นพ.เพลิงไพฑูรย์ คาร์ตัน เบญมาศวรกุล
(คุณหมอเพลิง)
ศัลยแพทย์หนุ่มใหญ่วัย 38 ปี
ลูกครึ่งไทย - อเมริกัน
เขาเคร่งขรึม เย็นชา จริงจังกับทุกเรื่อง
มุกดารา จันทร์ฉาย
(หนูมุก)
สาวใช้หน้าใส วัย 20 ปี
เธออ่อนโยน อ่อนหวาน
ใสซื่อและไร้เดียงสา
สิบปีก่อน...
ในคืนฝนพรำท่ามกลางความมืดมิด
คุณหมอหนุ่มเก็บเธอมาจากข้างกองขยะที่โสโครก
ชุบชีวิตใหม่ให้กับคนไร้ที่พึ่งพิง
แม้จะไม่ได้อุ้มชูถึงขนาดเลี้ยงดูเป็นคุณหนูของบ้าน
แต่เธอก็ได้รับตำแหน่งสาวใช้ประจำตัวเขามาโดยตลอด
จนกระทั่งในวันนี้...
เด็กสาวเติบโตขึ้นมาเป็นดอกไม้วัยแรกแย้มส่งกลิ่นหอมฟุ้ง
เย้ายวนจนภมรหนุ่มใหญ่อยากจะเด็ดดม
ติดอยู่แค่อย่างเดียวเท่านั้นที่ทำให้เขายังไม่กล้าเผยใจ
ก็ไอ้แววตาซื่อใสที่มองเขาดุจบุพการีผู้ให้กำเนิดแบบนี้ไงล่ะ...
“คุณท่านมีอะไรให้หนูมุกรับใช้หรือคะ”
“มาใกล้ๆ หน่อยสิ ฉันอยากเห็นหน้าเธอให้ชัดกว่านี้อีกหน่อย”
เขามองด้วยแววตาบางอย่างที่เธอไม่เคยเห็น แต่ก็ยินดีก้าวเข้าไปยืนข้างเตียงหนานั้นด้วยความเต็มใจ
“ใกล้แค่นี้พอรึเปล่าคะ” เธอถามพลางส่งยิ้มหวาน
“ยังไม่พอหรอกสาวน้อย มานั่งข้างฉันบนเตียงนี้สิ”
คนพูดใช้มือหนาข้างขวาตบเบาๆ ตรงพื้นที่ว่างข้างตัวเพื่อชี้ตำแหน่ง
“เอ่อ...แต่หนูมุก...ไม่ควร...”
“อย่าขัดคำสั่งของฉัน เธอก็รู้ไม่ใช่หรือไง ว่าฉันไม่ชอบให้ใครขัดใจ”
เมื่อเขาพูดแบบนั้นเธอจึงทำได้เพียงปฏิบัติตาม
ร่างนุ่มนิ่มในชุดแม่บ้านที่คุ้นตาก้าวขึ้นบนเตียงไปนั่งข้างเขาด้วยท่าทีอ่อนหวานไม่มีทีท่าจะยั่วยวนเขาแม้แต่น้อย
“ปีนี้หนูมุกอายุครบยี่สิบแล้วใช่ไหม”
เขาไม่ถามเปล่ากลับใช้มือข้างเดิมโอบรัดเอวคอดแล้วรั้งเธอเข้ามาใกล้ตัวอีกนิด
“เอ่อ...ชะ...ใช่ค่ะ คุณท่านอยากได้อะไรจากหนูมุกรึเปล่าคะ” เธอถามเสียงสั่น
ตั้งแต่อยู่กับเขามาไม่เคยได้ใกล้ชิดกันขนาดนี้มาก่อนเลยสักครั้ง
“ฉันไม่อยากได้อะไรจากหนูมุกหรอก แต่ฉัน...อยากได้หนูมุก...อยากให้เธอเป็นผู้หญิงของฉันนับจากวันนี้ไป”
ทันทีที่พูดจบเรียวปากอิ่มที่ต้องการเอ่ยถามบางอย่างก็ถูกปิดด้วยปากหยักอย่างเร่าร้อน
**********************************************
ซื้อนิยายได้ที่เพจสำนักพิมพ์ภรปภัชนะคะ
สำนักพิมพ์ภรปภัช
Guest
