะเอาแต่มองโดยไม่กล่าวอะไรกับผู้ใด เขาจะนิ่งเสียจนคนเป็นแม่ยังต้องหวั่นใจ

“อคิราห์ ลูกควรนอนได้แล้ว”  องค์ราชินีแห่งดินแดนนี้นั้นรู้สึกเป็นกังวลเสียมากกว่า อคิราห์ดูไม่เหมือนลูกชายของเธอในยามที่เหม่อมองดวงจันทร์ แต่เขาคิดอะไรอยู่นั้นก็ไม่มีใครรู้เลย

“เสด็จแม่ว่าพระจันทร์นั้นใหญ่มากไหม”

“ท่านราชครูได้สอนลูกไว้ว่าอย่างไร”

“ท่านบอกว่าดวงจันทร์อยู่แสนไกล”  และยังไม่มีมนุษย์ตนใดที่ไขว้คว้าดวงจันทร์กลับมาครอบครองได้

“ลูกชอบดวงจันทร์นัก”

“ลูกไม่ได้ชอบ”

“ไฉนถึงเอาแต่จ้องตาไม่กระพริบเช่นนั้นเล่า” นั่นสินะ เพราะเหตุใดกัน?

“ลูกอยากได้”  เพราะอยากครอบครอง นี่คือความรู้สึกที่องค์ชายตัวน้อยเข้าใจในตอนนี้ พระองค์ยังคงเล็กนัก อาจจะแยกแยะสิ่งต่างๆไม่ได้มากมาย พระราชินีส่งส่ายพระพักต์ให้กับคำพูดเอาแต่ใจ แม้จะเป็นหน่อเนื้อเชื้อกษัตริย์แต่ไม่ได้หมายความว่าพระองค์จะทรงได้ทุกอย่างที่หวัง แน่นอนว่ามันมีอย่างหนึ่งที่ไม่อาจจะไขว้คว้ามาได้

นั่นคือพระจันทร์…ที่ไม่เคยเป็นของใครเลย

Talk: จะบอกว่าแต่งเรื่องนี้ขึ้นมาแทนเมื่อทินกรลับฟ้ายามจันทราดับแสง #อาทิตย์ศศิ  และขออนุญาตใช้แท้กเดิมนะคะ ถามว่าทำไมถึงแต่งใหม่ บอกตรงว่าลืมของเก่าไปหมดแล้วค่ะ ชื่อพระเอกก็ใช้ซ้ำกับอีกเรื่อง แต่มาคิดดูอีกที คำว่าอาทิตย์ทินกรมันยาวไป เราตัดได้ไหมถ้าใจเราต้องการ555 แต่ยังคงเก็บชื่อศศพินทุ์และชื่อเล่นศศิไว้เหมือนเดิม เราชอบความหมาย

เรามีการเปลี่ยนแปลงเนื้อเรื่องไปค่อนข้างเยอะเลย ถ้าคนเคยอ่านอีกเรื่องอาจจะงง เอาเป็นว่าให้คิดเสียว่าอ่านเรื่องใหม่ไปเลยดีกว่าค่ะ บางทีพลอตที่ทำใหม่นี้อาจจะไม่ดราม่าเท่าของเดิมแล้วด้วย

มาถึงบรรยากาศและฉากของเรื่อง จริงๆเรื่องนี้เป็นแฟนตาซีที่ไม่ได้โบราณจนเกินไปแต่ก็ไม่ได้เหมือนยุคปัจจุบันจนเกินไป ไม่ได้แต่งกายแบบฝรั่งจ้าหรือจีนจ้าหรือไทยจ้า บอกไม่ถูก55 เอาเป็นว่าถ้าวาดรูปมาได้จะเอามาให้ดูนะคะ แต่ถ้าสะดวกจะจินตนาการไปก่อนเลยก็ได้ค่ะ ก่อนหน้านี้ที่แต่งอันเดิม มีคนสงสัยว่าจะจบแบบแบดเอนด์ไหม คือเราไม่ใช่สายนั้น เลยยืนยันว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ค่ะ แต่ในอนาคตเรื่องอื่นๆ ไม่แน่ อาจจะมาบอก แฮ่… (แต่คิดว่าไม่มีเพราะเป็นสายฟีลกู้ด ใจเราบางพอๆกับคนอ่านเลย)

ในส่วนของราชาศัพท์จะมีใช้บ้างนิดหน่อย ตอนแรกลังเลว่าจะใช้แบบเต็มอัตราเลยดีไหม แต่คิดไปคิดมามันจะอ่านยากไปเนาะ (และแต่งยากด้วย555)

#อาทิตย์ศศิ

TWITTER @reallyuri

Skylover Stories

Skylover Stories